LIST Piotra: „Dlaczego nie znajdę sobie dziewczyny? Odpowiedź jest prosta”

Kilka dni temu na łamach Papilota opublikowałyśmy mail od Kamili. Znajdziecie go tutaj:

„Mężczyźni nie chcą ze mną być. Podają ABSURDALNY powód!”

Piotr postanowił odpowiedzieć na jej list. Publikujemy jego wypowiedź:

Jestem osobą obdarzoną wybitnie wysokim ilorazem inteligencji i to nawet jak na standardy osób inteligentnych. Istnieje promil wśród społeczeństwa, który nadaje się na moich znajomych. Jestem przystojnym, wysportowanym trzydziestolatkiem. Nie ubieram się obciachowo i nie imprezuję. Nie piję, nie palę, nie zażywam i nie użalam się nad sobą. Jedyna gra, w jaką jestem gotowy zagrać to gra wstępna i szachy. Celowo nie chcę zarabiać dużo.

Dlaczego nie znajdę sobie dziewczyny? Odpowiedź jest prosta. Istnieje niewielka grupa ludzi, z którymi mogę porozmawiać. Jeszcze mniejsza jest ta, z którymi utrzymuję kontakt. Tych mogę wymienić na palcach jednej dłoni. Z definicji znalezienie partnerki życiowej nie może zostać wykonane pospiesznie ani opieszale. Zdarzają się owszem, kobiety z którymi jestem gotowy się związać. Wcale nie musi być szczupła. Jedna z moich większych miłości była otyła i niska. Za to miała cudowną osobowość, przy której czułem się jak spadająca gwiazda. Nie jest ważne dla mnie, jakiego będzie wyznania moja dziewczyna. Bo jedna duchowość nie jest gorsza od drugiej. To, co ma dla mnie znaczenie to to, jak postrzega istoty bezbronne. Czy cnoty duchowe są dla niej ważne? Czym wypełnia czas wolny? Co mi podpowiada intuicja o niej? Czy będę przy niej wzrastał, czy może zanosi się na równię pochyłą? Uważam, że tak postawione pytania rozwiewają wątpliwości w większym stopniu niżeli pytanie o ulubiony kolor. I okazuje się, że tych pytań wcale nie trzeba zadawać, aby otrzymać na nie odpowiedź.

Mam pecha czy urodziłem się w złych czasach? O wiele częściej chodzę do kwiaciarni niż sypiam z kobietami. Wywalczyć głębokie uczucie jest trudno, a Ja nie zadowalam się łatwą zdobyczą. Kupić kwiaty jest łatwo. Wiele trudniej jest być takim gościem, którego wartość i obecność znaczy więcej niż stan portfela. Co mi po kobiecie, która kocha moje pieniądze? Bo co? Jak skończą mi się pieniądze to skończy się miłość? Nie tędy droga Szanowne Panie!

Jestem dziwny! Ta legenda o psychopacie, który pił kawę i gapił się w okno jest o mnie. Widoki za oknem w podróży pociągiem też są spoko. Każdy moment w życiu jest najbardziej unikalnym wydarzeniem w całej historii świata. Sam fakt, że zdaję sobie z tego sprawę uniemożliwia mi marnowanie życia na pierdoły. Chcę wycisnąć tyle soku z mojego istnienia, ile tylko się da!

Biorę odpowiedzialność za siebie! Nie jestem doskonały. Mam mnóstwo wad. Mylę się jak każdy. Popełniłem w życiu wiele błędów i wiele jeszcze popełnię. W samo człowieczeństwo jest wpisana natura niedoskonałości. Nie odmawiam sobie człowieczeństwa ze wszystkimi konsekwencjami, które z tego wynikają. Za sto lat i tak nikt nie będzie wiedział, że zamówiłem hot-doga z podwójnym sosem.

Dlaczego to piszę? Każdy z nas jest absolutnie niepowtarzalny. Każdy z nas (tak Ja też) jest częścią świata. Czuję się odpowiedzialny za świat i los przyszłych pokoleń. Uważam, że wszystko co żyje, chce żyć i być szczęśliwe. Miłość do bliźniego zaczyna się od miłości do samego siebie. Życia warto próbować jak dania. Delektować się jego smakiem ze wszystkimi urokami. Kamienie nie mają tego przywileju.

Pozdrawiam,
Piotr