LIST: „Zaszłam w ciążę w gimnazjum”

Chciałam to napisać, bo gdzieś w telewizji trafiłam na fragment programu o młodych matkach. Nikt nie chciał rozmawiać z dziewczyną, która zaciążyła. Od razu pretensje - gdzie byli rodzice, czemu jej nie uświadomili, dlaczego szkoła nic nie zrobiła, w jaki sposób państwo zawiniło. Cała lista winnych, a o niej jakoś cisza. Biedactwo, które szło niewinnie ulicą, przez przypadek wywróciło się na chłopaka i tak powstało dziecko. W takie bajki nie uwierzy żadna, która wpadła.

Z własnego doświadczenia wiem, że takiej dziewuchy nie da się upilnować. Nie twierdzę, że mając kilkanaście lat biorę za sobą 100 procent odpowiedzialności, ale bez przesady. Gimnazjalistka czy dziewczyna w szkole średniej to nie jest małe dziecko. To zazwyczaj bezmyślna, pusta, wyrachowana, zakompleksiona i bezczelna dziewczyna, która podejmuje złe decyzje, ale doskonale wie co robi!

Jak szłam z chłopakiem do łóżka i nie było mowy o zabezpieczeniu, to przecież zdawałam sobie sprawę, czym to się może skończyć. Chodziłam na biologię, a nawet wcześniej z kimś spałam. Podjęłam ryzyko, bo myślałam, że mi się uda.

Zobacz również: EXCLUSIVE: Zaszłam w planowaną ciążę w wieku 14 lat. To nie była wpadka!

To nie jest tak, że wpadka to efekt braku wiedzy. 99,99 procent ciężarnych w szkołach wiedziało, że chłopak + dziewczyna - zabezpieczenie = ciąża. Ale jak przychodzi co do czego, to się nie myśli o konsekwencjach. Zabawimy się tu i teraz, a może jakoś nam się uda. Wątpię, czy zmieni to surowe wychowanie czy kontrola urzędników. Dlatego jestem przeciwna, aby z młodocianych matek robić ofiary losu, które są takie pokrzywdzone. Nie ma im czego zazdrościć, ale nikt im nie kazał sypiać z byle kim i byle gdzie.

Tyle dobrego, że ja nie oczekiwałam współczucia. Miałam tyle godności, że chociaż było mi głupio za samą siebie. Wiedziałam, że zawiodłam i to ja ponoszę za to odpowiedzialność. Jak mama próbowała wszystko zrzucić na siebie, to jaj powiedziałam wprost: to ty rozłożyłaś nogi czy ja? No i od tego momentu już się tak nie biczowała. Zrozumiała, że mogła mnie trzymać krótko, a ja i tak bym się zerwała.

Jestem za tym, żeby pomagać osobom w trudnej sytuacji, ale rozsądnie. A czasami odnoszę wrażenie, że dziewucha wpadnie i jeszcze dostaje za to nagrodę. Wszyscy ją głaszczą po główce. A tu się należy kopniak w tyłek.

Zobacz również: Dziwactwa o wychowaniu dzieci, w które naprawdę wierzyli ludzie

Żeby nie było - nie jestem też za piętnowaniem takich osób. Nieletnie matki zawsze były i zawsze będą. Trzeba do nich podchodzić bez przesadnej wyrozumiałości, ale też nie krzywdząc ich. Najlepiej złapać za fraki, potrząsnąć i powiedzieć: patrz, co zrobiłaś. I to niech ona się teraz martwi, co dalej ze szkołą, ojcem dziecka, gdzie mieszkać, za co żyć. Jestem zdania, że jak ktoś podejmuje decyzję o seksie, to jest wystarczająco dorosły, by zając się też innymi dorosłymi sprawami.

Zaszłam w ciążę w gimnazjum, bo zrobiłam wszystko, żeby to się stało. Sama zaczęłam widywać się z dziwnym towarzystwem, sama poznałam tego chłopaka, sama się z nim przespałam i ogólnie wszystko sama. Pretensje mogę mieć tylko do siebie. Cieszę się, że jakoś się to ułożyło i po latach jestem szczęśliwa. Ale to nie oznacza, że rozczulam się nad tymi, którym się nie udało. Podjęły ryzyko, to niech płacą.

Małoletnia matka nie jest ofiarą losu, ale samej siebie. Z takimi nie można się patyczkować, bo już w ogóle przestaną panować nad swoim życiem. Będzie im się wydawało, że pomoc im się należy. Trzeba je traktować bezwzględnie, bo na to zasługują. I to im pomoże się ogarnąć.

Aga