Zaprosić gości na ślub i wesele w dobrym stylu, to czysta przyjemność, ale i wyzwanie. Nawet na poziomie zaproszeń imiennych czyha na nas kilka pułapek. Najważniejsze z nich to kolejność wymieniania osób na jednym zaproszeniu oraz prawidłowa odmiana przez przypadki ich nazwisk.
Otrzymać zaproszenie ślubne z błędnie wpisanym własnym nazwiskiem to dość niezręczna sytuacja. Od razu, na dzień dobry, państwo młodzi dostają, jeśli nie minus to lekki dystans. Prawidłowa pisownia i odmiana imion i nazwisk to, zwłaszcza przy zapraszaniu gości na tak ważną i osobistą uroczystość, absolutna podstawa.
Błędów na ślubnych zaproszeniach po prostu być nie powinno. - Ślub i wesele to jednak okazje, kiedy wypada okazać, że znamy zapraszanych gości, że zapraszamy ich, bo są dla pary młodej wyjątkowi i ważni - tłumaczy Anna Machnowska, ekspertka portalu-katalogu ślubnego PlanujemyWesele. - A jeśli są ważni, nie mylimy imion, nazwisk, nie robimy błędów w pisowni ani odmianie. Jeśli państwo młodzi nie są pewni, jak któreś zapisać, mogą i powinni sprawdzić w zasadach języka polskiego (zagraniczne nazwiska także podlegają deklinacji!) lub dopytać. Pytanie nie zostanie odebrane jako faux pas, błąd - na pewno - dodaje.
Zobacz także: Za mała, źle dobrana do wieku, wulgarna. Niestosowne kreacje panny młodej
Odmiana nazwisk nie jest tak skomplikowana, jak by się mogło wydawać. Bywają trudniejsze, bo rzadkie np. Kirko, wówczas należy sprawdzić, czy istnieje jakiś wzorzec odmiany. Sprawdzić jest łatwo - w internecie dostępne są profesjonalne słowniki języka polskiego. - Bywa, że osoba nosząca rzadkie i trudne nazwisko pochodzi z rodziny, w której nigdy się go nie odmieniało przez przypadki - zwraca uwagę Machnowska. - Wówczas dostosowujemy się do zwyczaju rodziny, mimo że słownik podpowiada coś innego.
Zawsze na zaproszeniu najpierw wpisujemy nazwisko kobiety, później mężczyzny. Jeśli towarzyszyć im będą dzieci i chcemy zamiast zwyczajowego „z dziećmi”, wymienić je z imienia - najpierw wpisujemy imiona dziewczynek.
Unika się wpisywania formułki „z osobą towarzyszącą” jeśli jest nią partner lub partnerka zapraszanego/zapraszanej. Jeśli nie znamy nazwiska, trzeba zapytać. „Osoba towarzysząca” może się pojawić jedynie wówczas, gdy gość jest singlem, a chcemy, aby jasne było, że nie mamy nic przeciwko temu, aby przyszedł w towarzystwie.
Jeśli małżonkowie noszą wspólne nazwisko, na zaproszeniu wpisujemy najpierw imię kobiety, później imię mężczyzny i nazwisko w odpowiedniej formie.
I tak: jeśli Państwo Kowalscy, to zapraszamy Państwa Annę i Piotra Kowalskich
jeśli Państwo Nowakowie - zapraszamy Państwa Annę i Piotra Nowaków
jeśli Państwo Gołąbowie - zapraszamy Państwa Annę i Piotra Gołąbów (albo Gołębiów – zależy od źródła nazwiska)
jeśli Państwo Słówkowie - zapraszamy Państwa Annę i Piotra Słówków
jeśli Państwo Puziowie - zapraszamy Państwa Annę i Piotra Puziów
jeśli Państwo Śpiewak - zapraszamy Państwa Annę i Piotra Śpiewaków.
Zobacz także: Ślubne przesądy. Czego NIGDY nie robić, aby życie małżeńskie nie okazało się katastrofą?
W języku polskim odmieniamy wyłącznie te zakończone na „a”: np. Anna Gołębiowska - Annę Gołębiowską.
Nazwisk typu Marta Frycz, Ewa Felman, Olga Sienkiewicz - nie odmieniamy. Zapraszamy więc Martę Frycz, Ewę Felman, Olgę Sienkiewicz.
Ta zasada obowiązuje także przy odmianie nazwisk podwójnych np. Agnieszka Korwin-Piotrowska; zapraszamy Agnieszkę Korwin-Piotrowską.
Nazwiska męskie to łatwizna. Chyba że… mają formę rzeczowników, jak zawsze podawany za przykład Gołąb. Powinno się odmieniać jak zwykły gołąb, ale coraz częściej spotkać można formę „Gołąba”. Warto dopytać, jakiej formy używa nasz gość.
Kłopotów nastręcza odmiana nazwisk zakończonych na -o, jak Mikołejko. Zapraszamy pana Mikołejkę. Ale pana Puzia (od nazwiska Puzio), bo kiedy -o poprzedzone jest spółgłoską miękką, w odmianie „o” zamienia się na „a”.
Nazwiska zakończone na -i oraz -e są w porównaniu najprostsze w odmianie. Marecki na zaproszeniu zamienia się w Mareckiego, a Prange - w Prangego.
Nazwiska obcojęzyczne także odmieniamy. Najczęstsze błędy dotyczą stosowania apostrofu. Warto zapamiętać, że najczęściej stosowany jest w nazwiskach anglojęzycznych i francuskich. Zawsze wtedy, gdy na końcu pojawia się nieme „e”. Np. Sterne - zapraszamy Sterne’a; Sartre - Sartre’a; Fabre - Fabre’a. Ale jeśli Presley - zapraszamy Presleya, jeśli Handke - Handkego. Nie odmieniamy francuskich nazwisk zakończonych na -o, -ou, -au, -oi (także jeśli na końcu są nieme -s, -x) - np. Moreau, Lacroix, Pinto.
A jeśli mamy wątpliwości - zawsze sięgamy po słownik. Tam znajdziemy wszystkie odpowiedzi na ten temat.
Jeśli zapraszamy parę z dziećmi z poprzednich związków, zachowajmy kolejność: mama, tata, dzieci według płci.
Jeśli jedno z małżonków/partnerów ma dzieci i wychowuje je, dzieląc się opieką z ich mamą, zapraszamy np. Martę Wujko i Mariusza Siejkowskiego z dziećmi.
- Pamiętajmy, aby wypisywania zaproszeń nie zostawiać na ostatnią chwilę albo nie wypisywać ich w pośpiechu i tzw. międzyczasie - podkreśla ekspertka portalu-katalogu ślubnego PlanujemyWesele. - Łatwo wówczas o błędy. Starannie przygotowane zaproszenia są wyrazem szacunku i chętniej - jako małe dzieło sztuki - zostawia się je wśród rodzinnych pamiątek - podkreśla.
Mat. prasowe
PlanujemyWesele to portal ślubny i katalog posiadający w swojej bazie ponad 17 tysięcy usługodawców z branży ślubno-weselnej z każdego regionu Polski. Portal to także porady ekspertów, inspiracje, reportaże ze ślubów czytelników i piękne sesje plenerowe. Każdego miesiąca PlanujemyWesele.pl inspiruje i łączy z usługodawcami ponad 140 tysięcy par młodych. W tym roku firma obchodzi swoje 14. urodziny, osiągając oglądalność serwisu na poziomie 1,5 mln odsłon.
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej