Dlaczego mężczyźni klękają, kiedy się oświadczają? Powód jest zarówno słodki, jak i zaskakujący

Czy istnieje coś takiego jak zaręczyny idealne? Naszym zdaniem... niekoniecznie. To dlatego, że wszystko zależy od danej pary i ich charakterów oraz tego, jak wyobrażają sobie tę niezwykłą chwilę. Niektórzy marzą o tym, żeby ich zaręczyny odbyły się w naprawdę spektakularny sposób, w miejscu publicznym i w otoczeniu widowni z prawdziwego zdarzenia. Inni chcą, aby ta chwila pozostała tylko między nimi, by była utrzymana w intymnej atmosferze. Nie ma więc idealnego scenariusza, zgodnie z którym powinno się organizować zaręczyny. 

Zobacz również: Dlaczego on jeszcze się nie oświadczył? Mężczyźni wyznali, co najczęściej powstrzymuje ich przed zakupem pierścionka

Jednak kiedy myślimy o momencie, w którym mężczyzna oświadcza się swojej wybrance, zazwyczaj mamy przed oczami jeden i ten sam obrazek, w którym przyszły pan młody klęka przed swoją ukochaną na jedno kolano. Ten schemat jest utarty do tego stopnia, że mało kto zadaje sobie pytanie, skąd wywodzi się ten gest i co właściwie symbolizuje. A wyjaśnienie jest naprawdę zaskakujące! 

 

 

 

 

 

View this post on Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A post shared by Proposal~Wedding~Engagement (@she_saidyes) on Oct 24, 2018 at 4:26am PDT

Tradycja klękania na jedno kolano podczas oświadczyn wywodzi się jeszcze ze średniowiecza, czyli czasów, w którym jednym ze stanów społecznych było rycerstwo. W zamian za nadanie ziemskie rycerz przyjmował obowiązek służby pod rozkazami swojego seniora. Rycerz klękał przed swoim panem, okazując mu tym samym szacunek, posłuszeństwo i lojalność. Taka praktyka była też powszechna podczas ceremonii religijnych, a w czasach średniowiecznych religia i małżeństwo było ze sobą nierozerwanie związane. Dlatego kiedy kawaler prosił swoją wybrankę o rękę, klękał przed nią, co symbolizowało jego wierność i dozgonną miłość. 

Ale to niejedyny zwyczaj związany z zaręczynami i narzeczeństwem, który wywodzi się ze średniowiecza. Ta epoka w dziejach świata to też początki pierścionków zaręczynowych. Ta moda trwa już od 1214 roku, a została wprowadzona przez papieża Innocentego III. W tym roku głowa Kościoła wprowadziła prawo mówiące o tym, że pary, które zamierzały zawrzeć związek małżeński musiały odczekać okres przejściowy między podjęciem decyzji o ślubie, a faktycznym zawarciem związku. W trakcie trwania tego okresu pary musiały nosić pierścionki jako znak ich zobowiązania.  

 

 

 

 

 

View this post on Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A post shared by Proposal~Wedding~Engagement (@she_saidyes) on Jul 4, 2019 at 12:17pm PDT

Innym ślubnym zwyczajem wywodzącym się ze średniowiecza (a właściwie z jego schyłku) jest obdarowywanie narzeczonych pierścionkiem z diamentem. Ta praktyka została zapoczątkowana przez Maksymiliana I Habsburga, króla Niemiec i cesarza rzymskiego. W 1477 roku władca poślubił księżną burgundzką Marię, córkę Karola Zuchwałego (Śmiałego). Jako dowód swojego oddania podarował narzeczonej pierścień z literą “M” wykonaną z maleńkich diamentów.  

Jak podobają się wam wyjaśnienia tych zwyczajów związanych z zaręczynami i okresem narzeczeństwa? 

Zobacz również: „Chciałbym się oświadczyć dziewczynie, ale nie mam pieniędzy i nie zapewnię jej godnego życia”