Czy ślubom grozi los gatunku na wyginięciu?

01.08.2012

W czasach popularyzacji związków partnerskich, śluby przestają być niezbędne do życia w zgodzie z nowoczesną etykietą. Ze standardu ewoluują w stronę staroświeckiego zabiegu. Biorąc pod uwagę fakt, że następca Sarkozy’ego i prezydent Niemiec pozostają ze swoimi partnerkami od lat w nie usankcjonowanych świecko czy duchownie relacjach, a tradycyjny model rodziny nie jest już niezbędny do zrobienia kariery w polityce, na usta ciśnie się pytanie: Czy ślubom grozi los gatunku na wyginięciu?

Jedyny wybór

Pewnie gdybyśmy urodziły się w XIX wieku, naszym największym marzeniem byłoby poślubienie odpowiedniego kandydata. Sen z powiek (niczym bohaterkom wykreowanym przez Jane Austin) spędzałaby nam myśl: kiedy on zada TO pytanie? Marzyłybyśmy o idealnym pierścionku, koronkowej sukni i idealnej pogodzie zarezerwowanej na ten perfekcyjnie obmyślony dzień. A może teraz, w czasach inteligentnych telefonów i sięgających za ocean maili, marzymy właściwie o tym samym? Czy w naszej podświadomości ukradkiem zakodowane jest przeświadczenie, że ślub to jedyna właściwa droga?

Społeczeństwo zuniformizowane kontra indywidualiści

Może pytanie o przyszłość małżeństw jest związane właśnie z pytaniem o przyszłość ogółu społeczeństwa. Jeśli zaczniemy dążyć do uniformizacji i coraz większej kontroli, śluby z pewnością będą traktowane jako opłacalna, praktyczna `dobra inwestycja`.

Jeżeli zaś społeczeństwa będą zmierzać do maksymalnej indywidualizacji jednostki, ludzie nie będą chcieli ograniczać swojego poczucia niezależności. Prym będzie wiodła wolność.

Kilka wieków temu, czy nawet na początku ubiegłego stulecia, ślub był rzeczywiście jedyną możliwością. Kobiety, którym nie udało się wyjść za mąż, czuły się wykluczone ze społeczeństwa, czy nawet zhańbione. Nie istniało określenie singielka. Dziewczyny, które postępowały według niesztampowego planu z upływem lat przeistaczały się w stare panny. Z kolei w XXI wieku świat stawia przed nami taki ogrom możliwości, że często się w nich gubimy. Z pewnością jednak mamy wybór. Pytanie brzmi więc, czego naprawdę chcemy?

Rachunek plusów i minusów

Na korzyść ślubów zdecydowanie przemawia to, iż dają one poczucie bezpieczeństwa i formalizują związek, co zwykle przynosi korzyść prawną. W przypadku choroby, czy śmierci partnera, współmałżonek może domagać się wspólnie wypracowanego majtku, mieszkania itp. Związek to inwestycja. Także emocjonalna. Jeżeli jedna ze stron pragnie się wycofać z zawartego po cichu paktu, druga może liczyć jedynie na gwarantowany bagaż wspomnień. Natomiast jeżeli relacja dwojga ludzi przeistacza się w małżeństwo, w razie kryzysu poszkodowana strona może liczyć na rekompensatę. Czy złote zasady ekonomii sprawdzają się w miłości? Czy w ogóle powinny być w niej stosowane? Przeciwnicy małżeństw twierdzą, iż podpisywanie papierka łączącego parę ludzi na `wieczność` zabija spontaniczność i przyjemność z bycia w związku.

Jednak te same czynniki mogą infekować długotrwałe nieformalne związki. Czy poczucie bezpieczeństwa musi niszczyć emocje? Może kluczem do korzystnego wyniku jest zrównoważenie plusów i minusów, połączenie odpowiedniej ilości spokoju i nieprzewidywalności. Przepis nie musi przecież doradzać identycznej ilości składników dla każdego.

Prawdziwa rodzina

Pomimo upływu lat wiele osób niezmiennie twierdzi, że małżeństwo pozwala stworzyć jedyny właściwy model rodziny. To bardzo tradycyjne podejście, choć w dużej mierze wytłumaczalne. Rzeczywiście, to w pewien sposób naturalne, że dziecko powinno być wychowywane przez obydwoje rodziców, ale czy z pewnością gwarantuje mu to odpowiedni rozwój, na przykład kiedy atmosfera między partnerami nie jest najlepsza? Może jednak lepszą rodzinę jest w stanie stworzyć mniejsza ilość członków, ale połączona szczerymi więzami. Oprócz tego stajemy się już chyba na tyle tolerancyjnym społeczeństwem, że jesteśmy w stanie akceptować inność i to, że źródło szczęścia nie dla każdego jest takie samo.

Jaka więc wizja nas czeka?

Małżeństwo obrosło wieloma skojarzeniami. Potrafi być synonimem oddania i miłości, ale także rutyny... Wciąż stanowi symbol. Niezależnie od tego, na jakie sposoby może być on interpretowany. Wątpliwe, by tradycja brania ślubów miała szybko zaniknąć, ponieważ dalej pozostają one marzeniem wielu osób i oczywistą drogą życia.

Prawdopodobne jednak, że społeczeństwo się podzieli. Nikogo nie będą już dziwić single, rozwodnicy, osoby w związkach partnerskich czy homoseksualnych. Presja otoczenia będzie malała, a ludzie nareszcie będą mogli podejmować decyzje uczuciowe oparte na własnych zasadach. Rezygnacja z małżeństwa przestanie być tożsama z rezygnacją z miłości.

Zobacz także:

PSYCHOTEST: Na ile % nadajesz się na żonę?

Sprawdź, czy jesteś dobrym materiałem na towarzyszkę życia!

ŚLUB to najlepsza dieta: Zrobimy wszystko, by wcisnąć się w sukienkę! (25 kg W DÓŁ)

Niestety, już podczas miesiąca miodowego odzyskujemy dawną wagę.

Ocena: 5 / 5

Anonim (Ocena: 5) 01.08.2012 23:46

Ja biorę ślub konkordatowy za 2 tygodnie. I co jestem staroświecka ? Albo gorliwie katoliczka? Kobiety są naprawdę okropne- te panny które mają po 25-35 (przepraszam , taką obrałam miare panieństwa) NIE MAJĄ ślubu , będą bronić że są szczęśliwymi singielkami lub konkubinami , a mężatki , w tym samym wieku(bądź młodsze czy straszę) będa uważać że ślub jest super Ja nie oceniam , super że macie swoje poglądy. Ale niestety tak jest na forach internetowych że lubimy obrzucać się błotem

odpowiedz

Anonim (Ocena: 5) 01.08.2012 19:48

i co z tego ze ludzie o tym mówią jak ustawa o związkach partnerskich nie została wzięta pod uwagę przez szanownych posłów. demokracja to to nie jest.

odpowiedz

Anonim (Ocena: 5) 01.08.2012 18:00

To indywidualna decyzja. Co mnie obchodzi to, że ktoś chce wziąć ślub mając 18 lat? Czy 98? Nie chce wziąć ślubu w ogóle? Mogę mieć o tym swoje zdanie, stwierdzić, że ja bym tak nie zrobiła ale to nie moje życie więc się nie wtrącam i nie zamierzam nikogo do swojej opinii przekonywać.

odpowiedz

Anonim (Ocena: 5) 01.08.2012 15:54

wiekszosc ludzi zyjachcyh w zwiazkach malzenskich nie szanuje sie nawzajem bo po co sie starac, zdradzaja sie itd. dla mnie kobiety ktore mysla tylko o cudownym przyjeciu, bialej sukni, dzieciach( co zazwyczaj wiaze sie siedzeniem w domu przez dluzszy czas) sa glupie i nie maja zadnych ambicji i celu w zyciu. posiadanie meza i dzieci nie powinno byc celem zyciowym. jak mozna nie miec zadnych marzen nie zwiazanych z rodzina. i nie wierze w to ze spedzanie czasu w domu czy na lawce kolo piaskownicy je uszczesliwia. dlaczego wiekszosc facetow ma jakies pasje, czyms sie interesuje, pozniej sie dziwicie ze was zdradzaja jak nawet nie maja o czym pogadac bo wy tylko potraficie poruszac temat kup i wychodzacych zebow u dzieci a dodatkowo nie dbacie o siebie.

zobacz odpowiedzi (3)

Anonim (Ocena: 5) 01.08.2012 15:28

Ślub cywilny? Dlaczego nie, w urzędzie nikt nie zagląda mi do łóżka i do karty chorób. Kościelny? NIGDY! Po setkach pytań księdza na temat tego, czy mieszkamy razem (to jeszcze jest ok, ale drążenie tematu- dlaczego, czy żałujemy, czy zrobilibysmy to drugi raz, czy modlimy się razem, itp), jego krzyki kiedy powiedzieliśmy, że i seks nie jest nam obcy. Nie przesadzajmy, żyjemy w XXI w! W końcu zrezygnowaliśmy ze ślubu kościelnego po tym, jakie szanowny ksiądz proboszcz robił nam problemy (mojemu mężowi nie chciał dać rozgrzeszenia za to, że jakiś czas nie był u spowiedzi, mi natomiast za tabletki antykoncepcyjne- tak, tak ten temat też drążył). Jesteśmy teraz po ślubie cywilnym, mieliśmy skromne przyjęcie weselne i zamiast wydac na nie tysiące polecieliśmy na wakacje. Dziewczyny moim zdaniem to znacznie lepszy pomysł!:)

zobacz odpowiedzi (1)

Anonim (Ocena: 5) 01.08.2012 14:31

A ja tam bym chciała wziąć ślub i to kościelny nawet. Bo jakoś mi osobiście się nie widzi żeby z urzędu na wesele... po prostu takie jest moje zdanie:) ale jak ktoś nie chce to jego strata mogę się założyć że na starość będą żałować że nie mogli pobawić się na własnym weselu

zobacz odpowiedzi (2)

Anonim (Ocena: 5) 01.08.2012 14:11

Znów zaczynają się te komentarze, jacy ludzie w dzisiejszych czasach są źli i niedobrzy, bo nie chcą brać ślubu. Komu co do tego? Wszystko sie zmienia, model rodziny też. Czemu nie najeżdzacie na ludzi, którzy mają 1 dziecko, zamiast 4, jak to było kiedyś? Czemu nie mówicie, że to zatracanie tradycji itp? Ludzie nie chcą mieć ślubu, bo uważają, że nie jest to koniecznie. Rozumiem ich. Rozumiem też ludzi, którzy chcą mieć ślub kościelny, bo współgra to z ich wierzeniem, zasadami, że dziecko po ślubie. OKEJ. Ale czemu własnie te najbardziej wierzące najbardziej osądzają te osoby, które ślubu kościelnego nie chcą? Albo ślubu w ogóle? Słyszę, że ślub musi być i kościelny i cywilny, bo jeśli jest bez kościelnego, to jest hipokryzja, bo chodzi tylko o prawa do majątku. NO LUDZIE! Co jest z wami? Może też chodzi o kwestie prawne, a może po prostu pary decydują się na ślub cywilny, bo chcą "zapieczętować" związek? Nie wszyscy chcą mieć coś wspólnego z kościołem i nie dla wszystkich ślub kościelny to coś najważniejszego. Więc nie oceniajmy innych ludzi. Wszędzie te komentarze pełne zawiści, "ja jestem lepsza niż ty", "jesteś głupia, bo nie chcesz ślubu kościelnego". I przypominam katoliczkom - zazdrość, wyzwiska, ocenianie innych to nie jets dobry dowód, jak bardzo wierzycie i chcecie wychować dziecko w wierze i miłości.

odpowiedz

Anonim (Ocena: 5) 01.08.2012 12:54

a to wszystko przez ILUMINATÓW ! to jest jeden z ich planów, by pozbyć się wszelkiej miłości, związków, Kościoła... poczytajcie tępe baby (i faceci). jesteśmy ogłupiani przez media i piorą nam mózgi, otruwają żywność i w ogóle. poczytajcie o tym a nie co jest nowego w h&m, co się teraz nosi. z resztą to też ich plan. człowiek ma nie mieć wiedzy, ma się nie uczyć. jedyną jego wartością ma być wygląd, materializm, przyjemność..

zobacz odpowiedzi (3)

Anonim (Ocena: 5) 01.08.2012 12:29

mnie moja mamuśka naciska na ślub ;/ mam 25 lat jestem w związku od kilku lat i nie śpieszy mi się do za mąż pójścia, ale moja mama cały czas 4 litery mi truje, bo jej koleżanek córki młodsze ode mnie już powychodziły za mąż, a ja ciągle nie chcę. Oszaleć można. Ostatnio powiedziała, że jej koleżanki córka, która ma 22 lata wyszła za mąż to nie wytrzymałam i powiedziałam jej, że jak jest głupia i chce marnować sobie życie z mężem zamiast korzystać z życia i jedynym jej celem w życiu było chajtnąć się i rodzić bachory to ok jej sprawa, ale ja tak nie zamierzam, to moja staruszka stwierdziła, że jestem nienormalna, przemądrzała i mam pstro w głowie. Ciężko jest starszym ludziom zrozumieć, że ktoś chce coś innego od życia niż one jak były w naszym wieku.

zobacz odpowiedzi (2)

Anonim (Ocena: 5) 01.08.2012 12:10

Chciałabym wziąć ślub, i to ślub kościelny. Nie oceniam Kościoła przez grzechy księży katolickich. Ciągle ślub to SAKRAMENT, ma najwyższą rangę, taką sama jak np. Chrzest czy święcenia kapłańskie. To błogosławieństwo od samego Boga. Jeżeli więc jestem katoliczką (zostałam ochrzczona) to chcę aby mi i mojemu partnerowi Bóg pobłogosławił, a przez ten sakrament mam taką PEWNOŚĆ. Potem jeśli chcę dziecko wychować także na wartościach chrześcijańskich, w MIŁOŚCI to ja byłabym hipokrytką gdybym chciała wpoić dziecku wartości, które nijak się mają do moich. Przede wszystkim przykład :)

zobacz odpowiedzi (3)

zobacz więcej komentarzy