Przyjaciel z dzieciństwa, z którym nadal mamy świetny kontakt – brzmi wspaniale, prawda? Niestety, podobna na pozór idylliczna sytuacja potrafi przynieść czasem sporo nieprzyjemnych życiowych zawirowań.
Zobacz także: Syndrom Piotrusia Pana. Czy da się żyć z partnerem, który jest wiecznym dzieckiem
Długoletnia przyjaźń to skarb, nie można temu zaprzeczać. Są ludzie, z którymi łączą nas intensywne przyjacielskie relacje, ale po czasie po prostu znikają z naszego życia. Są uosobieniem ważnych życiowych lekcji, kluczowymi przystankami w stawaniu się tymi, którymi jesteśmy teraz.
Na dobrą sprawę tylko garstka ludzi dorasta z nami i towarzyszy nam w przechodzeniu kolejnych etapów. Nic dziwnego, że mamy do towarzyszy z dzieciństwa, czy z czasów licealnych szczególny stosunek. Może się jednak zdarzyć, że bliskie relacje z naszym wieloletnim przyjacielem zaczynają stawać się wielkim problemem dla partnera.
Zazdrość o osobę, którą kochamy, czy na której bardzo nam zależy, jest rzeczą naturalną. Ukłucie zazdrości odczuwane przez partnera, gdy widzi, jak przyjaciel zasypuje nas wiadomościami, na które reagujemy niepokojąco szerokim uśmiechem, to rzecz powszechna.
U wielkiej liczby osób występuje wówczas spory niepokój. To, że z przyjacielem łączy nas z mnóstwo wspomnień i szalonych historii, znacznie mniej niż z partnerem, wywołuje u niego poczucie zagrożenia. Nie myśli racjonalnie i choć nie ma żadnych dowodów na niewierność, zaczyna traktować naszego przyjaciela jak rywala.
Jeśli utrzymuje swą zazdrość w ryzach, nie mamy żadnego powodu do zmartwień. Jeśli jednak przy każdym wspomnieniu osoby przyjaciela, telefonicznym kontakcie z nim, czy spotkaniu, zaczynają się niekończące się wyrzuty i awantury, a związek zdaje się przeżywać coraz większy kryzys, musimy działać.
Jeśli partner nie akceptuje naszego wieloletniego przyjaciela albo co gorsza, nakazuje nam zerwanie z nim kontaktu, pod żadnym pozorem na to nie przystawajmy. Taka przyjaźń to rzecz zbyt cenna, by ją stracić.
Musimy zrobić więc wszystko, co tylko można, aby przekonać partnera, że absolutnie nic mu z jego strony nie zagraża. Wytłumaczmy, że relacja z przyjacielem jest bliskością, ale tą zaliczającą się wyłącznie do braterskich i w której nie ma mowy o fizycznej fascynacji. Namówmy partnera, aby pospędzał z nim trochę czasu, poznał go i zrozumiał, dlaczego darzymy go sympatią. Niech nasz przyjaciel stanie się także jego przyjacielem lub po prostu dobrym kolegą.
Zobacz także: Jak rozpoznać faceta, z którym nigdy nie będziesz szczęśliwa?
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej