Bez względu na to, czy rozstanie następuje nagle, czy też jest wynikiem długiej i spokojnej rozmowy obu stron, zawsze pozostawia po sobie pustkę, a nawet poczucie porażki. Ból jest tym większy, im dłuższy był staż związku i im więcej wspomnień łączyło nas z ukochaną osobą.
„Nie potrafię żyć w monogamicznym związku. Miałam WIELU facetów” (Historia Izy)
Zazwyczaj lekiem na złamane serce jest nowa miłość, jednak niekiedy do naszych drzwi puka ex-facet i prosi o drugą szansę. Czy warto mu ją dać?
Nasze Czytelniczki zgodziły się odpowiedzieć na to pytanie. Z ich historii wynika, że zakochany mężczyzna jest w stanie zrobić naprawdę wiele, by odzyskać dziewczynę, na której wyjątkowo mu zależy.
Ewa, 26 l.: W liceum Michał i ja byliśmy uważani za papużki nierozłączki. Zawsze w jednej ławce, zawsze za rękę do szkoły… Wszyscy byli pewni, że się pobierzemy. Niestety, kiedy oboje poszliśmy na studia, coś zaczęło się między nami psuć. On miał swoich znajomych, ja swoich, coraz rzadziej mieliśmy dla siebie czas. W pewnym momencie oboje doszliśmy do wniosku, że powinniśmy się rozstać i spróbować być z kimś innym. Bez żalu, bez łez, bez wzajemnych oskarżeń. Przez okres studiów utrzymywaliśmy ze sobą kontakt, ale raczej sporadyczny. Wiedziałam, że Michał nie ma nikogo na stałe, ale bałam się zrobić pierwszy krok i zaproponować mu spotkanie.
Pewnego wieczoru zajrzałam jak zwykle do swojej skrzynki pocztowej. Oprócz ulotek i rachunków znalazłam w niej… list miłosny! Był w nim tylko wydrukowany wiersz Gałczyńskiego „Rozmowa liryczna” i nic poza tym. Żadnego podpisu, żadnej wskazówki. Myślałam, że to jakaś pomyłka, ale na kopercie znajdowało się moje imię i nazwisko. Kilka dni później znów znalazłam w skrzynce anonimowy list. Tym razem były to słowa do „Ave” Mirosława Czyżykiewicza. W trzecim liście nie było już wiersza, tylko wyznanie miłości, prośba o spotkanie i… podpis Michała! Natychmiast do niego zadzwoniłam i umówiliśmy się jeszcze tego samego wieczoru. Długo wtedy rozmawialiśmy.
Powiedział mi, że przez te wszystkie lata bardzo mu mnie brakowało i że chciałby znów być moim facetem. Oczywiście się zgodziłam, w końcu pomysł z listami miłosnymi był taki romantyczny! Dziś ja i Michał jesteśmy zaręczeni, a za sześć miesięcy urodzi się nasze dziecko.
Marlena, 19 l.: Pół roku temu przeżywaliśmy z Kamilem poważny kryzys. Nie chcę zagłębiać się w szczegóły, ale mniej więcej chodziło o to, że czasami dla mojego faceta ważniejsi ode mnie byli kumple. Kiedy kolejny raz z rzędu wolał spotkać się z nimi, a nie ze mną, uznałam, że między nami koniec. Na szczęście nie chodzimy do tej samej klasy, więc widywałam go tylko od czasu do czasu na przerwach między lekcjami.
Pewnego dnia czekał na mnie przed szkołą, oparty o swój samochód. Zapytał, czy może mnie odwieźć do domu, ponieważ chciałby zamienić ze mną kilka słów. Zgodziłam się i pojechaliśmy. W pewnym momencie zauważyłam, że Kamil nie skręca w moją ulicę, tylko jedzie dalej. Poprosił, żebym mu zaufała i pozwoliła zawieźć się w jedno miejsce. Protestowałam, ale ciekawość była tak duża, że w końcu uległam. Dojechaliśmy do uroczej polanki, na której z czerwonych róż ułożony był ogromny napis „Kocham Cię”. Okazało się, że Kamil wcześniej zajechał do kwiaciarni, wydał majątek na kwiaty, a potem razem z kolegą układał je w konkretne litery. Tak mnie to rozczuliło, że zgodziłam się do niego wrócić. W końcu nie każdy facet wpada na tak szalone pomysły!
Czy Wasi partnerzy również zrobili coś romantycznego, żeby Was odzyskać?