„Nie współżyję z moim mężem” (Historia Natalii)

Poznaliśmy się prawie 10 lat temu. Od początku doskonale się rozumieliśmy. Oboje jesteśmy artystami. Patryk maluje, a ja robię rękodzieła. Prowadzimy też sklep z takimi artykułami. Myślę, że tworzymy zgrany zespół.

Przez kilka lat od naszego pierwszego spotkania, byliśmy przyjaciółmi. Nasza relacja dojrzewała stopniowo. Pewnego dnia zostaliśmy kochankami. Pamiętam gdy zrobiliśmy to pierwszy raz i Patryk śmiał się, że seks jest przereklamowany. Zrobił to w taki sposób, że nie poczułam się odrzucona – śmiałam się razem z nim. Nasz romans trwał ok. pół roku. Mnie aspekt fizyczny miłości bardzo się spodobał, ale zaakceptowałam, że Patryk ma na ten temat inne zdanie. Niedługo potem poprosił mnie o rękę. Zaznaczył też, że chciałby, abyśmy byli białym małżeństwem. Bardzo go kochałam i nie wiedziałam wtedy żadnych przeszkód. Zgodziłam się.

Pierwsze 3 lata okazały się dla Natalii koszmarem. Myślała nawet o tym, aby wziąć sobie kochanka.

- Z czasem moje potrzeby seksualne stały się większe i nie mogłam z tym sobie poradzić. Próbowałam skusić Patryka, ale nic nie pomagało. Paradowałam przy nim w seksownej bieliźnie, używałam afrodyzjaków do gotowania i cały czas byłam zrobiona na bóstwo. Niestety za każdy razem, gdy próbowałam go uwieść, doznawałam rozczarowania. W końcu przestałam. Tym bardziej, że posyłał mi pełne wyrzutu spojrzenia. Nie tak się umawialiśmy.

Kierowana desperacją, pewnego dnia zarejestrowałam się na portalu randkowym. Umówiłam się na spotkanie w jednym celu, ale ostatecznie nie zdołałam tego zrobić. Stchórzyłam i uciekłam w ostatniej chwili.

Gdy Natalia wróciła do domu, Patryk już na nią czekał. Z ciepłym kocem i gorącą czekoladą.

- Zrozumiałam, że nie mogę mu tego zrobić. Kocham go, a on mnie. Uczucie okazujemy sobie właśnie poprzez takie drobiazgi. Patryk często robi mi śniadanie, przygotowuje coś smacznego do picia i stawia moje kapcie przy grzejniku, jeżeli wcześniej skończy pracę.

Kobieta mówi, że śpią w odzielnych łóżkach.

- Patryk stwierdził, że tak będzie lepiej. Z perspektywy czasu zdałam sobie sprawę, że miał rację. Na początku czułam się nieatrakcyjna, a nawet niewystarczająco kochana, ale teraz to minęło. Widzę jego miłość do mnie na co dzień.

Mąż powiedział mi, że nigdy nie miał zbyt wielkich potrzeb seksualnych, a z czasem wszystkie zniknęły. Były takie momenty w ciągu tych czterech lat, że podejrzewałam go o blefowanie. Poczytałam trochę na ten temat. I co się okazało? Takie przypadki się zdarzają, razdko, ale jednak tak.

Zobacz także: „Najpierw dowiedziałam się, że mąż mnie zdradził. Teraz okazało się, że ukrywał przede mną coś jeszcze...”

Jest wiele rzeczy, które nas łączy i one bardzo nas do siebie zbliżyły. Wszystkie wieczory spędzamy razem. Nieważne, czy oglądamy seriale, czy wspólnie pracujemy – robimy to we dwoje. Myślę, że jesteśmy sobie bliżsi niż niejedno małżeństwo, które regularnie uprawia seks.

Natalia przyznaje, że na ogół nikomu nie przyznają się do tego, jak funkcjonują w związku.

- Kiedyś powiedziałam o tym przyjaciółce. Na początku nie uwierzyła mi i zaczęła się śmiać, a potem – widząc moją powagę – zapytała, jak to wytrzymuję. Powiedziała, że ona by tak nie mogła i to bardzo dziwne. Zasugerowała mi też, że może Patryk woli mężczyzn albo ma kochankę na boku. Zrobiło mi się bardzo przykro, ale stanowczo powiedziałam, że wykluczam tę możliwość. Jestem atrakcyjną kobietą i mam tego świadomość. Wtedy ta koleżanka speszyła się i już nigdy nie poruszałyśmy tego tematu. Kilka innych osób też wie. Przekonywali mnie, że to nienormalne i zalecali wizyty u seksuologa, ale z czasem dali sobie spokój.

Najbardziej niezręczne są dla Natalii pytania o dzieci.

- Ludzie dziwią się, że jesteśmy 4 lata po ślubie i nie mamy dzieci. Odpowiadamy zgodnie z Patrykiem, że nie chcemy dzieci. Mamy swoj mały biznes, pasję i siebie nawzajem – to nam wystarcza. Dobrze wiemy, że dla innych jesteśmy dziwolągami, ale nie przejmujemy się. Czujemy się szczęśliwi w tym związku. Z czystym sumieniem mogę przyznać, że odnalazłam radość w białym małżeństwie. Co nie znaczy, ze was zachęcam do czegoś podobnego...

Czy któraś z was również żyje w białym małżeństwie?