Czosnek zawiera lotne związki siarkowe i bakteriobójcze, olejki eteryczne, błonnik, cukry, organiczne związki siarki, takie jak alliina oraz skordynina A i B. Rozpadowi enzymatycznemu alliiny do allicyny, jaki następuje po przekrojeniu lub rozgnieceniu czosnku, zawdzięcza on swój intensywny i charakterystyczny zapach. Ponadto, czosnek zawiera flawonoidy, flawony, witaminy z grupy B, związki śluzowe i sole mineralne, a wśród nich związki selenu, wapnia, fosforu, żelaza, magnezu oraz niewielkie ilości uranu. Liście czosnku zawierają prowitaminę A, witaminy B1, PP i C.
Czosnek jest stosowany w różnych postaciach: jako świeży, suszony, liofilizowany, sproszkowany lub kapsułkowany. Najbardziej aktywny jest świeży, rozdrobniony. Poddany obróbce termicznej traci swoje właściwości bakteriobójcze, zachowuje jednak aktywność przeciwgrzybiczą i działa jako antyutleniacz, przeciwdziałający arteriosklerozie, starzeniu się i nowotworom.
Stosując czosnek profilaktycznie, należy codziennie spożywać jeden jego duży ząbek, przegryzając zieloną natką pietruszki w celu eliminacji nieprzyjemnego zapachu. Świeże ząbki czosnku ściera się, kroi lub miażdży, spożywa z dodatkiem mleka, miodu lub cytryny. Dla zniwelowania ostrego zapachu czosnku, botanik angielski, Culpeper, proponował żucie kminku i zielonej fasoli.
Substytutem czosnku może być olejowy wyciąg czosnku – należy łykać 1 kapsułkę dziennie, wieczorem przed snem. Polecana dawka jednorazowa to 500 mg. W celach leczniczych u osób dorosłych należy stosować dawkę 1000 - 5000 mg/dobę.
Przeciwwskazaniem do spożywania świeżego czosnku są ostre nieżyty żołądka i jelit, skłonność do niskiego ciśnienia krwi oraz okres karmienia piersią.
8 powodów, by jeść czosnek: