Za rozwój zapalenia bakteryjnego najczęściej odpowiada bakteria Streptococcus pyogenes (paciorkowiec β-hemolizujący grupy A – PBHA), u dorosłych często też Fusobacterium necrophorum; rzadziej paciorkowce grupy C i G4. Do zachorowania dochodzi głównie u młodszych dzieci w sezonie jesienno-zimowym. Bakterie przenoszą się drogą kropelkową, zarazić się można także przez kontakt bezpośredni z osobą chorą. Jakie są objawy bakteryjnego zapalenia gardła u dziecka? Jak dobrać właściwe leczenie? Odpowiadamy!
Paciorkowce (Streptococcus) to kuliste bakterie Gram-dodatnie, czyli nieposiadające zewnętrznej błony komórkowej. Niektóre posiadają specjalną otoczkę, przez którą nie są odpowiednio rozpoznawane przez układ odpornościowy człowieka. Paciorkowce układają się w łańcuszki o różnej długości. Cechują się dużą inwazyjnością i powodują zapalenie gardła głównie u dzieci.
Paciorkowcowe zapalenie gardła to choroba górnych dróg oddechowych. Do rozwoju infekcji paciorkowcowej doprowadza patogen, a dokładnie bakteria Streptococcus pyogenes (paciorkowiec β-hemolizujący grupy A – PBHA). Źródłem zakażenia jest chory człowiek. Częste jest bezobjawowe nosicielstwo PBHA. Na ostre zapalenie migdałków podniebiennych chorują głównie dzieci w wieku 5–15 lat. Bakteryjne zapalenie gardła występuje najczęściej w okresie od października do marca1.
Angina ropna zwykle ma nagły początek, a jej objawy od razu są bardzo nasilone. Najczęstsze objawy zakażenia paciorkowcami to:
Dodatkowo obserwuje się zapalenie gardła lub migdałków podniebiennych – błona śluzowa jest żywoczerwona i obrzęknięta, podobnie jak języczek podniebienny. Widoczny biały nalot na języku, a na błonie śluzowej gardła czerwone kropki1.
W przebiegu anginy ropnej nie występuje katar ani kaszel1. Są to objawy typowe dla infekcji o charakterze wirusowym.
Podstawą rozpoznania jest występowanie objawów klinicznych wskazujących na zakażenie bakteryjne. Przy podejrzeniu paciorkowcowego zapalenia gardła można wykonać szybki test na obecność antygenu PBHA. Jeśli test nie jest dostępny, lekarz może pobrać wymaz z obu migdałków i tylnej ściany gardła na badanie bakteriologiczne. Wtedy przeprowadza się posiew wymazu z gardła. Wykonanie wymazu z gardła umożliwia dobranie odpowiednie antybiotyku1,2.
Rozpoznanie paciorkowcowego zapalenia gardła jest wskazaniem do antybiotykoterapii. Antybiotyk dobiera lekarz na podstawie wyniku posiewu z gardła. Na ból i obrzęk błony śluzowej jamy ustnej i gardła można zastosować leczenie objawowe. Szczególnie ważne jest nawilżanie śluzówki gardła poprzez odpowiednie nawodnienie i stosowanie nawilżaczy powietrza w domu. Można też stosować inhalacje z soli fizjologicznej. Na ból gardła należy robić płukanki o przeciwbólowym i przeciwzapalnym działaniu. W razie gorączki podaje się leki przeciwgorączkowe1,2.
W zakażeniach bakteryjnych można stosować także tabletki do ssania, np. Chlorchinaldin. Chlorchinaldin działa przyczynowo na szerokie spektrum bakterii i grzybów, przez co hamuje rozwój stanu zapalnego, którego objawem jest silny ból3.
Nieleczona angina paciorkowcowa wiąże się z nieco większym ryzykiem wystąpienia powikłań. U dzieci możliwe są zwłaszcza powikłania ropne takie jak1:
Późne powikłania immunologiczne to kłębuszkowe zapalenie nerek oraz gorączka reumatyczna1.
Bibliografia:
Artykuł partnera
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej