Jak rozmawiać z bliskimi o ciężkiej chorobie?

Ciężka choroba jest zawsze bardzo smutnym czasem nie tylko dla osoby, której dotyczy, ale również dla jej bliskich. Wprowadza w dotąd harmonijne życie niepokój, obawę o jutro i wiele smutku. To okres, kiedy wszystko postawione jest na głowie, a codzienne zajęcia stają się tylko dodatkiem do życia. Zdiagnozowanie ciężkiej choroby przez lekarza spada często na ludzi jak grom z jasnego nieba. 

Kiedy wiadomo, że życie stanie się teraz walką ze zdrowotną dolegliwością, trzeba wykrzesać z siebie wielką siłę, by sobie z tym poradzić. O chorobie bliskiej osoby trudno się rozmawia, ale nie da się tego przemilczeć. Gdy w waszym związku pojawi się ciężka choroba, zobacz, jak powinnaś postąpić. 

Gdy zachoruje on…

- Przede wszystkim nie odkładajcie w nieskończoność rozmowy o tym, co się stało i co was czeka. Choć oboje będziecie starali się zachowywać jak dotychczas, zapewniając samych siebie, że to tylko stan przejściowy, musicie usiąść i spokojnie porozmawiać o tym wszystkim. Bądź dla niego podporą. Wyjaśnij mu, że dacie sobie radę i musicie być silni. Najważniejsze, to być przygotowanym, że w waszym życiu wiele może się teraz zmienić. Jeśli choroba jest bardzo poważna, zaproponuj, że część obowiązków weźmiesz na siebie. I daj mu czas na oswojenie się z nową, przykrą sytuacją. 

- Bez względu na to, jak bardzo załamią cię informacje od lekarza, absolutnie musisz być dla partnera podporą. Nawet jeśli w głębi się załamiesz i poczujesz, że w waszym życiu wydarzyła się tragedia, nie daj mu tego po sobie poznać. Wiara naprawdę czyni cuda – on potrzebuje twojego wsparcia i zapewnień, prawdopodobnie jak jeszcze nigdy dotąd. Bądź silna i dawaj mu tę siłę. Uwierz, że to właśnie jemu będzie teraz najciężej. Wspieraj go, pomagaj mu i nie wybuchaj przy nim płaczem, lamentując, że spotkała was tragedia i nie możesz sobie z tym poradzić. 

- Stało się – na waszej drodze pojawiła się choroba, ale nie może doprowadzić do tego, że zamknięcie się w domu i będziecie płakać bez końca. Oczywiście i na to jest czas oraz miejsce. Ale nadal powinniście zajmować się codziennymi obowiązkami, działać, czyli robić cokolwiek, byle tylko nie pogrążać się w rozpaczy. Jeśli zauważysz, że on zupełnie nie radzi sobie z tym, co się dzieje, powiedz mu, że wam się uda. Zapewnij go o tym, że to minie, że musicie być silni i razem pokonacie wszystko. Choć te słowa mogą wydawać się puste, tak naprawdę mają wielką moc i najlepiej sprawdzają się właśnie w takich chwilach! 

Gdy zachorujesz ty…

- Powtórzymy to po raz wtóry, ale naprawdę nie wolno ci się poddać. To najgorsze, co możesz zrobić. Ludzie wychodzą nawet z najcięższych chorób i to bardzo często dzięki walce, uporowi i wsparciu najbliższych. Ciężko będzie zarówno tobie, jak i twoim bliskim, ale nie odsuwaj się od nich. Pamiętaj, że oni chcą ci pomóc i są właśnie po to, żeby cię wspierać. Gdy najbliższa ci osoba (mama, tata, rodzeństwo, ukochany) będą chcieli porozmawiać z tobą na ten delikatny temat, nie zamykaj się przed nimi. Im jest równie ciężko jak tobie, ale chcą ci pomóc i tak naprawdę bez ich wiary oraz rozmów ciężko będzie ci przejść przez ten smutny czas. 

- Będzie ci ciężko, ale staraj się nie być choleryczką, która odrzuca jakąkolwiek pomoc, uważając wszelkie słowa za zbędne. Twoim bliskim będzie równie ciężko jak tobie, ale będą chcieli być przy tobie i wspierać, pomagać ci i być dla ciebie podporą. Rozmawiaj z nimi, razem uda wam się dojść do pewnych wniosków. I pamiętaj, że w przypadku ciężkiej choroby, to właśnie rozmowy są na wagę złota. Nie muszą to być wyłącznie zapewnienia, że dacie sobie radę. Dużą rolę spełnią także zwykłe, przyziemne pogawędki o książkach, filmach, przyjaciołach czy… pogodzie. Wszystko po to, żeby umysł zajął się czymś innym niż myśleniem o przykrej zdrowotnej dolegliwości, która pojawiła się w waszym życiu. 

Waga rozmów w przypadku, gdy lekarz zdiagnozuje ciężką chorobę, jest nie do zakwestionowania. Podkreśla to dr Anna Chotecka, psycholog i socjolog.

"W momencie, gdy dowiadujemy się o poważnej chorobie, zamykamy się w sobie i przed światem. To naturalne. Jednak taki stan powinien trwać jak najkrócej, bo może być destrukcyjny zarówno dla osoby chorej, jak i jej bliskich. Chorego nie można zostawić samego, trzeba rozmawiać z nim jak najczęściej, nie tylko o tym, co go spotkało, ale również o zwykłych, codziennych sprawach. W ten sposób łatwiej pokona się chorobę, bo bez wiary w zwycięstwo ze strony chorego trudno liczyć na szybką rekonwalescencję" – twierdzi specjalistka. 

Jeśli w waszym życiu przytrafi się trudna, wyniszczająca choroba, bądźcie dla siebie wsparciem. Rozmawiajcie ze sobą jak najwięcej, a będzie wam o wiele łatwiej. 

Przy okazji polecamy ci tekst o tym, że wiara w Boga może być duchowym pogotowiem ratunkowym.

Mimo że w przypadku choroby możesz zwątpić, zwrot ku Bogu może być zbawienny.   

Ewa Podsiadły   

Zobacz także:

Dlaczego dręczą nas koszmary? 

Koszmary są odpowiedzią  na nasze samopoczucie lub mogą być ciemną stroną marzeń sennych. Podczas każdego koszmaru towarzyszy nam uczucie lęku, silnego strachu, a co najgorsze - bezradności i bezsilności. Nierzadko budzimy się z krzykiem.

Wojna na kalorie: cukier kontra słodzik!

Jeśli jesteś aktualnie na diecie, zamiast cukru używasz pewnie słodzików. Czy na pewno musisz rezygnować z cukru?