Każda żona musi znać swoje miejsce. To mąż powinien rządzić w domu. Joanna

Np. rok temu byłam bardzo uparta i chciałam wbrew niemu rozpocząć studia podyplomowe. W połączeniu z pracą oznaczałoby to mało czasu na dom i rodzinę. On był przeciwko i wręcz mi tego zabronił. Miał do tego prawo i go posłuchałam. Wiecie co się stało chwilę później? Okazało się, że jestem w ciąży. Nie mogłabym kontynuować tych studiów i tylko straciłabym pieniądze. On ma w sobie dużo mądrości i intuicję. Czy to coś haniebnego, że wyraża swoje zdanie i ma nadzieję, że go posłucham?

Nie przekonuje mnie gadanie, że we wszystkim jesteśmy równi i tacy sami. Kobiety różnią się od mężczyzn i na odwrót! My jesteśmy dobre w jednym, oni w drugim. To facet ma być samcem alfa w domu, a nie ja. Nie mam nic przeciwko temu, żeby mnie pouczał i wymagał. Dba o mnie i moje posłuszeństwo mu się należy. Z szacunku, a nie strachu. Dlaczego inne kobiety z tego rezygnują i chcą być takie hej do przodu?

Nie czuję się mniej wartościowa, bo facet mówi mi, co mam robić. Skoro mnie kocha, to chce mojego dobra. Źle mi nie będzie doradzał. I tak jest cały czas od kiedy zaufałam mu w 100 procentach. Nie obrażam się, jak nawet krzyknie i wybije mi coś z głowy. Doceniam jego doświadczenie życiowe i inteligencję. Z nim na pewno zajdę dalej, niż gdybym sama miała decydować.

Z tego powodu jestem antyfeministką. Trudno, ja przynajmniej mam kochanego faceta, a one zazwyczaj są same, bo nikt ich nie chce. Jak ktoś mnie nazwie „poddaną” mojego męża - w porządku. Trochę prawdy w tym jest, bo to on jest władcą naszego domu. Tak było zawsze, ale dopiero w XXI wieku coś się popsuło.

Polecam taką drogę!

Joanna