Nie podoba mi się nazwisko narzeczonego. Wstydziłabym się je nosić po ślubie... K., 26 l.

Do ślubu coraz bliżej, a on pewnie myśli, że sprawa załatwiona. Na szczęście nie poruszył tego tematu. Nie potrafię z nim o tym rozmawiać. Jakich mam użyć słów, żeby go nie obrazić? Ok, on ma takie nazwisko, przyzwyczaił się do niego, nie krępuje się i fajnie. Ale dla mnie to byłaby ogromna zmiana i raczej mało korzystna. Gdybym je tutaj napisała, to chyba wszyscy by zrozumieli o co chodzi.

Nawet, gdyby on to jakoś zrozumiał i nie miał nic przeciwko, żebym została przy swoim, to i tak nie będzie koniec problemów. Zaraz odezwie się jego rodzina, która też może się poczuć obrażona. No bo, jak śmiem nie przyjąć jego rodowego nazwiska... 

Potem dzieci... Niech już noszą nazwisko ojca, ale przecież będą mieli matkę, która nazywa się inaczej. Ktoś może pomyśleć, że są nieślubne.

Pewnie mi powiecie, że wymyśliłam sobie problem i przesadzam. Ale naprawdę wątpię, żebym się przyzwyczaiła do nowego nazwiska. Może kiedyś „zmądrzeję” i je sobie zmienię, ale teraz tego nie chcę. Chciałabym to jakoś wytłumaczyć przyszłemu mężowi, ale nie potrafię... Proszę o radę, jak to zrobić. Kocham go, czekam niecierpliwie na ślub, ale tego problemu nie przeskoczę.

K.