Mam chłopaka, ale ciągle myślę o innym. On jest o 10 lat starszy i mieszka za granicą. Czy to ma sens? Gosia, 22 l.

Jest taki Tomek, kolega braci, znajomy z wcześniejszych lat. Widuję go co roku na wakacjach, gdy przyjeżdża na urlop, gdyż obecnie pracuje i mieszka w Niemczech. Wcześniej podobał mi się troszkę, wiadomo - jak to starszy chłopak. Ułożony miły, kulturalny, nie najbrzydszy, jednak nie zwracał na mnie uwagi… Byłam za młoda jak dla niego, choć teraz po 3-4 latach odzywa się i pyta jak tam, co tam, gdzie wcześniej nie mieliśmy kontaktu, oprócz tego co widzieliśmy się na wakacjach. 

Wyznał, że miał dziewczynę w moim wieku i zrozumiał, że nie tylko wiek się liczy i że mu się podobałam wcześniej, ale wiek robił swoje. Z dobrego wychowania nie chciał wiązać się z młodszą dziewczyną. Dzieli nas 10 lat. To z nim byłam niedawno na weselu, zachowywaliśmy się jak para, tak mi się wydaje. Później  poprawiny u jego siostry, siedzieliśmy praktycznie przytuleni, po alkoholu całowaliśmy się i przytulaliśmy. Nocowaliśmy u jego siostry, ale nic się nie wydarzyło. 

Spędziłam z nim 3 dni, gdzie do chłopaka prawie w ogóle się nie odzywałam, po prostu jakby poza Tomkiem nic nie istniało, czułam się przy nim jak zakochana do szaleństwa dziewczyna. Takiego uczucia nawet na początku nie było między mną, a moim obecnym chłopakiem. 

Teraz ciągle myślę o Tomku. Przy nim czułam się jak zakochana nastolatka, nie wiem czy takie uczucie towarzyszyło mi przy innych związkach. A może to w nim się zakochałam, może to ten jedyny? Jak tylko pomyślę o nim, to mam prawie łzy w oczach, że jutro go nie zobaczę. Jak patrzę na zdjęcia, wraca wspomnienie z wesela, poprawin i tych chwil dzięki którym poczułam się atrakcyjna,  kochana, doceniona. A może to tylko moje wyobrażenia, a on był tylko miły?  Dziś albo wczoraj wrócił do Niemiec. Od czasu, gdy  po weselu odwiózł mnie do domu, nie mamy kontaktu. 

Siedzę i czekam z niecierpliwością by zobaczyć zdjęcia z wesela, które ma mi przesłać, aż się odezwie, aby móc zapytać jak podróż i co w ogóle u niego. Gdy siedzieliśmy na poprawinach, i ja i on pod wpływem alkoholu,zapytał czy nie chciałabym spróbować być razem z nim. Ale jak?  Ja mam chłopaka, on jest w Niemczech, ja w Polsce. Tak, kończę studia i mogłabym wyjechać, ale on ma tam dobrą pracę, a ja co mam tam robić? Sprzątać? Bo w domu siedzieć nie chcę, cenię sobie niezależność, a przynajmniej na początku związku. Choć z tego wiem, nawet sprzątając lepiej by mi się tam żyło, niż tu za najniższa krajową i coś w tym jest…  Teraz można powiedzieć, że czekam do wakacji aż przyjedzie. Czy to ma jakiś sens? 

Czy da się to zapomnieć? A może to były tylko 3 fajne dni i nie powinnam nic zmieniać?

Gosia