Nie umiem się przyzwyczaić do WULGARNEGO nazwiska. A., 21 l.

Myślę, że powody są dwa:

1 To jest obraźliwe nazwisko, z którego wszyscy się śmieją. Niektórzy ludzie mnie skreślają na samym początku znajomości, jak tylko się przedstawię. Kto by chciał się zadawać z taką Ruchalską. Wstyd przecież.

2 Z powodu tego wyśmiewania i niechęci po prostu się w sobie zamknęłam. Odruchowo odrzucam ludzi, bo obawiam się zranienia. Dostaję gęsiej skórki na samą myśl, że mam wypowiedzieć głośno nazwisko.

Wydaje mi się, że w takich warunkach trudno być normalną, radosną i towarzyską dziewczyną…

Nawet sobie nie wyobrażacie, jak okropne wyzwiska padają pod moim nazwiskiem. Głupie teksty towarzyszą mi każdego dnia. Ostatnio usłyszałam od chłopaka, który nawet mnie dobrze nie zna: „Ruchasz się, czy trzeba z tobą chodzić?”. Wszyscy kojarzą mnie z seksem, a ja jestem grzeczną dziewczyną. Na pewno nie wulgarną.

Powiecie pewnie, że co to za filozofia zmienić, skoro mam problem. To nie jest takie proste, skoro wszyscy członkowie rodziny tak się nazywają i nikt z nich nie wpadł na taki pomysł. Rozmawiałam, namawiałam i nic. Oni się przyzwyczaili i jakoś żyją. Łatwiej im mówić, bo nie są już młodzi, a ich znajomi się przyzwyczaili.

Mam tego dosyć…

A.