Dostałam pod choinkę... psa ze schroniska. Nie mam czasu się nim zajmować! Daria, 27 l.

Uwielbiam zwierzęta i ten psiak jest cudny, ale co z tego? Zawsze je kochałam, ale nie mogłam sobie pozwolić na taką przyjemność. Koty u rodziców to co innego, bo nie trzeba się nimi aż tak zajmować. Wystarczy im jedzenie i kuweta, a tak chodzą własnymi drogami. Z psem jest o wiele gorzej, bo trzeba go wyprowadzać. Kiedy ja mam znaleźć na to czas?

Muszę teraz wstawać o 6, żeby zdążyć z nim wyjść, potem biegiem po pracy, a jak mam gdzieś wyjść, to też problem. Całymi dniami siedzi sam w domu, kilka razy załatwił się na dywan, ja jestem uwiązana... Myślę, że ani pies, ani ja nie jestem szczęśliwa.

Naprawdę mam ochotę go odwieźć do siostry i niech sama się z tym męczy.

Ja nie mam warunków i czasu, żeby się dobrze zająć zwierzakiem! Teraz biegam w tą i z powrotem, ten biedak siedzi sam, weekendowe wypady odpadają. Gdybym chociaż z kimś mieszkała, to mógłby pomóc. Zostałam z ogromnym problemem i nie wiem jak mam sobie poradzić. Nie oddam go przecież znowu do schroniska. Nie potrafiłabym potem spojrzeć w lustro.

Ale tak się dłużej nie da... Pomóżcie mi. Co ja mam zrobić?

Daria