EXCLUSIVE: Straciłam dziewictwo dopiero po 30-tce

Papilot.pl: Dziewica po trzydziestce. Pierwsze skojarzenie - kobieta głęboko wierząca, która czeka z inicjacją na tego jedynego. Interesuje ją dopiero seks po ślubie.

Dominika: Pewnie i takie się zdarzają, ale ja żadnego podobnego przypadku nie znam. Nawet te bardzo religijne grzeszą o wiele wcześniej. Najwyżej się do tego nie przyznają. U mnie nie chodziło ani o wiarę, ani jakiś paniczny strach. Może głupio to zabrzmi, ale po prostu życie tak się ułożyło. Chciałam wcześniej, ale nie wiedziałam jak się za to zabrać. A przede wszystkim - nie miałam z kim.

Przez tyle lat musiał trafić się chociaż jeden chłopak/mężczyzna, który byłby bliższy twojemu sercu.

Było ich nawet kilku, ale kończyło się różnie. Zazwyczaj to ja się w nich kochałam i nie miałam odwagi tego powiedzieć. Oni mnie ignorowali, moja fascynacja mijała i pojawiał się kolejny obiekt westchnień. Jeśli już nawiązaliśmy kontakt i zrodziła się nawet znajomość, to szybko wpadałam do szufladki „materiał na koleżankę”. Tak, miałam kilku kolegów, a z kolegami raczej się nie sypia.

Żadnego związku z prawdziwego zdarzenia?

Tylko jeden, tuż na początku studiów. Myślałam nawet, że to ten jedyny. To on był pierwszym, z którym się całowałam i który mnie dotykał. Przytulaliśmy się tak przez 1,5 miesiąca, a potem on urwał ze mną kontakt.

Podejrzewasz dlaczego się wycofał?

Najłatwiej byłoby powiedzieć, że znalazł sobie inną. Wydaje mi się, że to tylko połowa prawdy. Znalazł inną, która była na niektóre sprawy bardziej otwarta ode mnie i stwierdził, że to lepsze rozwiązanie. Może poszli do łóżka na pierwszej randce, a ze mną męczył się kilka tygodni i nic? Problem w tym, że ja też tego chciałam, a on nie wysyłał jasnych sygnałów, ani nie zapytał wprost. W każdym razie, wtedy było najbliżej.

Potem przez kilka lat żadnych innych „szans”?

Pewnie gdybym była spontaniczną dziewczyną, która niczego się nie boi, to byłoby ich sporo. Przecież wystarczy pójść na imprezę, upić się, zakręcić pupą na parkiecie i zawsze ktoś się trafi. Jakąś brzydką dziewczyną nie byłam, więc tym bardziej. Ale brakowało mi tego luzu i bezpośredniości. Czekałam na księcia, który się o mnie postara.

Po prostu się szanowałaś.

Tak, to brzmi dobrze. Ale czasami po nocy poduszka była mokra od łez, bo uważałam się za największą ofiarę losu.

Zobacz również: Dziewice po trzydziestce zdradzają, dlaczego nigdy nie uprawiały seksu (Współczujemy!)

W jakim wieku stwierdziłaś, że przespałaś swoją szansę i to już nie jest do końca normalne?

Pierwszy raz pomyślałam tak zaraz po maturze. Zdałam sobie sprawę, że jestem dorosła, zaraz pójdę na studia, a tu nic. Potem często wracało do mnie takie poczucie rozczarowania samą sobą. Trzydzieste urodziny to było już apogeum. Nawet ich nie obchodziłam, bo naprawdę nie było się z czego cieszyć. Na tym etapie większość kobiet dokonuje podsumowania - wykształcenie mam, pracę też, męża, często dzieci. A ja? Ostatnia dziewica z tego rocznika.

Ale wreszcie to zmieniłaś…

Tak i powinnam się cieszyć, ale to nie wyglądało tak, jak sobie wyobrażałam. Myślałam, że w tym wieku, to już na pewno zrobię to z miłości. Długo wytrzymałam i tym bardziej z byle kim do łóżka nie pójdę. Stało się inaczej. Przez aplikację umówiłam się na randkę. Stwierdziłam, że spotkanie na mieście może być trochę krępujące, więc zaprosiłam go do własnego mieszkania. Chciałam coś ugotować i pokazać, że nie jestem byle kim.

Chyba nawet licealista wie, że randka w domu oznacza konkretne zamiary.

Ja nie wiedziałam!

Co poczułaś po? „Szkoda, że tak długo zwlekałam” czy „mogłam jeszcze zaczekać”?

Coś pomiędzy. Ogólnie nie było najgorzej, bo wbrew obawom wcale nie krwawiłam. Na pewno nie wiedziałam co i jak. Musiałam być jego najgorszą kochanką w życiu. Z drugiej strony - to faktycznie jest przełomowy moment. Pierwszy raz się przed kimś tak obnażyć i poczuć każdy centymetr ciała. Ale miałam też pretensje do siebie, że tak naprawdę w ogóle go nie znam. Odebrał mi coś cennego, a możliwe, że nawet nigdy więcej się nie zobaczymy. Tak też się stało i teraz nie jestem już nawet pewna jak miał na imię.

Wreszcie poczułaś się „normalna”?

Właśnie nie do końca. Fajnie, że nie jestem już starą dziewicą, ale nadal zdaję sobie sprawę, że zwlekanie tak długo było bardzo dziwne. Straciłam cnotę, ale nie wątpliwości. I chociaż później było jeszcze kilku, to z tyłu głowy cały czas tli się: „straciłaś kilkanaście lat i już nigdy ich nie odzyskasz”.

Naprawdę wydaje ci się, że byłabyś szczęśliwsza i bardziej lubiła siebie, gdybyś pierwszy raz przeżyła jako nastolatka?

Wtedy czułabym się częścią jakiejś grupy. A tak? Kiedyś byłam najstarszą dziewicą na świecie, przynajmniej w moim mniemaniu, a teraz jestem kobietą, która straciła cnotę najpóźniej.

Myślisz, że pierwszy raz po trzydziestce różni się od tego w wieku nastoletnim?

Tak. Uważam, że im później, tym trudniejsze jest to doświadczenie. W młodości idziesz na żywioł i po prostu działasz. Jako dorosła kobieta wszystko analizowałam, przez lata narastały we mnie kompleksy, bałam się odrzucenia, kompromitacji. Do tego strach przed ciążą i chorobami wenerycznymi. Wcześniej ryzyko jest takie samo, ale wiadomo, że licealistka nie uprawia raczej czarnowidztwa. Ja byłam prawie pewna, że musi wydarzyć się coś złego

Z tego wszystkiego wynika, że raczej nie polecasz tak długiej wstrzemięźliwości.

Mówi się, że seks najlepiej smakuje po trzydziestce. Ale chyba pod warunkiem, że robisz to od dawna. Nabierasz doświadczenia i tak dalej. To co ja mam powiedzieć? Wciąż czuję, że to nie to. Zanim nabiorę wprawy, to pewnie mi się odechce. Cały czas boję się tego, że spotkam kogoś i będzie nam razem dobrze, ale wszystko popsuje się przez to moje zbyt długie zwlekanie.

To jaki wiek inicjacji seksualnej wydaje ci się najlepszy?

16 lat to raczej za mało, bo wtedy człowiek nie myśli zbyt logicznie. 20 to chyba w sam raz. 22-23 raczej ostatni dzwonek.

Zobacz również: Zanim stracisz dziewictwo