Pamiętasz pierwszego chłopaka, który ci się spodobał? Moment, kiedy zdałaś sobie sprawę, że wielu twoich kolegów jest interesujących? Pamiętasz swoje pierwsze zakochanie, gdy na widok drugiej osoby ściskało cię w dołku, a serce biło jak szalone? Te momenty to pierwsze sygnały działania chemii seksualnej. „Nawet gdy miną już lata od pierwszych młodzieńczych zadurzeń, chemia seksualna pozostaje dla nas nadal taką samą zagadką jak kiedyś. Po pierwsze, bardzo trudno ją zdefiniować, po drugie, to, czy się ją odczuwa czy nie, nie zależy od nas. Chemia jest albo jej nie ma” – tłumaczy dr Barbara De Angelis w książce „Czy będzie z nas dobrana para?”.
Czym zatem właściwie jest ta chemia?
Często mówimy, że między nami a mężczyzną „nie zaiskrzyło” albo że „zabrakło tego czegoś”. Choć możemy nie zdawać sobie z tego sprawy, chodzi właśnie o chemię seksualną. Równie dobrze może być odwrotnie – ktoś, kogo w ogóle nie bierzemy pod uwagę jako partnera, nagle zaczyna podobać nam się tak bardzo, że nie potrafimy się mu oprzeć. Dlatego dr Barbara De Angelis nie ma wątpliwości, że chemia seksualna w stałym związku jest konieczna, by relacja mogła być udana. „Między dwojgiem zakochanych ludzi musi istnieć jakaś forma chemii seksualnej. Na tym właśnie polega różnica pomiędzy związkiem miłosnym a przyjaźnią” – uważa specjalistka.
Zdaniem dr De Angelis chemię seksualną można zdefiniować metodą opisowo-porównawczą, mówiąc, że jest to specyficzny rodzaj rezonansu zachodzącego między dwojgiem bliskich sobie ludzi. Zgodnie z definicją encyklopedyczną rezonans to „szybki wzrost amplitudy drgań układu fizycznego, gdy częstotliwość zewnętrznych drgań wymuszających jest zbliżona do częstotliwości drgań własnych układu”. Dlaczego więc wobec jednych odczuwamy chemię, a wobec innych już nie? Chodzi właśnie o te wibracje, które można podzielić na wibracje fizyczne, psychiczne, duchowe i emocjonalne. Podniecają nas tacy ludzie, z którymi wchodzimy w rezonans, to znaczy ci, których wibracje energetyczne są bardzo podobne do naszych.
Czy natomiast możliwy jest stały związek z osobą, która nie pociąga nas fizycznie? Dr Barbara De Angelis twierdzi, że nie. Zdaniem specjalistki prawidłowy, trwały romantyczny związek nie może istnieć bez pociągu fizycznego, w każdym razie nie między ludźmi, dla których seksualizm odgrywa w życiu jakąś rolę. Obojętność seksualna wobec partnera grozi zrujnowaniem związku. Z trzech głównych powodów: tracisz szansę nawiązania najsilniejszej i najbardziej intymnej więzi międzyludzkiej; ranisz partnera; stwarzasz sytuację, której konsekwencją staje się zazwyczaj zdrada. Bo związek z osobą, która nie pociąga cię fizycznie, najczęściej kończy się skokiem w bok.
Jak lustro
Dr Barbara De Angelis uważa wręcz, że chemii seksualnej nie da się wytworzyć. „Ci, których od początku nie łączy pociąg seksualny, nie powinni liczyć na to, że pojawi się on później. Prawdopodobieństwo takiego cudu praktycznie równa się zeru” – pisze autorka. Wielką namiętność, która z latami wygasła, można ożywić na nowo. Kiedy jednak ludzie od początku nie żywili do siebie tego rodzaju uczuć, a i potem nic nie drgnęło, sprawa jest całkiem przegrana.
Czasem zdarza się też, że chemia seksualna zanika. Dzieje się tak dlatego, jak tłumaczy dr De Angelis, że w pewnym momencie partnerzy zbaczają ze wspólnego szlaku; każde zaczyna iść własną drogą, aż w końcu rozchodzą się w różne strony. „Pamiętacie, jak określiliśmy chemię seksualną? Że jest to efekt rezonansu. Kiedy dwoje partnerów zaczyna nadawać na różnych częstotliwościach, pociąg fizyczny zanika. Między dwojgiem ludzi nie ma już chemii seksualnej” – przyznaje specjalistka. Pamiętajmy więc, że brak chemii seksualnej to lustro, które odbija stan naszej psychiki, duszy, a więc i stosunku do partnera. Dlatego zamiast szukać chemii, spróbujmy najpierw na nowo dotrzeć do serca wybranka. Opłaci się!
Ewa Podsiadły-Natorska
Chemia ważna, ale…
Podniecenie seksualne – zwraca uwagę dr Barbara De Angelis – jest więc zewnętrznym przejawem dużego podobieństwa niewidocznych wibracji wysyłanych przez dwoje ludzi; najczęściej korespondują wtedy z sobą ich wibracje fizyczne (czasami też emocjonalne albo psychiczne), trzeba jednak pamiętać, że rezonans seksualny wcale jeszcze nie oznacza, że partnerzy są dobrze dobrani. Pamiętajmy bowiem, że pociąg fizyczny i zgodność partnerów to dwie zupełnie różne sprawy.
„Chemia seksualna jest ważnym, ale nie jedynym elementem decydującym o właściwym doborze partnerów. Pełna kompatybilność wymaga, aby dwoje ludzi podobało się sobie również psychicznie, uczuciowo i duchowo, w przeciwnym razie związek nie jest związkiem, lecz klinicznym przypadkiem ślepej żądzy. Sam rezonans seksualny nie jest bowiem wystarczającym fundamentem do budowy trwałego związku” – zaznacza autorka.
Warto też mieć świadomość, że jednym z największych błędów popełnianych przy wyborze partnera są zbyt pochopne oceny. A przecież to, że ktoś świeżo poznany nie budzi natychmiastowego pożądania, nie znaczy jeszcze, że tak się nie stanie, kiedy dwoje ludzi pozna się trochę lepiej.
Związek bez namiętności?
Chemia seksualna jest bardzo ważna, ale nie może stawić podstawy związku. Dr Barbara De Angelis uważa, że miłość, której podstawą jest przyjaźń, to najpełniejsze i najbardziej satysfakcjonujące uczucie, jakie można przeżyć. Potwierdzają to badania socjologiczne. „Jestem pewna (również na podstawie własnych doświadczeń), że takie pary wcześniej już zbudowały swojemu związkowi miłosnemu bardzo solidny fundament: nauczyły się porozumiewać, zdążyły się też przekonać, jak dobrze do siebie pasują. Taki związek ma przyszłość. Kiedy natomiast tym, co łączy ludzi, jest tylko chemia seksualna, można obudzić się pewnego ranka i nagle stwierdzić ze zgrozą, że śpiąca obok osoba to ktoś zupełnie obcy i że się jej nawet nie lubi” – podkreśla.