Opowieść Jarka: „Spotykam się z idealną dziewczyną. Problemem są jej dziwni rodzice!”

- Ala już po dwóch miesiącach znajomości postanowiła przedstawić mnie rodzinie, która na to naciskała. Nie miałem nic przeciwko, ponieważ od początku wiązałem z nią poważne plany na przyszłość. Do jej domu rodzinnego poszedłem ubrany w ciemne dżinsy, koszulę i marynarkę – w moim odczuciu strój elegancki i odpowiedni. Zaopatrzyłem się także w bukiet kwiatów dla mamy. Kupiłem różowe róże, co okazało się faux pas, bo p. Helenka – mama Ali – ich nie znosi. Mimo wszystko nie miałem pojęcia, a dziewczyna mnie nie uprzedziła.

Mężczyzna od początku miał wrażenie, że wszyscy są do niego nastawieni bardzo krytycznie. Pani Helena obrzuciła go uważnym spojrzeniem od stóp do głów i spytała, czy tak się teraz przychodzi ubranym z wizytą do rodziców dziewczyny. Alicja wyjaśniła później Jarkowi, że rodzice byli rozczarowani, że nie przyszedł w garniturze.

- Ich rozczarowanie chyba wzrosło, gdy okazało się, że rzuciłem studia, aby pomóc finansowo chorej mamie i pracuję w sklepie z narzędziami budowlanymi. Pani Helenka od razu podkreśliła, że Ala studiuje farmację. Na szczęście dziewczyna okazała się wtedy wsparciem i powiedziała o kilku moich zaletach, ale odniosłem wrażenie, że to nic nie dało. W każdym razie temat został zmieniony, a wizyta wkrótce dobiegła końca.

Jarek próbował naprawić złe wrażenie, które wywarł i wysłał „teściowej” kartkę z podziękowaniem za wizytę. Niestety miły gest został odebrany jako chęć wkupienia się w łaski.

- Od tej pory wszystko się pogorszyło. Byłem u rodziców Ali jeszcze dwa razy, a oni przy mnie potrafili zachęcać ją do zawierania znajomości z innymi mężczyznami. Na ostatniej wizycie p. Helenka wspomniała o synu swojej dobrej znajomej, z którym Ala stanowiłaby piękną parę. To były dokładnie jej słowa. Ja siedziałem wtedy cicho, a Ala powiedziała, że przecież ma mnie i nie chce tego zmieniać. Wtedy jej tata – p. Zygmunt – dodał, że Ala jest zbyt młoda na związek i powinna porozglądać się za innymi chłopakami, żeby zobaczyć, jak to jest. Byłem wtedy już bardzo zdenerwowany, ale nic po sobie nie pokazałem. Wytrwałem do końca.

Dwa miesiące temu Ala i Jarek postanowili zamieszkać razem. Decyzja spotkała się z ogromną krytyką rodziców dziewczyny.

- Oni są bardzo staroświeccy i uważają, że ludzie powinni mieszkać ze sobą dopiero po ślubie. Ala jest o wiele bardziej nowoczesna i to ona zaproponowała wynajęcie mieszkania we dwoje. Akurat w moim bloku było wolne lokum, więc jednocześnie mogę opiekować się mamą. Oboje z dziewczyną uważamy to rozwiązanie za zrządzenie losu. Sielanka trwała krótko, bo zaraz wtrącili się rodzice Ali. Jej mama przyszła z niezapowiedzianą wizytą.

Na nieszczęście młodzi akurat nie posprzątali, a w mieszkaniu przebywał tylko Jarek.

- P. Helenka skrytykowała bałagan i obejrzała dokładnie całe pomieszczenie. Zrugała mnie, że kupuję zbyt drogie kosmetyki. Jej uwagi odebrałem jako bardzo wścibskie i zupełnie nie na miejscu, ale ze względu na dziewczynę postanowiłem nic nie mówić. „Teściowa” z niesmakiem patrzyła też na naszego kota Bolka, wybrał sobie świetny moment na zabawę rolką papieru toaletowego. Pani Helenka nic już nie powiedziała na ten temat i rozpoczęła wykład, którego główną tezą było sprowadzenie Ali na złą drogę. Otwarcie wyznała, że zarówno ona, jak i jej mąż, są mi przeciwni i nie uważają mnie za dobrego kandydata na partnera dla córki. Zarzuciła mi palenie, to, że nie studiuję, brak towarzyskiej ogłady i zrobienie z córki konkubiny. Niestety nie wytrzymałem i wyprosiłem ją. Poczekałem, aż Ala wróci do domu, bo tego dnia miała zajęcia, a potem szła do pracy. Byłem pewien, że stanie po mojej stronie.

Zobacz także: 40 rzeczy, które faceci robią WBREW SOBIE na początku związku. Tak poświęcają się dla kobiety...

Niestety Jarek trochę się przeliczył.

- Ala już wiedziała o wizycie p. Helenki, która najprawdopodobniej bardzo koloryzowała jej przebieg. Podobno okazałem się bardzo niegościnny, a na koniec jeszcze wyprosiłem „teściową”. Wyrzuciłem Ali wszystko, co miałem na sercu, ale ona powiedziała, że muszę być bardziej wyrozumiały dla jej rodziców. Po prostu tacy już są i nie zmienią się. Muszę to zaakceptować. Ala powiedziała, że zawsze mnie broniła, ale faktycznie mógłbym bardziej się starać – to znaczy pomyśleć o studiach i być bardziej rozgadany w towarzystwie. Podobno siedzę jak mruk przy jej rodzicach i to sprawia bardzo niemiłe wrażenie. A co ja poradzę, skoro się stresują, a ich krytyczne spojrzenia po prostu mnie paraliżuję. Moje argumenty, że przecież to oni się czepiają, a ja się staram, nie pomagały. Ale powiedziała, że mnie kocha i będzie mnie bronić, ale oczekuje pracy także ode mnie. Najśmieszniejsze jest to, że p. Helenka nie oskarżyła Ali o to, że ze mną mieszka, ale na mnie dosłownie naskoczyła. Wspomniałem o uwagach na temat kosmetyków, Bolka i jeszcze kilku innych sprawach. Ale doradziła wyrozumiałość. Powiedziała, że jest bardzo związana z rodzicami i będziemy często się z nimi widywać. Dla naszego dobra powinienem – według niej – postarać się bardziej, a wtedy rodzice spojrzą na mnie inaczej.

Jarek kocha Alę, ale przeraziła go informacja o częstych wizytach. Nie ma zamiaru aż tak się dostosowywać do innych ludzi. Uważa, że ma prawo być sobą. Nie wie jednak, jak przekonać dziewczynę do swoich poglądów i ograniczenia kontaktów z rodziną do minimum. Chłopak jest przekonany, że to rodzice mają na dziewczynę zły wpływ. Zły i zbyt duży.

Co byście mu doradziły?