„Dowiedziałem się, że moja narzeczona miała sponsora. To zwykła szm**ta!” (Wstrząsająca historia Marcina)

- Olgę poznałem na spacerze. Oboje mieliśmy psy i tak się złożyło, że na siebie naskoczyły. Zdobyłem jej numer telefonu i zaczęliśmy się spotykać. Bardzo szybko się w niej zakochałem. Wydawała mi się ideałem. Studentka. Piękna. Elegancka. Przeszkadzało mi tylko to, że dysponowała większą gotówką. Stać ją było na markowe ciuchy, dobre perfumy, wizyty w restauracjach. Miała też dobry telefon i laptopa. Ja czułem się przy niej jak ubogi student, ale jej najwyraźniej to nie przeszkadzało. Powtarzała, że ma wsparcie finansowe od rodziny. Myślałem, że jest bardzo bogata, ale gdy zaprosiła mnie do siebie, okazało się, że mieszka skromnie, a jej mama jest kasjerką. Ojca ani rodzeństwa Olga nie miała. Na moje pytanie, skąd ma pieniądze na te wszystkie rzeczy, skoro nie pracuje a jej mama słabo zarabia, odparła, że ma bogatego chrzestnego za granicą, który ją wspiera. Uwierzyłem. W końcu dlaczego miałbym nie uwierzyć?

Minęło kilka lat. Olga skończyła studia, znalazła dobrą pracę i już nie musiała korzystać z pomocy „chrzestnego”. Ona i Marcin zaczęli planować wspólną przyszłość. Mężczyzna poprosił ją o rękę.

- Olga jest moją narzeczoną ponad rok. Na wrzesień 2018 został zaplanowany nasz ślub. Nie wiem jednak, czy dojdzie do skutku. Niedawno dowiedziałem się czegoś o przeszłości Olgi. Jej matka się wygadała.

Olga nigdy nie miała dobrego kontaktu z mamą. Ciągle się kłóciły. Ja zawsze miałem wrażenie, że ona jest toksyczna i wyżywa na córce swoją frustrację, a nawet trochę jej zazdrości. Ojciec Olgi porzucił jej mamę w ciąży, rodzina nie chciała mieć z nią nic wspólnego, więc wychowywała córkę sama. Olga znosiła cierpliwie wszystkie uwagi i mieszka z nią do teraz. Po ślubie mieliśmy zaplanowaną przeprowadzkę. Ale przechodząc do rzeczy, jakiś czas temu zaszedłem do Olgi i nie zastałem jej. W trakcie oczekiwania na powrót narzeczonej rozmawiałem z jej matką. W pewnym momencie zaczęliśmy się kłócić, a ona powiedziała, że ożenię się ze szm**ą, bo Olga przez kilka lat miała sponsora. Przyszła teściowa wykrzyczała, że Olga nigdy nie miała żadnego chrzestnego za granicą i sprzedawała swoje ciało. Wyszedłem bez słowa.

Marcin skontaktował się z Olgą i zapytał, czy to, co wyznała mu jej matka, jest prawdą. Dziewczyna rozpłakała mu się do słuchawki i potwierdziła. Marcin załamał się.

- Nie wiem, co zabolało mnie bardziej: jej sposób radzenia sobie w trudnej sytuacji finansowej czy to, że do niczego się nie przyznała. Najgorsze jest to, że gdyby nie matka, prawdopodobnie stanąłbym z Olgą na ślubnym kobiercu i został jej mężem, o niczym nie wiedząc.

Na razie nie potrafię jej przebaczyć i nie wiem, czy ona w ogóle na to zasługuje. Od czasu, gdy dowiedziałem się o wszystkim, rozmawiałem z nią tylko raz. Olga błagała mnie o przebaczenie. Wyznała, że bała się powiedzieć prawdę. Uznała, że będzie lepiej, jeżeli wszystko przemilczy. Dowiedziałem się, że miała sponsora przez kilka lat. Zapytałem, dlaczego nie poszła do pracy, tak ja wiele dziewczyn w jej sytuacji, a ona broniła się, że trudno pogodzić pracę z nauką i chciała się skupić na tej ostatniej. Moim zdaniem to nie było warte tego, żeby zrobić z siebie kobietę lekkich obyczajów. Ona zapewniła mnie, że bardzo żałuje, ale jako młoda i niedoświadczona dziewczyna nie wiedziała, co będzie dla niej najlepsze. 

Powiedziałem, że jeszcze nie wiem, co zrobię. Może gdyby zarabiała w ten sposób tylko na najpilniejsze potrzeby, podszedłbym do sprawy inaczej. Ale ona kupowała sobie drogi sprzęt, ubrania i chodziła do restauracji. Prowadziła podwójne życie, będąc w tym czasie ze mną. Jak mam coś takiego wybaczyć?

Trudno mi przełknąć fakt, że moją żoną i matką moich dzieci zostanie kobieta, która parała się sponsoringiem. Na jej obronę przemawia tylko niedoświadczenie i trudna sytuacja materialna. Ale jak pomyślę o tych drogich gadżetach... No nie, na razie nie potrafię tego zaakcpetować.

Olga jest miłością mojego życia. Spędziliśmy razem kilka lat. Czy mam to przekreślić, a może raczej spróbować jej wybaczyć? Czy ktoś jest w stanie spojrzeć na tę sytuację obiektywnie? Ja czuję się zbyt zraniony i zdezorientowany. Ciągle też tkwią mi w głowie słowa jej matki: ona jest szm**tą. I niestety coraz częściej tak właśnie o niej myślę.

Marcin
 

Zobacz także: „Najpierw dowiedziałam się, że mąż mnie zdradził. Teraz okazało się, że ukrywał przede mną coś jeszcze...”