WASZE HISTORIE: „Narzeczony mnie uderzył. Zerwać czy dać mu drugą szansę?”

- Zupełnie nie wiem, co myśleć o historii, która mi się przydarzyła. Może na początku opiszę całą sytuację. Jestem ze swoim facetem prawie sześć lat. Poznaliśmy się na uczelni, a po dwóch latach zamieszkaliśmy razem. Były wspólne obiady i kolacje. Ja gotowałam, on zmywał. Po mieszkaniu biegały nasze dwa zwierzaki – kot Tygrys i suczka Lusia. W weekendy odwiedzali nas znajomi albo wyjeżdzaliśmy za miasto. Oboje studiowaliśmy zaocznie i pracowaliśmy jednocześnie. On dość szybko awansował, a i ja nieźle sobie radziłam. Byliśmy normalną parą. Zdarzały się i sprzeczki, nawet o głupstwa, ale dawaliśmy radę. Myślę, że to miłość sprawiała, że tak dobrze się pomiędzy nami układało. Rok temu oświadczył mi się, a ja stałam się szczęśliwą narzeczoną. Nic nie stało na przeszkodzie, bo obroniliśmy się, mieliśmy niezłe prace, a rodzice popierali ten związek. Kilka miesięcy później uderzył mnie i wszystko się posypało.

Marzena opowiada, jak do tego doszło.

- Patryk po awansie stał się nerwowy, miał odpowiedzialne stanowisko. Pił więcej kawy, trudniej się z nim rozmawiało. Kilka razy bardzo się pokłóciliśmy. Jednak tamtego feralnego dnia poszło tak naprawdę o nic. Po prostu zapomniałam nakarmić zwierzaki. Patryk wcześniej wychodzi do pracy i wcześniej wraca, dlatego z rana zwierzaki są na mojej głowie. Kiedy wrócił do mieszkania, zaczęły mu się naprzykrzać. Gdy ja stanęłam w progu, był już wściekły. Widziałam wyraźnie, że coś się stało. Od razu wyskoczył do mnie z pretensjami. Nie zrobiłam zakupów poprzedniego dnia, więc nie miał z czego zrobić sobie obiadu, a jest zbyt zmęczony, żeby jeszcze teraz wychodzić. Próbowałam się tłumaczyć, ale potem spytał o zwierzaki i przyznałam się, że zapomniałam je nakarmić. Wtedy uderzył mnie otwartą dłonią i rzucił we mnie kilkoma kawałkami pomidora, które miał pod ręką. Byłam tak zaskoczona, że dopiero po chwili dotarło do mnie, co zrobił. Poszłam do łazienki, zamknęłam się i zaczęłam płakać.

Zobacz także: 9 sygnałów, że on już Cię NIE KOCHA

Marzena zwierza się, że niby nic wielkiego się nie stało, ale czuje się upokorzona.

- Nikt nigdy mnie nie uderzył, nawet klapsa od rodziców nie dostałam. Słyszłam też tyle razy o kobietach, które są maltretowane przez swoich facetów i śmiałam się z nich. Uważałam, że skoro dalej z nimi są, same są sobie winne. Teraz dopiero widzę, jaka byłam wyrachowana. Karma naprawdę wraca. Co prawda to było tylko jedno uderzenie, a Patryk zaraz pobiegł za mną, przepraszał i również płakał, ale nie otworzyłam drzwi łazienki. Czułam się strasznie upokorzona. Wiem, że inne kobiety mają gorzej, bo wychodzą z takich kłótni z połamanymi kończynami, rozbitymi głowami i kto wie, czym jeszcze, a ja po prostu oberwałam z liścia i pomidorem. Ale być może to jest bardziej bolesne. Takie poniżające i wyrachowane.

Marzena opowiada, że na kilka dni opuściła wspólne mieszkanie.

- Siedziałam w łazience, dopóki Patryk nie wyszedł z mieszkania. Spakowałam pospiesznie kilka rzeczy i pojechałam do koleżanki. Wstydziłam się opowiedzieć jej, co dokładnie zaszło. Dałam jej do zrozumienia, że to mała kłótnia i po prostu chcę go ukarać. Podczas mojej nieobecności Patryk dzwonił nieustannie. Po kilku dniach wróciłam, żeby z nim porozmawiać. Można powiedzieć, że doszlismy do porozumienia. Narzeczony powiedział, że zrobił tamtego dnia poważny błąd w pracy i naraził firmę na duże straty finansowe, ale ostatecznie udało się temu zapobiec. Wieczorem przygotował kolację, kupił mi bukiet kwiatów, kochaliśmy się i przez chwilę znowu miałam wrażenie, że jest jak dawniej. Mimo to, nie potrafię zapomnieć. Nasze relacje są teraz inne. Raz jest lepiej, raz gorzej, ale nie tak, jak kiedyś. Czasami przyłapuję się też na strachu, że on znowu mnie uderzy.

Kobieta postanowiła opowiedzieć o wszystkim rodzinie i kilku znajomym.

Wstyd wstydem, ale za dziesięć miesięcy mam zostać jego żoną, a wtedy będzie już po wszystkim. Mam mętlik w głowie, dlatego zwierzyłam się mamie, siostrom i kilku przyjaciołom. Wszyscy powiedzili, że powinnam go zostawić. Uderzył raz, zrobi to po raz drugi, tym bardziej, że ma stresującą pracę. Jestem jeszcze młoda i kogoś sobie znajdę, na pewno się jeszcze zakocham.

Tylko, że ja nie jestem tego taka pewna. Patryk jest moim pierwszym poważnym facetem. Spędziłam z nich kilka pięknych lat, czy naprawdę mam to przekreślać przez jeden incydent? Co innego, gdyby mnie pobił, skopał, itd. To po prostu było jedno uderzenie, nawet śladu po tym nie było. Poza tym trudno teraz spotkać odpowiedzialnego mężczyznę. Patryk jest wykształcony, inteligentny, dobrze zarabia i zawsze mogłam na niego liczyć. Jak na razie nie potrafię podjąć żadnej decyzji. Proszę, powiedzcie, co zrobiłybyście na moim miejscu.

Zobacz także: Czy zależy mi bardziej niż jemu? Sprawdź, czy twój związek jest jednostronny.