Wasze wyznania: „Jestem konkubiną”

„Małżeństwo nie jest dla mnie wartością. Widziałam zbyt wiele związków, gdzie dwie osoby MUSIAŁY ze sobą być powiązane nicią zobowiązań finansowych... a ja cenię sobie wolność... i możność bycia z kimś z chęci, a nie z przymusu...”.

„Żyję w konkubinacie, ponieważ nie widzę dla siebie innej perspektywy. Nigdy nie miałam powodzenia u facetów. Wreszcie znalazłam kogoś, kto mnie chce. Cieszę się, że w ogóle kogoś mam. Wolałabym wziąć ślub, ale on już raz był żonaty i powiedział mi, że więcej ślubu nie weźmie”.

„Ślub w dzisiejszych czasach nic nie znaczy. Ludzie rozwodzą się, zdradzają... Ślub nie daje gwarancji, że wszystko będzie w porządku. Mieszkam z moim facetem na kocią łapę już 5 lat. To prawda, że na początku bardziej się starał, a teraz traktuje mnie bardziej jak służącą. Ale czy po ślubie byłoby inaczej? Wątpię”.

„Ludzie krzywo się na mnie patrzą, bo żyję w luźnym związku. Pochodzę z małej miejscowości. Wyjechałam na studia do dużego miasta i zamieszkałam z facetem. Moja mama i babcia rozpaczały, ale po pewnym czasie sie przyzwyczaiły. Ukrywały jednak przed sąsiadami, jak się mają sprawy. Świat jest mały, więc ktoś szepnął drugiemu na ucho i sprawa się rozniosła. Nie mam dobrej opinii wśród sąsiadów, ale nie mam zamiaru wracać do rodzinnej miejscowości po zakończeniu studiów”.

„Ślub ułatwia pewne sprawy, ale ja boję się sformalizowania związku. Koleżanki wciąż mnie namawiają, abym wywarła presję na swoim facecie. Mnie jednak odpowiada konkubinat, niezależnie, co myślą o tym ludzie. Wiem, że mojemu partnerowi również. On uważa, że dzięki temu zakochani bardziej się starają”.

„Nie polecam nikomu konkubinatu. Mój facet na początku mówił, że zobaczymy, jak się nam będzie razem mieszkało. Byłam z nim 10 lat. Rzucił mnie kilka dni temu. Okazało się, że spotyka się z jakąś dziewczyną i ma zamiar się jej oświadczyć. Kupił pierścionek, kiedy jeszcze był ze mną! A tak przekonywał, że ślub to przeżytek. Nigdy jeszcze nie czułam się tak bardzo upokorzona”.

„Zostałam porzucona przez faceta, z którym mieszkałam na kocią łapę przez 4 lata. Ja chciałam ślubu, a on nie. Ciągle odkładał tę decyzję na później. Najgorsze jest to, że mieszkaliśmy w małym mieście, gdzie ludzie mniej więcej się znają. Teraz jestem wytykana palcami. Mama powtarza mi, że mam małe szanse na znalezienie chłopaka w rodzinnym mieście i powinnam wyjechać”.

„Na początku konkubinat mi się podobał. Nie byłam gotowa na takie odważne decyzje jak ślub. Zgadzałam się z facetem, że luźne związki są lepsze. Teraz jednak chciałabym to zmienić. Ślub to ślub. Daje większe poczucie bezpieczeństwa. Poza tym od jakiegoś czasu czuję się wykorzystywana. Niestety mój partner nie chce słyszeć o legalizacji naszego związku. Zagroził mi wręcz, że porzuci mnie, jeśli będę naciskać”.

A Wy mogłybyście żyć z facetem bez persektywy na ślub?