Słodycze w diecie małego dziecka - tak czy nie?

Jedna z internautek pisze: „Ja widzę po sobie – dziecko wychowane na czekoladkach i innych słodyczach. Nie potrafię bez nich żyć. Nawet jak na jakiś czas uda mi się całkowicie wyeliminować słodycze z diety, to i tak zawsze do nich wrócę prędzej czy później. Nie chcę, aby tak małe dziecko zaznało smaku słodkości, co się potem odbije na jego nawykach żywieniowych. Cukier uzależnia tak samo jak inne używki”.

Co na drugie śniadanie i podwieczorek?

Cukier znajduje się w wielu produktach, więc to nie tak, że nie podając dziecku słodyczy, całkowicie pozbawiasz malucha słodkiego smaku. W owocach znajduje się fruktoza, czyli cukier owocowy.

Pamiętaj, że w diecie rocznych dzieci nie powinno być miodu – istnieje ryzyko zanieczyszczenia produktu groźnymi bakteriami, które mogłyby wywołać u niemowlaków ciężką chorobę zwaną botulizmem dziecięcym.

Wiele smacznych potraw przygotować można z białego sera, homogenizowanych twarożków, z jaj lub z dodatkiem jaj – omlety, naleśniki. Potrawy o  słodkim smaku można przyprawiać odrobiną cukru waniliowego, wanilii, cynamonu, goździków. Inne dodatki – miód, kakao, a także bakalie, podwyższają wartość energetyczną i odżywczą potraw. Migdały, orzechy mogą stanowić dobre źródło mikroelementów”. Zwróć uwagę, że mowa jest o dzieciach w wieku 1-3 lata. Nie dosładzaj soków, musów i kompotów, bo owoce same w sobie są wystarczająco słodkie.

W przypadku dzieci poniżej drugiego roku życia podawanie słodyczy nie jest potrzebne. Jedna z internautek wymienia: „Rodzynki, daktyle, figa, ciasteczka z kaszy jaglanej i marchewki, słodka brzoskwinia, gruszka, mus z kaszy jaglanej z dodatkiem dżemu owocowego. Żadnych czekolad, lizaków, biszkoptów, słodkich bułek”.

Uwaga! U dzieci w wieku 1-6 lat spożycie napojów słodzonych cukrem należy ograniczyć do 120-180 ml dziennie. Soków i słodkich napojów nie wolno podawać dzieciom w nocy.

RAF

Dziecko, które ma rok, może jeść zupki (papki) jarzynowe (np. z mięsem), soki i przeciery owocowe, przetwory zbożowe (kleiki, kaszki kukurydziane), przeciery warzywne, twarożek, kefir, jogurt, zdrowe oleje roślinne (np. podane w zupie), jajko (zaczynając od ugotowanego żółtka). Gdzie w diecie małego dziecka jest miejsce na słodycze? Eksperci odpowiadają: nie ma go.

Jak skutecznie obrzydzić sobie słodycze?

Barbara Kowalewska-Kantecka w książce „Pierwszy rok razem” (poradnik Instytut Matki i Dziecka) zwraca uwagę, że słodycze nie są potrzebne w diecie niemowlęcia. Małe dziecko po prostu ich nie potrzebuje. Według zaleceń słodkości nie powinno się podawać maluchom przed drugim rokiem życia. Zwróć uwagę na istotną kwestię: dopóki dziecko nie pozna słodkiego smaku, nie będzie mu przeszkadzać jego brak. A gdy się do niego przyzwyczai, może zacząć kręcić nosem na inne smaki.

Uważa się, że okres między 13. a 36. miesiącem życia dziecka jest okresem krytycznym do rozwoju określonych preferencji i nawyków żywieniowych. Rodzice często zastanawiają się, co w tym okresie podać dziecku na drugie śniadanie czy podwieczorek. I właśnie wtedy nierzadko wybierają słodycze.

Oto podpowiedź z poradnika „Żywienie dziecka w wieku od 1. do 3. roku życia” opracowanego przez Instytut Matki i Dziecka: „Drugie śniadanie i/lub podwieczorek powinny stanowić uzupełnienie puli energetycznej całodziennej diety dziecka. Mogą być one posiłkami przygotowywanymi na bazie mleka lub jogurtu. Polecane są także świeże owoce podawane w formie kolorowych odpowiednio dobranych smakowo kompozycji, także soki, przeciery owocowe i potrawy zaliczane do deserów stanowiące połączenie owoców z kleikiem, kaszką lub biszkoptem.