Dziecko jest dla szczęśliwych małżonków dopełnieniem ich miłości. W życiu większości kobiet przychodzi czas, gdy zaczynają odczuwać bardzo intensywne instynkty macierzyńskie, a wtedy posiadanie własnego maleństwa staje się szaleńczym marzeniem. Choć nie każdy seks kończy się ciążą (w osobnym tekście dowiesz się, jak obliczyć dni płodne), częste współżycie najczęściej doprowadza do zapłodnienia. I dla wielu przyszłych matek wiadomość o tym, że spodziewa się dziecka, jest najpiękniejszą chwilą w życiu.
Niestety, nie każdej dziewczynie dana jest taka radość. Według Domowej Encyklopedii Zdrowia pod red. Jacka Fronczaka, spośród stu kobiet poniżej 35. roku życia odbywających regularne stosunki seksualne i nie stosujących antykoncepcji w ciągu roku, aż 20 z nich nie udaje się zajść w ciążę. Ta liczba może przerażać. Kiedy zatem mamy do czynienia z niepłodnością? Jak informuje Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), stwierdza się ją, jeśli przez ponad rok para regularnie uprawia seks bez żadnego zabezpieczenia, a mimo to nie udaje im się spłodzić dziecka.
Przyczyn niepłodności może być bardzo dużo. Przede wszystkim winne są zaburzenia funkcjonowania układu rozrodczego kobiety. Należy do nich m.in. niewystępowanie owulacji, czyli brak komórki jajowej gotowej do zapłodnienia, niedrożność jajowodów, co sprawia, że dostęp plemników do komórki jajowej jest utrudniony lub niemożliwy, problemy z błoną śluzową macicy, a także niedostateczna ilość śluzu u ujścia szyjki macicy, przez co plemniki nie mogą przedostać się do macicy. Na zaburzenia owulacji wpływa kilka czynników, na które – według specjalistów – kobieta jest w stanie sama wpłynąć. Jedną z głównych przyczyn zaburzeń jest bardzo niska masa ciała. Sprawdź swoje BMI – płodności sprzyja wynik między 23 a 24. BMI poniżej 20 może znacznie utrudnić zajście w ciążę. Ponadto, zaburzenia owulacji są często efektem zespołu policystycznych jajników (PCO) – po więcej informacji na ten temat odsyłamy do osobnego artykułu. Winna może być także wczesna menopauza (występująca przed 40. rokiem życia).
Żeby cieszyć się stanem błogosławionym, powinnaś regularnie odwiedzać ginekologa. Jedną z przyczyn niepłodności jest niedrożność, czyli zablokowanie jajowodów, wywołane przez chlamydiozę (chlamydie), czyli infekcję bateryjną. Choroba zwykle przebiega bezobjawowo, ale nieleczona może doprowadzić do uszkodzenia narządów rodnych, co z kolei jest przyczyną niepłodności u co trzeciej osoby. Inną groźną chorobą, która może doprowadzić do niepłodności, jest endometrioza (gdy błona śluzowa macicy rośnie poza jamą macicy), a także mięśniaki macicy, czyli łagodne guzy wpływające na płodność kobiety.
Jednak równie często jak kobiety, to mężczyźni są winni za to, że para nie może mieć dziecka. Zwykle jedną z przyczyn jest mała liczba plemników, na które wpływa m.in. palenie papierosów, picie alkoholu, zażywanie narkotyków, niedobory żywieniowe, awitaminoza. Bardzo często plemniki nie mogą przedostać się do komórki jajowej ze względu na impotencję mężczyzny. Czasem winne są geny, które sprawiają, że wyprodukowane plemniki mają mniejszą ruchliwość i nie mogą dotrzeć do komórki jajowej. Do zapłodnienia nie dojdzie także, gdy zablokowane są przewody najądrza i nasieniowody (chodzi o kanaliki, którymi podczas wytrysku plemniki wydostają się na zewnątrz). Inną przyczyną może być także tzw. ejakulacja wsteczna, czyli taka, podczas której plemniki zamiast wytrysnąć, przedostają się do pęcherza moczowego.
Przedłużające się starania o dziecko zakończone niepowodzeniem, mogą budzić niepokój i doprowadzić do frustracji. Jednak jeśli po ponad roku kobiecie nie udaje się zajść w ciążę, partnerzy powinni pójść do lekarza. Trzeba zdawać sobie sprawę, że na płodność ogromny wpływ ma wiek – znacznie trudniej o dziecko, jeśli choćby jedno z partnerów ukończyło 30. rok życia.
Podstawowe badania, które zleci lekarz, to:
- Analiza nasienia mężczyzny (sprawdzi budowę i ruchliwość plemników)
- Badanie krwi w różnych dniach cyklu miesięcznego kobiety (sprawdzi poziom hormonów)
- USG podczas owulacji (sprawdzi przebieg jajeczkowania)
- Histerosalpingografia (HSG) jajowodów, czyli wprowadzenie barwnika przez szyjkę macicy i śledzenie jego rozprzestrzeniania się w macicy i jajowodach (sprawdzi ew. niedrożność jajowodów)
- Laparoskopia, czyli wprowadzenie do jamy miednicy rurkę z kamerą (sprawdzi stan narządów płciowych oraz miednicy)
Niepłodność można leczyć, jednak jest to bardzo długi i kosztowny proces, do tego często nieskuteczny. Jeśli zaburzenia nie są groźne, lekarz zapisuje leki hormonalne, po których może dojść do zapłodnienia. Istnieje kilka metod wspomagania rozrodu. Należą do nich m.in.:
- Inseminacja – polega na podawaniu kobiecie leków stymulujących jajeczkowanie w celu uzyskania większej liczby pęcherzyków. Czasem dodatkowo stosuje się zastrzyk, który po około 36 godzinach doprowadza do owulacji. W momencie jajeczkowania pozyskane od partnera plemniki wprowadza się specjalną rurką do jamy macicy. Około 15 proc. inseminacji kończy się sukcesem.
- Naprotechnologia – nieinwazyjny sposób wspomagania rozrodu, polegający na obserwacji śluzu, pomiaru temperatury ciała itp. przez 24 miesiące. Obserwacje pacjentka zapisuje w pamiętniku, który potem przekazuje lekarzowi. Więcej o naprotechnologii w osobnym tekście.
- Zapłodnienie pozaustrojowe (IVF), czyli in vitro. Jak podaje Domowa Encyklopedia Zdrowia, komórki jajowe pobrane od kobiety są poza organizmem zapładniane plemnikami jej partnera. Zwykle wcześnie kobiecie podaje się leki stymulujące powstawanie komórek jajowych, a do jajeczkowania dochodzi po około 36 godzinach. Skuteczność zapłodnienia „w probówce” określa się na 30-35 proc. W przypadku in vitro bardzo często dochodzi do ciąży mnogiej.
Warto dodać, że w przypadku tej formy zapłodnienia czasem jedyną szansą na sukces jest pobranie nasienia od obcego dawcy. Jest to jedyne rozwiązanie, gdy mężczyzna nie wytwarza plemników, są one bardzo złej jakości albo gdy istnieje ryzyko przekazania potomstwu choroby dziedzicznej. Nasienie zwykle pochodzi z banku spermy, a dawcami są anonimowi, zdrowi i młodzi mężczyźni. 10 ważnych informacji na temat zapłodnienia in vitro przeczytasz w osobnym tekście.
Żadna metoda leczenia niepłodności nie daje 100 proc. gwarancji, że parze uda się doczekać własnego potomstwa. Często niepłodności nie daje się wyleczyć – wtedy jedynym rozwiązaniem staje się adopcja. Ona również może być sposobem na spełnienie marzeń pary o posiadaniu dzieci. A jeśli chcesz poznać wady i zalety adopcji, koniecznie zajrzyj tutaj.
Julia Wysocka
Zobacz także:
Mają po 50 lat, urodzi im się dziecko!
Poznaj historię Haliny, która w wieku 50 lat dowiedziała się, że jest w ciąży.
Coraz popularniejsze jest oddawanie dzieci pod skrzydła wybranej rodziny.
/img2.papilot.pl/800w/2010/07/11678339.jpg)
/img2.papilot.pl/800w/2010/07/16758553.jpg)
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej