Aleksytymia bywa nazywana również ślepotą uczuciową lub analfabetyzmem emocjonalnym. Osobom cierpiącym na ten syndrom zarzuca się brak uczuć. Dodatkowo, nie będą one potrafiły funkcjonować w społeczeństwie. Może się to objawiać problemami z dogadaniem się ze współpracownikami bądź z partnerem życiowym. Na Aleksytymię nie można zachorować. Jeśli człowiek od dziecka był uczony języka emocji, nie zapomni go.
Zobacz także: Oda do radości, czyli codzienny trening optymizmu
Aleksytymia nie jest jednostką chorobową, można jednak o niej powiedzieć, że jest syndromem, który polega na nieumiejętności rozumienia, identyfikowania czy nazywania emocji. To także brak umiejętności wyrażania ich. Osoby cierpiące na to zaburzenie nie potrafią rozładować negatywnych uczuć, przez co doświadczają niepokoju, lęku czy napięcia. Aleksytymicy często koncentrują się na somatycznych objawach emocji i przypisują je różnym chorobom.
Wśród przyczyn kształtowania się tego syndromu wymienia się uszkodzenie mózgu czy styl wychowawczy. Osoby cierpiące na aleksytymię to często dzieci oziębłych rodziców. Zdarza się także, że są to ludzie, którzy w dzieciństwie byli rozpieszczani i nie mogli samodzielnie przejść przez różne doświadczenia emocjonalne, ponieważ rodzice chronili ich przed przykrościami.
Co ciekawe, aleksytymia wtórna może pojawić się u osób, które walczą z takimi zaburzeniami jak anoreksja, bulimia czy depresja. Statystyki pokazują, że blisko 40% chorych na depresję wykazuje chłód emocjonalny lub uczuciowy, który jest charakterystyczny dla aleksytymii.
Aleksytymia daje wiele objawów. Osoba dotknięta tym syndromem nie rozumie swoich emocji, przez co ich nie okazuje. Nie oznacza to jednak, że nie ma uczuć. Doświadcza bowiem rożnych stanów, jednak nie ma z nimi kontaktu poznawczego. Przykładowo, kiedy czuje się pobudzony, nie wie, z czego to wynika. Aleksytymik szuka przyczyn swojego pobudzenia w środowisku zewnętrznym i tak np. dreszcze wywołane podnieceniem będzie interpretował jako skutek niskiej temperatury. Z taką osobą zazwyczaj nie da się także porozmawiać o emocjach, ponieważ nie potrafi ich ubrać w słowa, a jego słownictwo w zakresie określania uczuć jest bardzo ubogie. Osoba cierpiąca na to zaburzenie częściej doświadcza emocji negatywnych niż pozytywnych.
Aleksytymia sama w sobie nie jest klasyfikowana jako choroba psychiczna. Jednak u części pacjentów może stanowić czynnik, który będzie predysponować do rozwoju niektórych zaburzeń psychicznych czy chorób somatycznych.
W przypadku tego syndromu najczęstszą formą leczenia jest psychoterapia rozwojowa. W trakcie niej pacjent uczy się odnajdywać w sobie oraz nazywać i wyrażać emocje czy pragnienia.
Zobacz także: Chorujesz na depresję? Po tym poznasz, że wracasz do zdrowia
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej