Rozumują w nietypowy sposób, ponieważ właśnie tak poznają otaczający ich świat. Nazwa może sugerować, że osoby nadinteligentne są mądrzejsze i lepsze od reszty, ale tak naprawdę wcale tak nie jest. Wbrew pozorom, nadinteligencja to nic przyjemnego. Choć faktycznie ich umysł jest bardzo bystry i może nawet sprawniejszy, to kryje się za tym ogromna wrażliwość, która każdego dnia utrudnia im egzystencję i hamuje intelektualny potencjał. Niesamowite możliwości tych ludzi są zazwyczaj stłumione przez codzienne próby odnalezienia się w świecie, do którego nie pasują i któremu nieudolnie starają się wytłumaczyć motywy swojego postępowania. Jeśli odnajdziesz siebie w poniższych cechach, bardzo możliwe, że należysz do wąskiego grona osób, które posiadają ten dar, lub jak ktoś woli, przekleństwo. Czy masz jakieś szanse na szczęście?
Zobacz również: Detoks głowy. Te aktywności na kwarantannie są najlepsze dla Twojego zdrowia psychicznego
Takie osoby nie potrafią wykorzystywać bieżącej wiedzy do realizacji swoich celów. Wręcz przeciwnie, nadinteligenci wiecznie żyją przeszłością, do której mają ogromny sentyment, albo rozpatrują różne hipotezy dotyczące przyszłości. Takie rozważania kończą się często paraliżem decyzyjnym, który skutkuje frustrującą nieskutecznością. Brak skuteczności obniża ich poczucie wartości, pewność siebie i koło się zamyka. Nie umieją pogodzić się z tym, kim są tu i teraz.
W osobach nadinteligentnych ukrywa się spory pierwiastek dziecka. Wyraża się on w ich czystym zaufaniu do otaczającego świata, dlatego są bardzo naiwni i łatwowierni. Często działa to na ich niekorzyść, ponieważ dają się wykorzystywać. Wierzą, że wszystkie wydarzenia i spotkania mają wręcz magiczny potencjał i często wzruszają się różnymi historiami. Ta postawa wydaje się w dorosłym życiu infantylna, dlatego taka osoba będzie ukrywać ją w sobie, co przyniesie jej wiele cierpienia, ponieważ nie będzie mogła być sobą.
Po drugiej stronie dziecka kryje się buntownik, zrzucający winę na wszystkich dookoła. Podobnie jak uczeń w szkolnej ławce. Gdy połączymy to z nierealnymi oczekiwaniami i ideałami, do których dążą nadinteligentni, mogą w końcu stanąć pod ścianą z bezsilności i wydusić jedynie: Bardzo chcę, ale nie potrafię!
Zobacz również: 4 indyjskie prawa duchowe, które nauczą Cię akceptować rzeczywistość
Człowiek nadinteligentny cały czas porusza się we własnym tempie. Jego analiza i myślenie wykraczają daleko poza horyzont innych, jest niczym wiecznie pobudzony wizjoner. Z drugiej strony drażni go to, że inni są daleko w tyle i nie wychwytują jego skrótów myślowych, przez co ma problemy w pracy zespołowej. Ciężko pracuje się z osobą, która przecież wszystko już wie z góry... Bardzo absorbujące są też ich zdolności analizowania. Dzięki swojej wrażliwości, detale i szczegóły potrafią tak ich rozproszyć, że mają problem z oddaniem projektu na czas. Stawiają potrzebę rozważań i dialogu ponad standardowe priorytety. Wtedy to oni są w tyle. W grupie bywa to irytujące, ponieważ nikogo innego takie drobiazgi nie interesują. Kiedy kierują się empatią i zwracają uwagę na inne wartości niż pozostali, mogą naprawdę opóźniać działanie.
Zobacz również: Jak pielęgnować w sobie zdrowy egoizm?
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej