W naszym społeczeństwie, szczególnie wśród kobiet, nadal pokutuje mit, że „dobra praca sama się obroni”. Niestety, aby zawalczyć o lepsze wynagrodzenie, trzeba zacząć działać. Czekanie, aż szef sam nas doceni i zaoferuje podwyżkę to droga donikąd. Zamiast nadmiernej skromności, warto postawić na asertywność. Nie od dziś wiadomo, że samo nic się nie wydarzy.
Zobacz więcej: „Nie kocham, ale nie odchodzę”. Czemu tkwimy w związkach bez uczuć?
Aby dopomóc szczęściu i sięgnąć po upragniony awans, należy obrać odpowiednią strategię. Przede wszystkim należy zmienić punkt widzenia i uświadomić sobie swoją wartość. To pomoże negocjować nam warunki finansowe nie z pozycji osoby błagającej o podwyżkę, ale pewnej siebie i konkretnej.
Najważniejsze znaczenie ma pokazanie swoich atutów i podkreślenie dotychczasowych osiągnieć. Naszą kartą przetargową mogą być zawodowe sukcesy, za którymi stoją liczby, zrealizowane projekty i zyski dla firmy. Być może przejęliśmy obowiązki po innych osobach, a szef o tym zapomniał. To też warto podkreślić, negocjując wyższą pensję. Przygotowanie listy swoich dotychczasowych osiągnięć to podstawa.
Dobrze jest również wybrać odpowiedni moment na negocjacje warunków finansowych. Najlepiej po odniesionym sukcesie, zakończonym projekcie albo w czasie rozmów rocznych.
Za wszelką cenę należy unikać sformułowań typu: „Przepraszam, że zawracam głowę...”. Nasz czas jest również ważny. Musimy uświadomić sobie, że w tej rozmowie jesteśmy równymi parterami i nie mamy czego się wstydzić, a tym bardziej obwiniać za podjęcie tego ważnego przecież dla nas tematu. Bez emocji i bez tłumaczenia się. Konkretna rozmowa i opanowanie działają w tym przypadku lepiej.
Zobacz więcej: Schreiber wstawia się za Pelą, po kpinach Lipińskiej: „Aby nigdy pani nie doświadczyła publicznie takich upokorzeń”
Walcząc o podwyżkę w pracy, warto też zaznaczyć chęć rozwoju w firmie oraz przedstawić szefowi konkretną propozycję.
