Właśnie w tym wieku uderza nas wypalenie zawodowe. To wcześniej niż można by przypuszczać

Wypalenie zawodowe czyli tzw. burnout najogólniej rzecz biorąc występuje wtedy, gdy praca przestaje dawać satysfakcję. To poczucie, że przestaliśmy rozwijać się zawodowo oraz niezadowolenie z wykonywanego zajęcia, które kiedyś przecież sprawiało nam przyjemność. Wiele osób, które zmaga się z wypaleniem zawodowym ma też poczucie, że są przepracowane i nieustannie zmęczone. 

Zobacz również: Przez nudną pracę wpadł w depresję. Pozwał firmę i... wygrał olbrzymie odszkodowanie

Mogłoby się wydawać, że na wypalenie zawodowe w największym stopniu są narażone osoby z dużym stażem pracy, ale najnowsze badania w tej kwestii sugerują coś zupełnie innego. Wynika z nich, że to zjawisko najbardziej dotyka osób po 32. roku życia. 

A new study has revealed that this stress is resulting in people actually experiencing career fatigue at the age of just 32 years.https://t.co/6nFMkQ1h0y

— Indiatimes (@indiatimes) September 22, 2020

Wypalenie zawodowe: przyczyny i związek z koronawirusem

Takie wnioski płyną z badania zleconego przez firmę The Office Group, która udostępnia różnym przedsiębiorcom powierzchnie biurowe oraz różnego rodzaju przestrzeń do pracy. Osoby w tym wieku, które wzięły udział w badaniu jako przyczyny wypalenia zawodowego wymieniały dłuższy czas pracy w związku z pracą zdalną (59 proc.), niemożność oddzielenia pracy od życia osobistego (42 proc.) oraz niepewność i dużą konkurencję na rynku pracy (33 proc.).  

Ale to nie wszystko. Aż 58 proc. ankietowanych wyznało, że czuje wielką presję w związku z nieustannym pozostawaniem “pod zasięgiem”. 49 proc. przyznało, że zdarzyło im się rzucić pracę w związku ze stresem, a 29 proc. chętnie zdecydowałaby się na nieodpłatny urlop w związku z wypaleniem zawodowym.  

Badanie wykazuje, że burnout u osób tuż po 30. roku życia w dużej mierze ma związek z pandemią koronawirusa. Tak odpowiedziało 32 proc. ankietowanych. Praca z domu jest dla nich szczególnie uciążliwa m.in. w związku z dłuższym czasem pracy oraz brakiem interakcji społecznych. Aż 69 proc. badanych wyznało, że ich pracodawcy nie zaoferowali im żadnej pomocy na poprawę równowagi między życiem zawodowym a osobistym (tzw. work-life balance) albo stanu psychicznego w związku z pandemią i lockdownem. Jednocześnie 22 proc. wyraziło taką potrzebę - stwierdzili, że wyjątkowo przydatne okazałyby się oferowane przez pracodawcę zajęcia z zakresu mindfullness.  

Zobacz również: Co trzeci Polak nigdy nie dostał awansu. Jeszcze więcej przyjmuje nowe obowiązki bez podwyżki