Dlaczego nie osiągasz sukcesu zawodowego pomimo kwalifikacji i doświadczenia?

Moja sytuacja zawodowa jest fatalna. W tym roku skończyłam studia, mam już kilkuletnie doświadczenie zawodowe, ale nie udaje mi się nic ociągnąć. W pierwszym miejscu na umowę o pracę byłam zatrudniona ponad 3 lata i odeszłam, ponieważ nie mogłam liczyć w tej firmie na nic poza stabilnością zatrudnienia. Nie było mowy o awansie, przeniesieniu do innego działu, podwyżce, systemie premiowym chociażby. W kolejnej firmie przepracowałam niecały rok. Pieniądze nieco większe niż minimalna, atmosfera w porządku, doświadczenie ciekawe. Odeszłam sama, ponieważ przez cały czas nie dostałam urlopu, jak raz poszłam na zwolnienie lekarskie to szef wydzwaniał do mnie, żebym przyszła mimo to do pracy. Nie traktował ani mnie, ani nawet swojej firmy poważnie. Dalej było już tylko gorzej. W kolejnym miejscu byłam również niespełna rok. Wyniosłam się głównie ze względu na paskudną atmosferę i zachowania przełożonych zahaczające o mobbing. Dodam, że w czasie mojego zatrudnienia tam ponad 10 osób odeszło lub zostało zwolnionych. W kolejnej firmie pracowałam jedynie pół roku. Tym razem nie płacono mi tyle, na ile się umawialiśmy, wynagrodzenie w pełnej wysokości dostawałam z opóźnieniem miesiąca i więcej. Umowy krótkoterminowe. Stwierdziłam, że szkoda moich nerwów, dawałam z siebie wszystko, a w zamian dostawałam tylko niepewność, co dalej. Po tym czasie przez kilka tygodni byłam bezrobotna. Miałam nadzieję łatwo znaleźć kolejną pracę, ale tym razem było ciężej. Dwie propozycje odrzuciłam ze względu na odległość, ponad godzina dojazdu to moim zdaniem za dużo. Dodam, że temat już przerabiałam. Mam ciekawe doświadczenie, przydatne umiejętności, ale... jestem również osobą z niepełnosprawnością. Część zawodów odpada, ponieważ nie mogę dźwigać, nie mogę wykonywać prac wymagających wysokiej precyzji, ani prowadzić samochodu. Dodatkowo wielu pracodawców zwyczajnie nie chce zatrudniać osób z orzeczeniami, na przykład ze względu na całą masę formalności do załatwienia, potencjalne kontrole, negatywne doświadczenia z takimi pracownikami. Próbowałam szukać nawet przez urząd pracy. Okazuje się, że środków na szkolenia nie ma, staże tylko dla bezrobotnych, oferty pracy są, ale dla niepełnosprawnych tylko sprzątanie lub stróżowanie. W tym momencie zastanawiam się nad pójściem na płatny staż do jakiejś firmy, ale nie przez urząd i inwestowanie w szkolenia. Jeśli nikt mnie nie zatrudni to założę własną działalność. Rynek pracy dla osób niepełnosprawnych jest naprawdę specyficzny. Większość pracodawców, jeśli już zatrudni u siebie takie osoby, to płaci im minimalną i tyle. Osoby, które aspirują do czegoś więcej mają duży problem. Czy możecie mi coś podpowiedzieć?

pracuję w dużej firmie, gdzie często zatrudnia się nowe osoby, akurat mój kolega jest rekruterem. i powiem wam, że w momencie, jak są osoby z podobnym doświadczeniem to patrzy się głównie na charakter i wygląd - nikt nie chce pracować z nudziarzami. im bardziej wyluzowana i wesoła osoba na spotkaniu tym lepiej, w Polsce to się chyba utarło, że ludzie mają być grobowo ponurzy na takich spotkaniach