REPORTAŻ: Byłam wychowawczynią na obozie młodzieżowym. Nigdy więcej!

Dominika i Natalia mają sporo do zarzucenia swoim podopiecznym. Organizatorom wyjazdu także.
REPORTAŻ: Byłam wychowawczynią na obozie młodzieżowym. Nigdy więcej!
14.08.2015

Ponad połowa tegorocznych wakacji za nami. Od zakończenia roku szkolnego w Polsce odbyły się tysiące obozów młodzieżowych, a kolejne potrwają do końca sierpnia. To najlepsza okazja do tego, aby młodzi ludzie mogli poczuć się nieco bardziej swobodnie, a przy okazji sprawdzić ich rozsądek i samodzielność. Odpoczynek z dala od domu i rodziców, w towarzystwie rówieśników i pod opieką niewiele starszych wychowawców to prawdziwa szkoła życia. Jak się okazuje – nie zawsze kończąca się pełnym powodzeniem.

Dominika ukończyła w tym roku studia pedagogiczne, Natalii pozostał jeszcze rok turystyki i rekreacji. Obie zostały zatrudnione przez biura podróży w charakterze wychowawców młodzieży w czasie obozów i kolonii. Pierwsza z nich wróciła niedawno z dwóch kolejnych turnusów, druga zrezygnowała jeszcze w trakcie. W rozmowie z nami zdradzają, jak wygląda opieka nad takimi wyrośniętymi „dziećmi” i co można im zarzucić.

Ich relacje nie mają nic wspólnego z wakacyjną sielanką. Obie twierdzą, że współczesna młodzież ma wyjątkową skłonność do szukania kłopotów...

obóz młodzieżowy

Dominika jako wykształcony pedagog powinna być bardziej odporna na sztuczki swoich wychowanków. To nie był jej pierwszy wyjazd w charakterze opiekunki. W tym roku spędziła z młodzieżą dwa turnusy na obozie nad polskim morzem. Jak twierdzi, było to doświadczenie bardzo stresujące, a wręcz traumatyczne. Nie jest przekonana, czy podejmie się tego zadania podobnie.

Przypadła mi grupa w przedziale wiekowym 13-15 lat, czyli chyba najgorsza z możliwych. Już nie dzieci, jeszcze nie dorośli, chociaż większość z nich uważa się za osoby bardzo dojrzałe. Wcześniej, kiedy wyjeżdżałam, prosiłam o opiekę nad dziećmi w wieku maksymalnie 8-10 lat i nie narzekałam. Tym razem przekonałam się, co to znaczy młodzieńczy bunt. Pierwsze spotkanie z nimi zwiastowało kłopoty, bo kompletnie nikt mnie nie słuchał. Chciałam do nich dotrzeć, pokazać że mi zależy, ale mieli to gdzieś. Każdy wpatrywał się w swój telefon, a ich jedyny problem to słaby zasięg wi-fi. Rozeszli się bez słowa. W planie pierwszego dnia był wypad na plażę, ale nie mieli na to ochoty. Ludziom w tym wieku trudno coś rozkazać, więc postanowiłam wziąć ich na przeczekanie – wspomina.

Młoda wychowawczyni twierdzi, że to dopiero początek kłopotów. Początkowa brak aktywności podopiecznych szybko przemieniła się w zupełny brak kontroli nad nimi.

obóz młodzieżowy

Pierwszej nocy musiałam kilkakrotnie interweniować, bo młodsi uczestnicy narzekali na to, że przez hałas nie mogą zasnąć. Moi wychowankowie rozkręcili się dopiero po zmroku. Skonfiskowałam 2 butelki czystej wódki, a na korytarzu poślizgnęłam się na kilku rozrzuconych prezerwatywach. Miałam nadzieję, że to tylko szczeniacka prowokacja, ale szybko okazało się, że byłam w błędzie. W czasie całego wyjazdu mało kto stosował się do moich zaleceń. Nie chcieli ze mną rozmawiać, bo byli zajęci sobą. Kilka razy zdarzyło się tak, że wieczorem spotykałam w jednym pokoju dziewczynę i chłopaka, bo w zależności od potrzeb wymieniali się łóżkami. Nie chcę myśleć, co się tam działo. Wielokrotnie przyłapywałam ich na paleniu papierosów, raz wpadły mi w ręce dopalacze – opowiada.

Dominika spodziewała się, że młodzież nie jest skłonna do współpracy, ale nie podejrzewała, że gimnazjaliści nie znają innych rozrywek, niż Internet w telefonie, używki i seks. Każda zorganizowana aktywność była dla nich męczarnią.

Liczyli na to, że będą mogli robić, co chcą i wstyd mi to przyznać, ale udało im się to. Mogłam jedynie straszyć, że zadzwonię do ich rodziców, ale właściciele biura mi tego zabronili. Nie chcieli kłopotów – twierdzi.

obóz młodzieżowy

Natalia jako wychowawczyni pracowała w tym roku pierwszy raz. Do biura podróży trafiła z polecenia koleżanki, która wyspecjalizowała się w opiece nad najmłodszymi uczestnikami takich wyjazdów. Jej przypadła grupa najstarsza. Spodziewała się, że szybko znajdą ze sobą wspólny język, bo dzieli ich niewielka różnica wieku.Bardzo się przeliczyła.

Byłam naiwna, bo myślałam, że obejdzie się bez problemów. Tymczasem 10 dni, które tam spędziłam, to była nieustanna walka z ich głupimi pomysłami. Już pierwszej nocy okazało się, że prawie połowa mojej grupy oddaliła się z ośrodka. Mało brakowało, a zaangażowalibyśmy w poszukiwania policję, ale zdradziło ich głośne zachowanie. Grupka moich wychowanków siedziała na pomoście nad jeziorem i pili alkohol. Nie było nawet co konfiskować, bo wszystko wypili. Tłumaczyli, że wyjazd to dla nich stresująca sytuacja i musieli się rozluźnić. Od tego czasu pilnowaliśmy ich pawilonu przez całą dobę na zmiany. Wszystko na nic, bo w pokojach wcale nie byli bardziej grzeczni – wspomina.

Niedoświadczona wychowawczyni potwierdza, że gimnazjalna młodzież ma słabość do używek i nie stosuje się do żadnych zaleceń. Opiekunów traktują jak kolegów.

obóz młodzieżowy

Praktycznie nie spałam, ciągle byłam w napięciu, powoli nie wiedziałam co robić. Rozmawiałam z kierownikiem, a jego kompletnie nic nie dziwiło. Na szczęście zgodził się odesłać do domu najbardziej problematycznego chłopaka, ale ta groźba wcale nie podziałała na resztę. Usłyszałam, że lepiej przymknąć oczy na niektóre zachowania, niż rozwiązać cały turnus. To się organizatorom nie opłaca. 

Odpuściłam sobie po kilku dniach. Widziałam chmurę dymu, która unosiła się z okien, udawałam, że nie widzę, co kupują w sklepach i tylko dzięki temu przetrwałam. Już tak się uodporniłam, że przestałam nawet zwracać uwagę na ich przekleństwa i awantury. Jeśli kiedykolwiek zdecyduję się na podobny wyjazd, to na pewno nie z takimi wyrostkami – twierdzi.

 

nastolatki

Natalia twierdzi, że organizatorzy takich wakacji z góry zakładają, że nad młodzieżą nie da się zapanować. Dają im wolną rękę, ukrywając prawdę przed rodzicami. Wychowawca ma być przy nich nie po to, by ich wychowywać, ale wyłącznie na pokaz w razie kontroli z ministerstwa.

Dla młodszych dzieci taki wyjazd to naprawdę może być fajna sprawa, jeśli zapewni im się sporo atrakcji. Młodzież traktuje to jako jedną wielką libację i czas, kiedy nikt ich nie kontroluje – szczerze ocenia.

Polecane wideo

Komentarze (25)
Ocena: 4.8 / 5
Anonim (Ocena: 5) 24.08.2015 00:49
Nie żeby coś, ale wychowawczynie z nich jak z koziej dupy trąba. Chyba, że ja trafiałam zawsze na wybitnie grzeczne dzieciaki. Ale takich sytuacji nidy nie miałam i nawet nie wyobrażam sobie, aby dopuścić do tego, żeby nie mieć nad dzieciakami najmniejszego autorytetu,
odpowiedz
Anonim (Ocena: 5) 17.08.2015 14:57
To akurat prawda, w wieku gimnazjalnym i przez część liceum jeździłam na takie obozy, z perspektywy czasu naprawdę współczuję wychowawcom. Zawsze uważałam się za osobę odpowiedzialną, fakt faktem, alkohol na wyjazdach był normą, imprezy w pokojach do rana, potancówki w klubach również. Zawsze trafiałam na wyluzowanych wychowawców, jeśli obozowicze nie przeginali i nie zachowywali się jak ostatnie bydło, opiekunowie przymykali na to oko, bo NIE MA OPCJI, żeby zapanować nad grupą młodych ludzi, którzy wybrali się na obóz w celu zabawy. Dzięki zdrowemu podejściu dorosłych nie dochodziło do dzikich libacji, wychowawcy rozmawiali z nami, poświęcali nam czas i starali się rozumieć nasze potrzeby, dlatego też cieszyli się szacunkiem i poważaniem, myślę, że co innego byłoby, gydby dawali nam bezwzględne zakazy i kary. Jestem naprawdę wdzięczna, że kadra, na którą trafiałam potrafiła siedzieć w klubie niemal do rana i sprawować nad nami pieczę, kiedy mieliśmy ochotę tam potańczyć. Zdaję sobie sprawę ze stresu, jaki musieli przeżywać ci ludzie i z odpowiedzialności, jaka nad nimi ciążyła, ale dzięki ich zdrowemu podejściu obozowicze porafili bawić się odpowiedzialnie i z klasą. Wiadomo, w jakich celach młodzi ludzie jeżdżą na obozy, zależy im na luzie, zabawie, ale naprawdę baaardzo wiele zależy od opiekunów takich wycieczek
odpowiedz
Anonim (Ocena: 5) 15.08.2015 19:48
Pozdrawiam patologię z LO im. Zawadzkiego w Wisznicach
odpowiedz
Iza (Ocena: 5) 15.08.2015 12:14
Czytam to właśnie wracając z kolonii. I muszę powiedzieć że nie jest to prawda. Dzieci są problematyczne, ale podczas turnusu nie było alkoholu, narkotyków czy seksu. Papierosy zdarzały się, ale dzieciaki się ukrywaly. Dodam że kolonie na których byłam to kolonie profilaktyczne, czyli z dziećmi z rodzin patologicznych, domów dziecka itp. A to że dzieci nie słuchają to w 80 % kwestia wychowawcy który sobie nie radzi.
odpowiedz
Anonim (Ocena: 4) 15.08.2015 10:49
Prawda!! Jeżdżę na kolonię jako wychowawca już 5 lai i takie sytuacje się zdarzają. Nawet takie, że zamykają się w łazienkach i łykają tabletki przywiezione z miejsca zamieszkania!! Te dzieci zazwyczaj mają bardzo ciężką sytuację w domu, potrzebują jakiejś rozmowy i pokazania im odpowiedniej drogi życiowej. Często zwracają tym na siebie uwagę że mają problem. Picie palenie to się powtarza na każdej koloni. Niech się nie wypowiadają osoby, które nigdy nie były jako wychowawca kolonijny, to ciężki kawałek chleba, zawsze staram się pokazać tym dzieciom, że jest lepszy świat.
odpowiedz

Polecane dla Ciebie