5 filmów Bernardo Bertolucciego, które KONIECZNIE musisz znać

Bernardo Bertolucci zmarł 26 listopada 2018 roku w wieku 77 lat. Włoski reżyser długo walczył z chorobą nowotworową, która niestety go pokonała. Dziś genialnego twórcę żegna cały świat filmu i wszyscy wspominają jego imponujący dorobek artystyczny. Bertolucci pozostawił po sobie mnóstwo filmów, które powinien znać każdy fan kina.

Zobacz również: 7 filmów DVD, które będą świetnym prezentem na Mikołajki

Nazwisko Bernardo Bertolucciego na pewno kojarzy wam się głównie z głośnym filmem “Ostatnie tango w Paryżu” z Marlonem Brando i Marią Schneider w rolach głównych. Obraz do dziś wzbudza wiele kontrowersji ze względu na słynną scenę erotyczną, której… nie było w scenariuszu. Ale Bertolucci pozostawił po sobie także szereg innych filmów, które warto obejrzeć. Oto 5 z nich, które musisz znać!

“Ukryte pragnienia”

“Ukryte pragnienia” (tytuł oryginalny: “Stealing Beauty”) to film Bertolucciego z 1996 roku z młodziutką Liv Tyler w roli głównej. Tyler gra 19-letnią Amerykankę, która udaje się na wakacje do włoskiej Toskanii do ekscentrycznych przyjaciół swojej zmarłej matki. Choć rola w “Ukrytych pragnieniach” nie była debiutem Tyler na wielkim ekranie, to właśnie rola u Bertolucciego rozpoczęła jej międzynarodową karierę. Młodej Liv partnerują takie gwiazdy, jak Jeremy Irons, Joseph Fiennes czy Rachel Weisz, a dodatkowo “Ukryte pragnienia” urzekają senną atmosferą rozkosznego, błogiego włoskiego lata. Ten film po prostu się chłonie.

Fot. 20th Century Fox

“Marzyciele”

“Marzyciele” (tytuł oryginalny: “The Dreamers”) mieli swoją premierę w 2003 roku, ale akcja filmu toczy się w roku 1968 w Paryżu, w okresie protestów studenckich i rewolucji obyczajowo-kulturowej. Do stolicy Francji przybywa Matthew (Michael Pitt), młody Amerykanin i pasjonat kina. Zaprzyjaźnia się z ekscentrycznym rodzeństwem, Theo i Isabelle (Louis Garrel i Eva Green), które szybko proponuje mu wspólne mieszkanie. Ich znajomość przeradza się w skomplikowany trójkąt uczuciowy i okazuje się, że rodzeństwo skrywa pewną tajemnicę. Ten film Bertolucciego to prawdziwy hołd dla kina klasycznego i francuskiej nowej fali - w “Marzycielach” roi się od bezpośrednich odniesień do wybitnych filmów innych twórców. Atmosferę zapewnia też świetna ścieżka muzyczna, z Jimim Hendrixem na czele. A słynna scena w wannie na zawsze zapisała się w historii kina!

Fot. TFM Distribution

Zobacz również: Dziś premiera “Narcos: Meksyk” na Netflixie! Oto 5 najważniejszych powodów, dla których TRZEBA go obejrzeć

“Pod osłoną nieba”

“Pod osłoną nieba” (tytuł oryginalny: “The Sheltering Sky”) z 1990 roku jest uznawane za jedną z najwybitniejszych filmowych adaptacji. Dzieło w reżyserii Bertolucciego powstało na podstawie powieści autorstwa Paula Bowlesa o tym samym tytule. Bowles, podobnie jak Jack Kerouac czy William S. Burroughs, należał do pokolenia beatników, więc zarówno z jego twórczości jak i z filmu Bertolucciego bije egzystencjalistyczny klimat. “Pod osłoną nieba” z Johnem Malkovichem i Debrą Winger to historia małżeństwa przechodzącego kryzys, które w celu ratowania związku udaje się do Afryki. Na miejscu okazuje się, że podróż zaprowadzi ich o wiele dalej, niż się wydawało, a u jej kresu parę czeka zupełne zatracenie…

4

kultura

Randkowe reality show rodem z... XIX wieku. Program „Pałacowe Love” zabierze uczestników w podróż w czasie

“Ostatni cesarz”

“Ostatni cesarz” (tytuł oryginalny: “The Last Emperor”) zgarnął aż 9 Oscarów w 1988 roku. Dzieło Bertolucciego, który w latach 80-tych fascynował się krajami Orientu, opowiada historię życia Puyi, ostatniego cesarza Chin, od momentu, gdy jako niespełna 3-latek (!) wkroczył na tron, aż do jego śmierci. Była to pierwsza zachodnia produkcja, która mogła zostać kręcona w chińskim Zakazanym Mieście. Krytycy chwalili film Bertolucciego m.in. za epicki rozmach. “Ostatni cesarz” zdobył Oscara m.in. za najlepszą reżyserię i najlepszy film.

“Ostatnie tango w Paryżu”

“Ostatnie tango w Paryżu” (tytuł oryginalny: “Last Tango in Paris”) to, jak już wspomnieliśmy, chyba najbardziej kontrowersyjny film w dorobku Bernardo Bertolucciego. Obraz z 1972 roku został ocenzurowany w wielu krajach ze względu na wyjątkowo śmiałą scenę erotyczną, której… w ogóle nie było w scenariuszu. Po latach Maria Schneider, odgrywająca główną rolę kobiecą, wyznała, że latami zmagała się z traumą po kręceniu sceny gwałtu analnego. “Podczas tej sceny, mimo że to, co robił Marlon [Brando] było tylko na niby, moje łzy były prawdziwe. Czułam się upokorzona i, jeśli mam być szczera, trochę zgwałcona, zarówno przez Marlona, jak i przez Bertolucciego”. Oczywiście ten skandal tylko przyczynił się do sławy, w jaką obrósł film włoskiego mistrza kina.

Fot. United Artists

Zobacz również: 10 seriali Netflixa, których nie możemy się doczekać! To będą najgorętsze premiery tej jesieni