„Nie omijaj szczęścia Ewy Podsiadły-Natorskiej już od dziś w księgarniach!

Życie Kai Redo wreszcie zaczyna się układać. Znalazła pracę i miłość, a prowadzony przez nią facebookowy profil SZCZĘŚLIWE POLKI cieszy się rosnącą popularnością. Jednak Kaja nie byłaby sobą, gdyby osiadła na laurach – wymyśla kolejną akcję i zachęca kobiety do prowadzenia pamiętnika pozytywów, dzięki któremu mogą docenić to, co osiągnęły i dostały od życia. Nawiązuje również współpracę z dużym magazynem, gdzie pojawiają się zdjęcia Błękitnych Dziewczyn – szczęśliwych kobiet, fotografujących się z kartkami, na których  piszą o rzeczach napawających je dumą.

Dobiegająca trzydziestki Kaja wciąż może liczyć na wsparcie Mini i Madzi, choć w życiu serdecznych przyjaciółek głównej bohaterki również nie brakuje emocji; jedną z nich prześladuje stalker, a drugą czeka nie lada rewolucja związana z pojawieniem się na świecie nowego członka rodziny.

Kaja kolejny raz udowadnia światu, że życie można sobie ułożyć wszędzie i zawsze, choć droga do spełnienia marzeń bywa wyboista. I pomaga innym dołączyć do Błękitnych Dziewczyn – szczęśliwych kobiet, które dzięki uporowi, wytrwałości i pomysłowości osiągnęły sukces mierzony własną miarą. „Kobiety są niesamowite. Niech skonam, jeśli to nieprawda” – przekonuje.

Gdyby Helen Fielding urodziła się w Polsce, zapewne napisałaby właśnie taką książkę: zabawną, ciepłą opowieść o współczesnych Polkach, z sympatią i przymrużeniem oka komentującą ich codzienne zmagania. Fantastyczna opowieść o kobietach, z którymi bardzo chciałabym spędzić czas. Koniecznie musicie poznać Kaję Redo – radomską Bridget Jones. Polecam!

Magdalena Witkiewicz

Ewa Podsiadły-Natorska (ur. 1986) – radomianka z urodzenia i z wyboru. Absolwentka filologii polskiej. Dziennikarka współpracująca z lokalnymi mediami i ogólnopolskimi portalami internetowymi. Prowadzi własną agencję medialną oraz portal dla kobiet eRadomianki.pl. Uzależniona od pisania – pierwszą powieść napisała w wieku 12 lat. Lubi gotować, czytać i podróżować. Debiutowała powieścią „Błękitne Dziewczyny”; w „Nie omijaj szczęścia” opowiada o dalszych losach bohaterek tamtej książki.