Ametyst to wielkiej urody minerał - jego fioletowa intensywna barwa wręcz hipnotyzuje. Ten rodzaj kwarcu mlecznego jest znany ludzkości od niepamiętnych czasów. Utrzymuje się, że ludzie korzystali z ametystu już pięć tysięcy lat temu.
W starożytnym Egipcie panował zwyczaj wkładania ametystu do trumien faraonów. Egipscy możni nosili przy sobie ametystowe amulety w kształcie skarabeuszy. Starożytne Greczynki i Rzymianki chętnie zakładały wykonane z niego naszyjniki i bransolety.
Jego nazwa wywodzi się od greckiego słowa „amethystos”, co oznacza „nie pijani”. Doskonale odzwierciedla to główną i najważniejszą właściwość tego minerału.
Zobacz także: Amulety i talizmany: Co się stanie, gdy zaczniesz nosić przy sobie różowy kwarc?
Ametyst od czasów starożytnych był uważany za minerał posiadający nieprzeciętne walory. Oprócz tego, że uznawano go za piękny i szlachetnie wyglądający, miał też oczyszczać umysł, który został zawłaszczony przez szkodliwe myśli i żądze. Koił myśli i wprowadzał do umysłu harmonię.
Wierzono, że jeśli nosi się go jako talizman, można przezwyciężyć wiele nałogów, w tym nieumiarkowanie w jedzeniu, piciu i korzystaniu z uciech cielesnych. To dlatego często wykonywano z tego cennego minerały kielichy do wina. Czasem dodawano też sproszkowany ametyst do trunków, zwłaszcza jeśli uczestnicy uczty mieli skłonność do przyjmowania nieprzeciętnie dużej ich ilości. Wieki później noszenie ametystowych talizmanów doradzano hazardzistom przegrywającym rodzinne majątki w europejskich karczmach.
Poza leczeniem z rozmaitych nałogów, ametyst miał posiadać też moc leczenia migren.
Jako że ametyst studził emocje i czynił nieco bardziej stonowanymi ludzi o gorących temperamentach, odradzano noszenie go flegmatykom. Nie zalecano też ofiarowywania ametystowej biżuterii jako zaręczynowej lub ofiarowywania jej na ślub, gdyż mogła doprowadzić do niemałych małżeńskich kłopotów i rozpadu związku.
Zobacz także: Jest uważany za jeden z najsilniej działających talizmanów. Sprawdź, jak działa kryształ górski
