7 oznak, że (jeszcze) nie powinnaś robić prawa jazdy

NIE POTRAFISZ SIĘ SKONCENTROWAĆ

Opanowanie, stalowe nerwy, spokój, zorganizowanie – te określenia są Ci obce? Zawsze byłaś roztrzepana i ulegałaś skrajnym emocjom? Od odpowiedzialnego kierowcy wymaga się czegoś więcej. Być może uda Ci się zaliczyć kurs, a nawet zdać egzamin, ale sama powinnaś zastanowić się nad tym, czy Twój temperament nie ściągnie na Ciebie i innych niebezpieczeństwa. Myślenie o sprawdzeniu się w roli kierowcy powinnaś rozpocząć od wyciszenia i przeanalizowania skutków tej decyzji.

BOISZ SIĘ JEŹDZIĆ JAKO PASAŻER

Nikt nie lubi z Tobą jeździć, bo masz opinię panikary? Nerwowo rozglądasz się po drodze, upominasz kierowcę, wydajesz niekontrolowane dźwięki i za każdym razem modlisz się o bezpieczne dotarcie do celu? Wszystko wskazuje na to, że samochód na razie nie jest Ci pisany. Skoro tak nerwowo reagujesz jako pasażer, kierowanie także będzie dla Ciebie traumatycznym przeżyciem. Myślisz, że to udźwigniesz?

NIE ODRÓŻNIASZ PEDAŁÓW I KIERUNKÓW

Brzmi zabawnie? Na pewno nie dla innych uczestników ruchu, którzy mają nadzieję, że kierowcy znajdujący się na tej samej drodze posiedli tę podstawową umiejętność. Naprawdę nie ma się z czego śmiać – niektóre z nas mają z tym problem i czas się do tego przyznać. Orientacja w terenie i zmysł techniczny to nigdy nie były nasze najmocniejsze strony. Taka niewinna „pomyłka” może się zakończyć wyjątkowo tragicznie. Spróbuj nad tym popracować, albo... daj sobie spokój.

KURS JEST DLA CIEBIE KOSZMAREM

Masz problemy z zaśnięciem, ciągle wyobrażasz sobie siebie za kierownicą, miewasz drogowe koszmary, jest Ci słabo i niedobrze na samą myśl o kolejnej lekcji? Z takim nastawieniem niewiele z tego wyjdzie. Twój organizm daje Ci wyraźnie do zrozumienia, że to nie jest najlepszy moment. Motywujący stres zawsze jest mile widziany, ale paraliżujący strach już nie do końca. Może lepszym rozwiązaniem byłoby przyznać się do tego i odłożyć lekcje na dalszą przyszłość? Potrzebujesz nabrać dystansu.

MASZ TRAUMĘ PO WYPADKU

Jeśli w przeszłości byłaś uczestnikiem drogowej kraksy i mimo wszystko chcesz spróbować swoich sił – zrób to. Jeśli jednak każda kolejna lekcja przypomina Ci traumatyczne zdarzenie z przeszłości – musisz się zastanowić, czy warto. Być może wcale jeszcze sobie z tym nie poradziłaś. Na nic robienie dobrej miny do złej gry. Prowadzenie samochodu ma dać Ci poczucie wolności, a nie przerażenie. Nie bój się zasięgnąć opinii psychologa, bo w tej sytuacji to żaden wstyd.

NIE JESTEŚ PEWNA DO CZEGO SŁUŻY SAMOCHÓD

Jeśli wsiadając do pojazdu, zwracasz uwagę na wielkość lusterka i zastanawiasz się, czy sprawdzi się przy poprawianiu makijażu, zastanów się nad sobą. Jeśli interesuje Cię, czy będziesz mogła wypocząć na fotelu kierowcy, a tapicerka pasuje do Twojej osobowości – tym bardziej daj sobie na wstrzymanie. Czas zrozumieć, że własny samochód to wielka wygoda, ale także odpowiedzialność. To nie zabawka, ani kolejny modny dodatek.

NIE CHCESZ, ALE MUSISZ

Większość z nas decyzję o rozpoczęciu kursu na prawo jazdy podejmuje samodzielnie. Ewentualnie w porozumieniu z rodzicami, co należy pochwalić. Znane są jednak przypadki, kiedy inicjatywa wychodzi wyłącznie z ich strony. To najgorsza możliwa sytuacja, bo kiedy czujesz się do czegoś zmuszona, stres i niezadowolenie uderzają ze zdwojoną siłą. Rodzice mogą zapłacić za kurs i Cię wspierać, ale nie zdadzą za Ciebie egzaminu, ani nie zajmą Twojego miejsca na fotelu kierowcy. Jeśli nie chcesz, nie powinnaś tego robić.