„Moja 13-letnia córka chce zmienić swoje śliczne imię! Uważa, że jest zbyt staromodne...”

Choć problem ten wydaje się niektórym śmieszny, chyba żadna matka nie chciałaby nigdy się z nim borykać. Wybierając imię dla dziecka mamy nadzieję, że będzie towarzyszyło mu przez resztę życia. Zostanie zaakceptowane przez młodego właściciela, jak i jego najbliższe otoczenie.

Zobacz również: „Rodzice nadali mi obciachowe imię. Gdy dowiecie się, jakie - zrozumiecie, czemu je zmieniłam!”

Rosnąca liczba wniosków o zmianę imienia, składanych w urzędach stanu cywilnego, najlepiej świadczy, że różnie z tym bywa. Czasami dane osobowe okazują się naszym największym przekleństwem. Odbierają resztki pewności siebie i narażają na śmieszność. Albo po prostu nie trafiają w nasz gust.

Tak właśnie jest w przypadku nastoletniej córki użytkowniczki forum dyskusyjnego Mumsnet.

Kobieta ujawniła w Sieci, że 13-letnia dziewczyna przestała lubić imię, które nadano jej w momencie narodzin i chce je zmienić. Matka jest oburzona tym pomysłem i prosi komentatorki o opinię.

Moja najdroższa córeczka ma 13 lat. Od pewnego czasu ciągle mówi o zmianie pierwszego imienia, bo aktualne wydaje jej się „staromodne”. Według niej razem z nazwiskiem brzmi jak dane osobowe starej kobiety.

Mam złamane serce. Wybraliśmy to imię, bo je pokochaliśmy. Nie da się go raczej zdrobnić i nigdy nie używaliśmy wobec córki żadnej innej formy czy przezwiska. W głowie mi się nie mieści, że nagle miałabym ją inaczej nazywać.

Czy przesadzam upierając się przy tym?

Zobacz również: Hejterzy zmusili mnie do zmiany imienia 3-letniej córki

Komentatorki poprosiły autorkę wpisu, aby napisała, o jakie konkretnie imię chodzi. Wtedy ujawniła, że jej córka to Róża. 13-latka chce nazywać się bardziej nowocześnie - Ava lub Evie. Co na to internautki? W większości okazały się wyrozumiałe dla dziewczynki, a nie „przewrażliwionej” matki.

„Problem jest z tobą, a nie twoją córką. Jeśli powiedziała ci, że nienawidzi swojego imienia, to znaczy, że tak jest. Nie zdziwiłabym się, gdyby była z tego powodu wyśmiewana. Pozwoliłabym jej na zmianę, bo i tak pewnie zrobi to za kilka lat. Wcześniej jednak może cię znienawidzić”.

„Nosiłam bardzo podobne imię i zmieniłam je urzędowo, kiedy tylko miałam taką możliwość. Obrzydzenie na dźwięk własnego imienia to straszna trauma. Po zmianie stałam się zupełnie inną osobą - radosną i pewną siebie”.

„Miałam taki sam problem i chciałam zmienić imię. Dobrze, że jednak tego nie zrobiłam. Kiedy dorosłam - pokochałam je. W przypadku twojej córki może być podobnie” - czytamy w komentarzach.

A Ty co jej doradzisz?

Zobacz również: LIST: „Pomóżcie mi wybrać NOWE IMIĘ! Muszę je zmienić, bo stare mnie ośmiesza...”