Krzyki na porodówce

Ania, 30 lat – "Darłam się bez opamiętania"

Już w szkole rodzenia położne powtarzały, że jeśli ktoś czuje potrzebę, aby krzyczeć podczas porodu to nie powinien się powstrzymywać. Wzięłam sobie głęboko do serca te radę i postanowiłam, że kiedy już nadejdzie moment rozwiązania, pokrzyczę sobie do woli. Darłam się więc bez opamiętania. Personel medyczny starał się nawet uciszyć mnie trochę. Ponieważ była noc, wyjaśniano mi, że obudzę cały szpital. Ja jednak nie chciałam nikogo słuchać. Rodziłam w prywatnej klinice, za poród zapłaciłam sporo kasy i nie miałam zamiaru w niczym się powstrzymywać. Trochę żal było mi tylko mojego męża, który widząc co się ze mną dzieje, mało nie zemdlał z wrażenia.

Daria, 23 lata – "Nie szczędziłam personelowi wyzwisk i przekleństw"

Poród był dla mnie strasznym przeżyciem. To było okropne, nigdy nie czułam się tak źle. Zupełnie nie panowałam nad swoim ciałem. Byłam zupełnie oderwana od rzeczywistości, miałam wrażenie, że jestem poza czasem i przestrzenią. Jedyne co czułam, to kolejne skurcze, okropny dyskomfort, ból, trudności z oddychaniem. Krzyk trochę mi pomagał. Koił zszarpane nerwy. Darłam się więc strasznie. Jednak to nie wszystko. W pewnym momencie zaczęłam strasznie przeklinać. Nie szczędziłam personelowi wyzwisk i przekleństw. Na szczęście nikt na to nie reagował. A ja już po wszystkim czułam się strasznie, było mi głupio, że tak się zachowywałam...

Akcji porodowej towarzyszą bardzo subiektywne odczucia. Jedne dziewczyny czują więc ogromną potrzebę wydawania z siebie różnych odgłosów, a inne wręcz przeciwnie, rodzą w prawie całkowitym milczeniu. Zarówno jedno, jak i drugie zachowanie ma swoje wady i zalety. Krzycząc podczas porodu, rozluźniamy się, wyzwalamy w sobie nieznane do tej pory pokłady energii, przyspieszając tym samym całą akcję porodową. Z drugiej strony jednak, wydając z siebie różne odgłosy niepotrzebnie męczymy się. Poza tym, krzyk może dekoncentrować, odwracać uwagę od odpowiedniego oddychania i reagowania na polecenia położnej. Pozostaje jeszcze kwestia tzw. „ofiar” naszego zachowania. Głównie chodzi tutaj o przerażonego naszym zachowaniem męża, niczemu niewinną położną oraz pacjentki z sali obok, które nie mogą wypoczywać.

Krzyczeć więc, czy nie krzyczeć podczas porodu? Niestety, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Nie istnieje również idealny środek, który przyniósłby ulgę podczas porodu oraz ułatwił dziecku przyjście na świat. Najlepiej więc wsłuchać się we własne ciało i postępować tak, jak podpowiada nam matka natura...

Opracowała Gabriela Mostowicz-Zamenhof

Zobacz także:

Zobacz, jak Azjatki malują ciążowe brzuszki! (UROCZE ZDJĘCIA PRZYSZŁYCH MAM)

Ciało kobiety w ciąży ulega znaczącym przemianom. Świętowanie tego niezwykłego zjawiska może być cudowną zabawą!

Jak się rodzi bliźniaki?

Ciąża mnoga to olbrzymie wyzwanie dla organizmu kobiety.