„Boję się, że moja córka jest lesbijką. Chciałabym ją z tego wyleczyć!”

- Klaudia jest najbliższą mi osobą, oczkiem w głowie. Urodziłam ją dość późno i wychowałam sama. Jak każda matka chcę dla niej jak najlepiej. Pragnę, aby skończyła dobre studia, poznała porządnego chłopaka i założyła rodzinę. My rodzice, w trakcie dorastania dziecka przekonujemy się, że nasze plany mogą się różnić od tego, czego pragnie potomek. Niejednokrotnie miałam z tym do czynienia. Na szczęście nigdy nie było dla mnie problemem zaakceptowanie wyboru córki. Do czasu, gdy nie zaczęłam podejrzewać, że jest lesbijką.

Iwona opowiada o tym, co miało na to wpływ.

- Klaudia od kilku miesięcy ma przyjaciółkę. Ta dziewczyna chodzi z nią do szkoły. Nie spodobała mi się, gdy córka przyprowadziła ją do domu po raz pierwszy. To typowa chłopczyca. Ma tunel w uchu, krótkie włosy i ubiera się niechlujnie. Nauczyła Klaudię przeklinać. Poza tym zainteresowała ją muzyką gotycką. Bałam się, że ta znajomość zaowocuje czymś bardzo niedobrym. Przez myśli przechodziły mi narkotyki, imprezy, które kończyły się seksem w toalecie i inne sprawy. Ta Kinga wygląda na taką dziewczynę.

Wydarzenia sprzed kilku tygodni tylko utwierdziły mnie w przekonaniu, że ma zły wpływ na córkę. Kiedyś w korytarzu natknęłam się na Klaudię z Kingą. Koleżanka córki właśnie szykowała się do wyjścia. Zauważyłam, że na pożegnanie pocałowała Klaudię w usta. Zamurowało mnie. Dziewczyny wydały się w ogóle niespeszone.

Kiedy zapytałam Klaudię, o co chodzi z tym pocałunkiem, odparła, że ona i Kinga są tylko koleżankami i tak się teraz całuje na pożegnanie. Dodała, że to jest teraz „cool”. Niestety nie patrzyła mi przy tym w oczy i wydała mi się lekko speszona pytaniem.

Kobieta postanowiła przyjrzeć się bliżej znajomości Kluadii z Kingą.

- Dziewczyny są nierozłączne. Jeżeli nie widzą się w szkole, gadają przez telefon, a kiedy Kinga do nas przychodzi, córka zamyka drzwi do pokoju na klucz. Po co miałaby to robić, gdyby wszystko było w porządku? Najwyraźniej robi coś zakazanego i ma świadomość, że mogłabym źle zareagować. Aż nie chcę myśleć, co może się dziać za tymi zamkniętymi drzwiami.

Iwona postanowiła też przeszukać pokój Klaudii.

- Znalazłam kilka plakatów z kobietami w bieliźnie. Dawniej ściany pokoju Klaudii zdobiły plakaty przystojnych mężczyzn. Od czasu gdy poznała Kingę zniknęły. Na jej biurko leżało też niewielkie pudełko. Zgadłam, że to prezent urodzinowy od Kingi. Nie mogłam się powstrzymać i zajrzałam do środka. Moim oczom ukazały się bardzo seksowne majtki znanej firmy. Pomijam to, skąd nastolatka miała pieniądze na taką bieliznę. Moim zdaniem to nie są figi, które mogłaby założyć 17-latka... No i która dziewczyna daje koleżance taki prezent?

Nie rozmawiałam z Klaudią na ten temat. Nie chcę, żeby sytuacja pomiędzy nami stała się napięta. Pragnę, aby widziała we mnie osobę, której może zaufać. Wybrałam się natomiast do jej szkoły i porozmawiałam z wychowawczynią. Słowa kobiety nie poprawiły mi humoru. Przede wszystkim Klaudia miała gorsze oceny niż normalnie, a zawsze była piątkową uczennicą.

Dowiedziałam się też o opuszczeniu przez nią kilku dni w szkole, chociaż widziałam, jak wychodziła z domu z plecakiem. Prawdopodobnie była na wagarach. Wychowawczyni powiedziała mi, że zauważyła przyjaźń pomiędzy Klaudią a Kingą, bo na przerwach są nierozłączne, ale nie widziała niczego niepokojącego. Uważa, że córka jest zafascynowana Kingą, ale z czasem jej przejdzie. Doradziła mi, abym miała na nią oko, bo szkoda, żeby taka dobra uczennica się zmarnowała.

Zobacz także: Wyznanie załamanej Janiny: „Wstyd mi za córkę. Nie ma dobrej pracy ani męża”

Kobieta nie uspokoiła się po tej rozmowie. Obawia się, że Kinga ma na Kluadię większy wpływ niż wcześniej myślała. Najbardziej boi się tego, że zrobiła lub dopiero zrobi z niej lesbijkę.

- Niestety wszystko, co widziałam, ma sens. Ten pocałunek, nieprzyzwoita bielizna, plakaty z roznegliżowanymi kobietami i wygląd Kingi. Zauważyłam, że u lesbijek zawsze jedna z kobiet jest bardziej męska, stylizuje się na faceta. Koleżanka córki pasuje do tego wzoru.

Muszę porozmawiać z Klaudią. Jeszcze nie wiem, jak poprawadzę rozmowę, ale jestem prawie pewna, że ona mi powie o swoim homoseksualiźmie. Chciałabym ją z tego wyleczyć, bo Klaudia kiedyś była inna, interesowała się facetami. Nigdy nie miała chłopaka, ale zdradziła mi, że podkochiwała się w chłopaku ze szkoły. Więc jeżeli jest teraz lesbijką, to musi być homoseksualizm nabyty albo szczeniackie eksperymenty. Wierzę, że da się coś z tym zrobić. Niestety nie mam pojęcia, jak nie zrazić Klaudii do siebie, a jednocześnie pozbawić ją złego towarzystwa i w razie czego zaprowadzić na terapię. Piszę to jako zrozpaczona matka... Pomóżcie.