Problem Weroniki: „Nie wiem, jaki kierunek studiów wybrać. Pomóżcie mi!”

Publikujemy fragmenty wiadomości dziewczyny.

- Bardzo denerwuję się tym, co czeka mnie w przeciągu kilku najbliższych miesięcy. Już niedługo będę musiała podjąć bardzo ważną decyzję: co będę studiować? Przyznaję, że mam kilka koncepcji, ale nie wiem, która jest najlepsza. Poza tym jestem zupełnie niezorientowana, jeżeli chodzi o uczelnie. Mieszkam w małej miejscowości i nie znam świata. Co do Internetu, nie mam 100-procentowego zaufania, jeżeli chodzi o zamieszczane tam treści. Wszystkie uczelnie starają się pokazać z jak najlepszej strony. Oczywiście są też placówki, które mają wyrobioną renomę. Na przykład Uniwersytet Warszawski. Prawdopodobnie właśnie tam złożę dokumenty. Nie wiem tylko, na jaki kierunek.

Weronika pytała o radę zaufanej nauczycielki, ale ta powiedziała, że nie chce wpływać na jej decyzję. Rodzice powiedzieli, że cokolwiek nie skończy, i tak nie znajdzie dobrej pracy. Ich zdaniem studiowanie w obecnych czasach to strata czasu i lepiej się wziąć za pracę. Weronika nie ma starszego rodzeństwa ani starszych kuzynów, których mogłaby poprosić o pomoc w dokonaniu wyboru.

- Czuję się bezradna. Nie wiem, co będzie dla mnie najlepsze. Jeżeli chodzi o moje zdolności, jestem typową humanistką. Lubię język polski i języki obce. Skończyłam klasę o profilu językowym. Zdawałam na maturze matematykę, historię, rozszerzony polski i rozszerzony angielski.

Myślałam o studiowaniu dziennikarstwa, kulturoznawstwa, filologii angielskiej albo lingwistyki stosowanej. Trudno mi jednak powiedzieć, który kierunek byłby najlepszy. Jeżeli chodzi o pieniądze, to pewnie ta lingwistyka. Może mogłabym się zatrudnić w jakiejś firmie i rozmawiać z klientami w obcych językach. Po filologii angielskiej czeka mnie chyba tylko szkoła.

„Nie dostałam świetnej pracy w korpo przez zbyt odważne zdjęcia na Instagramie...” (Historia Pauliny)

Kulturoznawstowo brzmi bardzo ciekawie. Obce kultury zawsze mnie pasjonowały. Dziennikarstwo też jest kuszące, ale musiałabym określić jakąś dziedzinę, w której będę się poruszać. Nie interesuje mnie sport ani polityka, więc może być trudno z jej znalezieniem...

Moi znajomi wybierają się na Politechnikę. Kilka osób ma zamiar studiować budownictwo. Inni myślą o mechanice i budowie maszyn albo biotechnologii. Jedna koleżanka marzy o prawie, dwie o polonistyce. Są też ludzie wybierający się na studia językowe.

Słyszałam gdzieś, że dziennikarstwo i kulturoznawstwo to zły pomysł, bo nie ma po tym pracy. Ale z tymi językami to chyba też nic pewnego. Na pewno nie widzę siebie jako nauczycielki. Nie jestem też pewna, czy chciałabym, aby moja praca polegała na kontaktowaniu się w obcych językach z partnerami biznesowymi. To brzmi mało interesująco.

Dla Weroniki najgorsze jest to, że nie wie, kim chciałaby zostać w przyszłości.

- Są osoby, które już od małego potrafią się określić. Tymczasem ja w ogóle nie mam na siebie pomysłu. Przy wybieraniu kierunków kierowałam sie tylko swoimi zdolnościami. Ostatecznej decyzji nie potrafię podjąć.

Proszę was o pomoc.

Co doradzicie Weronice?