Egzamin z języka niemieckiego przeprowadzony niedawno w warszawskiej Szkole Głównej Handlowej wzbudził emocje nie tylko uczestniczących w nim studentów. To sprawa niemal ogólnonarodowa. Wszystko za sprawą gróźb i obelg kierowanych pod adresem jednego z żaków, który poinformował wykładowcę o nieuczciwości swojej koleżanki. Kiedy zauważył, że dziewczyna ściąga – zwrócił na to głośno uwagę i domagał się jej ukarania. Skończyło się na ocenie niedostatecznej dla studentki i problemach „donosiciela”.
Z tego typu epitetami musi się mierzyć teraz w Internecie. Według większości żaków nie jest wcale obrońcą uczciwości, ale zwykłym „frajerem” i „konfidentem”. W dyskusji bierze udział także sama uczelnia, która natychmiast zapoczątkowała akcję „Nie ściągaj. Bo to wstyd!”. Na niewiele się to zdało, bo studenci zdążyli wydać wyrok i nadal uważają, że ściąganie być może nie jest w porządku, ale donosicielstwo jest jeszcze gorsze.
Nie ma się czemu dziwić – w Polsce oszukiwanie na sprawdzianach i egzaminach ma długą tradycję. W Sieci znajdziemy nawet poradniki ściągania!
W jednym z poradników znajdujemy informację, której trudno było się spodziewać. A jednak, z polskimi uczniami wcale nie jest tak źle...
„Nawet jeśli zamierzamy ściągać musimy chociaż coś się nauczyć i mieć jakąś wiedzę na temat, na który piszemy pracę. Im rzadziej będziemy korzystać ze ściągi tym lepiej dla nas. Np. gdy jest to sprawdzian z historii najlepiej jest zrozumieć temat, a zapisać sobie jedynie daty i nazwiska, których nauczenie zajmuje najwięcej czasu” - przekonuje autor.
A jaki jest Wasz stosunek do ściągania?
(Cytaty pochodzą ze stron sciaganie.lubi.pl oraz spryciarze.pl)
Internet aż pęka w szwach od sprawdzonych porad, które mają umożliwić posłużenie się niedozwolonymi pomocami naukowymi. Ich autorzy nawet nie zająkną się na temat tego, że może wypadałoby się czegoś zwyczajnie nauczyć. Radzą drogę na skróty. Przyjrzałyśmy się tym publikacjom i cytujemy najciekawsze (najdziwniejsze?) z nich.
„Ubiór jest jednym z najważniejszych czynników gwarantujących Ci bezpieczne ściąganie. Proponuję koszulę flanelową lub wełniany sweter. Gdy temperatura w klasie przekracza +20 stopni Celsjusza, a mimo to jesteś w ciepłym swetrze lub kurtce, tłumacz się chorobą”.
„Gdy nauczyciel przechodzi, należy zaprzestać ściągania i pisać oczywiste zdania dotyczące tematu (które można przy nim skreślić udając pomyłkę). Możesz też udawać, że się nad czymś zastanawiasz, pocierając brodę i na krótki czas zerkając na sufit w wielkim skupieniu”.
„Bardzo ważna jest umiejętność oceny pozycji nauczyciela / pilnującego w klasie. Najbardziej nadaje się do tego zmysł słuchu - łatwo usłyszeć trzeszczące buty lub obcasy”.
„Nigdy nie patrz wprost na nauczyciela. Jeśli chcesz określić jego pozycję w klasie, zapytaj kolegi lub patrz kątem oka (ale nie za często, bo dostaniesz zeza)”.
„Bardzo ważne jest odpowiednio szybkie pozbycie się ściągi (dowodu ściągania). Najlepiej jest ją wrzucić do plecaka lub schować do kieszeni. Należy to też zrobić kilka minut przed zakończeniem pisania, gdyż w wypadku ściągi na ławce (typu kwadrat) pod kartką, chowanie jej przy nauczycielu jest równoznaczne ze złapaniem. Jeszcze gorzej jest, gdy oddasz się klasówkę ze ściągą między kartkami, ale zawsze możesz mówić, że to nie Twoja”.
„Słuchamy tego co dzieje się w klasie, gdy ktoś wokół nas zacznie hałasować to jest to zły moment na ściąganie. Nauczyciel może nas zauważyć, chociaż wcale nie chodziło mu o nas. Słuchając też możemy poznać co robi nauczyciel, np. gdy przewraca kartkę w książce najprawdopodobniej czyta i wtedy możemy wyciągnąć czcionkę. Gdy jest cisza pewnie siedzi wyprostowany i spogląda na klasę”.
Autorzy wymieniają także najpopularniejsze typy ściąg. Wśród nich są m.in.:
- prostokąt – kartka zwinięta w harmonijkę, ukryta w rękawie lub pod dłonią,
- kwadrat – pomoc schowana bezpośrednio pod kartką, na której piszemy sprawdzian,
- rulon – zwinięta kartka owinięta wokół długopisu,
- ławka – przed sprawdzianem można zapisać najważniejsze informacje bezpośrednio na blacie,
- gotowiec – tylko wtedy, kiedy znamy wcześniej pytania,
- ściana – najważniejsze wiadomości można zapisać na ścianie, ale należy je później zakryć,
- ręka – napisana bezpośrednio na wewnętrznej stronie dłoni lub małej kartce przyklejonej taśmą klejącą.