Mój mąż nie uznaje antykoncepcji. Ciągle chciałby mnie zapładniać!

Współżycie zaczęliśmy kilka lat wcześniej. Adam od początku nie chciał, abym się zabezpieczała. Twierdził, że jak zacznę brać tabletki, zrujnują mi gospodarkę hormonalną i będę miała w przyszłości problem z zajściem w ciążę. Akurat w to wierzę, bo moja ciocia jest lekarzem i nieraz mówiła mi, abym nigdy nie brała tabletek. Niestety Adam odmówił używania prezerwatyw. Stwierdził, że to nie dla niego, czuje się niekomfortowo i nic nie jest w stanie go przekonać. Generalnie każda metoda była dla niego na "nie". W tamtym czasie byłam młodziutka i bardzo zakochana. Zrobiłabym dla niego wszystko. Adam zaproponował stosunek przerywany, a ja na to przystałam. Powiedział, że w razie wpadki weźmie na siebie całą odpowiedzialność. Wtedy zaimponowało mi jego podejście. Przez dwa lata faktycznie udało nam się uniknąć wpadki, ale dobra passa nie trwała wiecznie. Stało się. Zaszłam w ciążę. Adam, tak jak obiecał, stanął na wysokości zadania. Jesteśmy już małżeństwem. Kocham Adama i niczego nie żałuję, ale on nie zmienił swojego podejścia do zabezpieczania się.

Kalina ma dość opieki nad dzieckiem i siedzenia w domu. Planuje powrót do pracy, a nie zagrzebywanie się w dziecięcych pieluchach. Myśl o kolejnym dziecku przeraża ją i zupełnie nie wie, jak przemówić mężowi do rozsądku.

- Coraz częściej mam wrażenie, że on po prostu szukał sobie porządnej, naiwnej dziewczyny, która będzie żoną idealną. Otóż Adam jest straszy ode mnie o 10 lat. Łapię się na myśli, że wpadłam z Antkiem, bo on tak chciał. Znalazł sobie mnie – spokojną, ułożoną dziewczynę z czystym kontem, bo nie miałam przed nim żadnego faceta, i zapłodnił. Brzmi strasznie? Obawiam się, że to prawda. To jego marudzenie i argumenty są czasami zupełnie nieracjonalne. Poza tym bardzo się denerwuje, kiedy rozpoczynam ten temat. Ja z kolei dostaję spazmów na samą myśl o kolejnym dziecku w tak krótkim odstępie czasu. Kocham Antka, ale bardzo dał mi się we znaki. Nadal chodzę niewyspana, nie mam czasu na kosmetyczkę czy fryzjera, bo muszę zajmować się dzieckiem. Adam mi pomaga, ale bardzo długo pracuje i nie zawsze ma możliwość mnie odciążyć.

Kalina, chociaż narzeka, twierdzi, że mąż jest dla niej bardzo dobry i dba o rodzinę. Ani jej, ani dziecku niczego nie brakuje. Kalina i dziecko są przez niego rozpieszczani.

- Wiem, że wiele kobiet mi zazdrości. Mam dobrą sytuację materialną, dziecko i kochającego męża, ale czuję się jak w klatce. Poważnie zaczynam się zastanawiać, żeby zacząć się zabezpieczać na własną rękę. Myślałam właśnie o tabletkach. Gdybym się postarała i była ostrożna, Adam o niczym by się nie dowiedział, a ja żyłabym sobie spokojnie, bez stresu, że za chwilę zajdę w ciążę. Wróciłabym do pracy, zaczęłabym spotykać ludzi... Prawdziwe marzenie...

Młoda mama boi się, że czeka ją podobny los do matki Adama, która ma aż osiem pociech. To właśnie dlatego podejrzewa, że mąż wychował się w wielodzietnej rodzinie i taki wzór został mu wpojony przez rodziców. Jeden z braci Adama ma już trójkę dzieci, a dwie siostry są w ciąży. Reszta jest na razie za młoda na bycie rodzicami.

- Adam często podkreślał zalety posiadania dużej rodziny, ale nigdy nie zauważyłam, aby on czy jego krewni mieli na tym punkcie kręćka. Trudno jednak nie domyślić się, że do pewnych rzeczy jesteśmy przekonywani właśnie poprzez wychowanie. Rodzice Adama często mówią, że największy skarb to rodzina. W zupełności się z nimi zgadzałam, ale teraz patrzę na to z innej perspektywy. Nie mam zamiaru być maszyną do produkcji dzieci. Adam odwraca kota ogonem, kiedy go o to pytam. Mówi, że antykoncepcja źle się dla mnie skończy, a jak trafi się dziecko, to dobrze. On o nas zadba. Ja wtedy przekonuję go, że nie chcę aż tak dużej rodziny i wolałabym trochę popracować, a wtedy on ucina temat. Trochę się temu dziwię. Myślałam, że takie podejście mają wierzący ludzie, a rodzina Adama, jak i on sam nie praktykują. Chyba po prostu są przyzwyczajeni, że jest ich dużo w rodzinie i cieszy ich to. Zawsze kiedy ich odwiedzam, uwielbiają wyciągać rodzinne albumy. Mają nawet swoje drzewo genealogiczne.

Zobacz także: EXCLUSIVE: Mam 25 lat i 5 dzieci

Kalina nie ma pomysłu, jak wyjść cało z tej sytuacji. Rozmowy z mężem nie przyniosły pożądanych efektów. Kobieta poważnie zastanawia się nad oszukiwaniem go, ale boi się, co będzie, jak prawda wyjdzie na jaw. Ryzykuje szczęście rodzinne. Z drugiej strony na razie nie chce mieć kolejnego dziecka.

- Jeżeli Adam jest tak bardzo nastawiony na posiadanie dzieci, to będzie dopytywał, dlaczego nie zachodzę w ciążę i jeszcze zechce mnie sprawdzić. Nie mam zamiaru psuć naszego małżeństwa niepotrzebnymi kłamstwami, ale rozmowa z nim na ten temat jest po prostu niemożliwa. On jest taki uparty! Pod każdym innym względem mogę na niego liczyć, jest jak do razy przyłóż, ale akurat tutaj natrafiam na duży opór. Nie chcę małżeństwa-klatki. Jestem młoda i mam ochotę jeszcze zaszaleć. Jednocześnie kocham go i wiem, że trudno o takiego męża. Do głowy przyszedł mi jeszcze jeden pomysł, mianowicie rozmowa z teściową. Kobieta jest miła i otwarta, może mnie zrozumie. Albo powie o wszystkim Adamowi... Sama już nie wiem, co zrobić i jakimi argumentami przekonać Adama do mojego zdania.

Kalina czeka na Wasze opinie.