LIST: „Wręczył mi ZA MAŁY pierścionek zaręczynowy! Czuję się gruba, ośmieszona i niekochana...”

Kiedy przyszło co do czego, to zaniemówiłam. Najpierw z wrażenia, że to naprawdę się dzieje. A potem z żalu, że coś tu poszło nie tak. Padł na kolana i patrząc prosto w oczy wyznał mi miłość. Przez kilka minut mówił, jak jestem dla niego ważna i wyjątkowa. Oboje się popłakaliśmy. Szkoda, że na tym się nie skończyło… Wreszcie wyciągnął to pudełeczko, a z niego pierścionek. Ze łzami w oczach wsunął mi go na palec.

A przynajmniej próbował, bo biżuteria utknęła mi na palcu. Nawet nie w połowie, ale zaraz za pierwszym zgięciem. Zaczerwienił się. Już miałam zaproponować, żeby przyniósł olej albo płyn do naczyń, to spróbuję wcisnąć go na siłę. Ostatecznie z tego zrezygnowałam, bo nie chciałabym potem stracić palca z powodu niedokrwienia. Ani zgłaszać się do straży pożarnej, żeby to rozcinali.

Może być coś gorszego? Okazuje się, że w moim życiu nie ma czegoś takiego jak limit pecha. Wtedy on powiedział coś bardzo głupiego.

Zobacz również: Najpopularniejszy pierścionek zaręczynowy na świecie (Wszystkie kobiety chcą go dostać!)

Stwierdził, że sprawdzał to kilka razy i powinien pasować. Podobno wyjął z mojej kasetki jakiś pierścionek i jubiler wybrał ten sam rozmiar. Problem w tym, że tam trzymam kilka, które się na mnie nie mieszczą. Nosiłam je kilka lat temu, a od tego czasu trochę urosłam. Może nie jestem jakoś bardzo gruba, ale na pewno solidniej zbudowana, niż na początku studiów. To mu nie przyszło do głowy.

Po tym zajściu poczułam się tragicznie. Teraz na pewno będę miała kompleks nadwagi. Nie wspominając o tym, że jestem na niego zwyczajnie zła. Jak można zepsuć tak ważną chwilę? Wiele moich koleżanek się zaręczało i żadna nie musiała przeżywać niczego podobnego. Czuję się gruba, ośmieszona, niekochana i ogólnie tragicznie. Nawet nie mam ochoty chwalić się tymi nieszczęsnymi oświadczynami. Wolałabym o tym zapomnieć.

Tylko jak? Wspomniałam już, że teoretycznie przyjęłam zaręczyny. Tylko wcale nie jestem pewna, czy dobrze zrobiłam.

Zobacz również: Znamy najlepszy wiek na zaręczyny!

Przykro mi, że facet, który podobno tak mnie kocha i zna od lat, nie potrafi załatwić najprostszej sprawy. Mógł zmierzyć pierścionki, które aktualnie noszę, a nie wyciągać jakieś starocie z głębi szuflady. Mógł poprosić o pomoc moją siostrę albo mamę. Mógł się na oko zorientować, że ten maleńki okrąg zmieści mi się co najwyżej na najmniejszy palec. Ok, było mu głupio i to widziałam, ale mnie jeszcze bardziej. Nawet jak wymieni błyskotkę, to wspomnienie na całe życie pozostanie.

Sama nie wiem, co mam myśleć, bo to bardzo świeża sprawa. Zaczęłam mieć wręcz wątpliwości, czy to naprawdę ten jedyny. Nie spodziewałam się po nim aż takiego nieogarnięcia. Strach pomyśleć, do czego jeszcze jest zdolny.

Jestem zaręczona, ale pierścionka nie mam. Nikt o tym nie wie, bo wstyd mi opowiadać całe to zajście. Jedna wielka kaszanka, a nie najpiękniejszy moment w życiu. On widocznie nie zdawał sobie sprawy, że ma aż tak tłustą dziewczynę…

Beata