LIST: „Poród przez cesarkę to żadne narodziny. Raczej WYDOBYCINY!”

Ostatnio wyczytałam gdzieś określenie „wydobyciny”, czyli inaczej urodziny dziecka wydobytego sztucznie z ciała matki. Najpierw sobie pomyślałam, że to trochę chamskie i wkładanie kija w mrowisko, ale chyba jednak coś w tym jest. Ja też zaczynam mieć wątpliwości, czy kobieta po cesarce może później wygadywać, że ona URODZIŁA dziecko. Poród to cała akcja, ból, skurcze, parcie i tak dalej, a nie jedno cięcie i po sprawie.

Chyba jest trochę prawdy w tym, że taki matki idą na łatwiznę. Zaznaczę może, że nie oceniam kobiet, które nie mają innego wyjścia. Czasami operacyjne wydobycie płodu jest konieczne z uwagi na życie i zdrowie mamy albo maleństwa. Mówię o paniusiach, którym nic się nie dzieje, a one już od dnia zapłodnienia wiedzą, że lekarz załatwi sprawę za nie. To moim zdaniem nie jest dobre.

Naturalny poród jest trudny, ale piękny i bardzo korzystny dla zdrowia. Kładzenie się na stół operacyjny bez powodu to jakiś chory absurd naszych czasów.

Zobacz również: Takiej cesarki jeszcze nie było: Mama sama wyciągnęła dziecko z brzucha! (Mocne zdjęcia)

Ta moja koleżanka zaprzecza, by chciała cesarki bez powodu. Ten jest taki, że ona się boi. Jakoś mnie to nie przekonuje. Strach towarzyszy każdej ciężarnej, ale to nie powód, żeby 100 procent ciąż rozwiązywać w taki sposób. Idziemy na coraz większą łatwiznę. Przyzwyczajamy się do tego, że wszystko jest proste, łatwe i przyjemne. Konsekwencje mogą być bardzo poważne.

Zabieg operacyjny to zawsze ryzyko. Dla mamy i dziecka. Poród naturalny wpływa pozytywnie na zdrowie kobiety i potomstwa. Po cesarce zdecydowanie dłużej się do siebie dochodzi. Można tak wymieniać, ale one w ogóle nie słuchają. Ktoś im nagadał, że porodówka to horror, więc lepiej dać się uśpić i obudzić po wszystkim. Z maluszkiem w ramionach.

Może to chamskie, ale naprawdę trudno to nazwać porodem. To faktycznie wydobyciny.

Zobacz również: Kobieta popełniła samobójstwo, gdy odmówiono jej cesarskiego cięcia [VIDEO]

Nie wyobrażam sobie, że jak kiedyś mnie przyjdzie rodzić, to zapłacę lekarzowi za rozcięcie brzucha. Po pierwsze - tego bałabym się bardziej, niż naturalnego rozwiązania. Po drugie - chyba później nie potrafiłabym spojrzeć dziecku w oczy, jak kiedyś zapyta o ten dzień. Mamusia poszła na łatwiznę, bo nie chciała się przemęczać… Mówią, że kobiety są silne, ale chyba jednak coraz mniej. Strasznie się ze sobą cackamy.

Powtarzam - kiedy jest to konieczne, to ok. Nie ma się o co czepiać, ale wspierać. Jeśli jednak cesarka jest zachcianką, to moim zdaniem należy to piętnować. Póki nie jest za późno, bo naśladowczyń już jest całe mnóstwo.

Gdybym ja się dowiedziała, że moja mama wybrała dla wygody cesarskie cięcie, to chyba inaczej bym na nią spojrzała. Tak jak ja muszę dzisiaj patrzeć na tę koleżankę i gryźć się w język, żeby jej nie obrazić. A należy jej się.

Aleksandra