Anity nie lubiłam od zawsze (tu zmieniam imię, niektóre detale też się różnią od rzeczywistości, bo naprawdę po tej dziewczynie można spodziewać się WSZYSTKIEGO). Znamy się od podstawówki i miałyśmy tego pecha, że trafiłyśmy do tej samej klasy w gimnazjum… Przyznaję, obie mamy mocne charaktery i ani ja, ani ona nie damy sobie w kaszę dmuchać. Jednak ja potrafię być w porządku, a Anita to chodząca wredota. Taki typ, który pewnie każda z nas ma gdzieś w swoim otoczeniu, ale woli trzymać się od niego z daleka…
Ja z chęcią bym to zrobiła, ale tak się niefortunnie składa, że Anita jest SIOSTRĄ mojego narzeczonego. Jestem skazana na regularne widywanie jej, bo ona i mój przyszły mąż mieszkają pod wspólnym dachem. Nie muszę dodawać, że bardzo mi to przeszkadza, ale OK., mogłabym zacisnąć zęby dla mojego ukochanego. Jego kocham, z nią ślubu w sumie nie biorę... Niestety, Anita nie reaguje na moje próby załagodzenia sporu i tej nieprzyjemnej energii, która między nami krąży.
Najgorsze jest to, że nie znosiłyśmy się od zawsze, ale pod koniec gimnazjum dolałam oliwy do ognia, bo poderwałam chłopaka, w którym zabójczo kochała się Anita. Byłam z nim przez trzy lata, a że mieszkamy na jednym osiedlu, ona często zwidywała nas razem. Same rozumiecie, że mnie znienawidziła do końca życia. Mimo że dzisiaj ma kogoś innego, nie potrafi zapomnieć o tamtej porażce. Trochę jej się oczywiście nie dziwię, przecież jak by nie było, odebrałam jej faceta!
Ale, na Boga, to było tyle lat temu! Dzisiaj jesteśmy dorośli, mamy nowych partnerów, zupełnie nowe życie! Ale Anita nie potrafi przeboleć, że ja dostałam się na lepsze studia, jestem szczuplejsza i mam fajniejszą pracę. Wiem (i tak mówią moje przyjaciółki), że ona jest o mnie po prostu zazdrosna. A porównywać się jest w naszym przypadku łatwo, bo jesteśmy obie raczej humanistkami, mamy tyle samo lat itp.
Jest mi głupio przed narzeczonym, że nie lubimy się z jego siostrą, ale wiem, że nie da się tego zmienić, bo tylko ja próbowałam wyciągnąć rękę na zgodę. Ona ją odtrąciła, ja się więcej błaźnić nie będę. Już mam dawno za sobą etap udawania miłej, słodkiej i otwartej na znajomość. Inicjowałam nawet kiedyś wspólny wyjazd na majówkę, ale oczywiście nie wypaliło….
Najgorsze jest to, że Anita próbuje mnie dyskwalifikować w oczach swoich rodziców, czyli moich przyszłych teściów. Stosuje takie żałosne, prymitywne zagrywki, że aż żal to opisywać. Ale możecie być pewne, że zawsze kiedy krzątamy się wspólnie z jej mamą po kuchni, to ona robi wszystko, żebym wyszła na największą ślamazarę i nieudacznicę w naszej galaktyce. Od dziewczyny jej drugiego brata wiem też, że kiedyś naopowiadała nawet swojej mamie, że mój narzeczony przepuszcza na mnie majątek, bo ja jestem taką księżniczką i sama zarabiam marne grosze, ale ubieram się i imprezuję za JEGO.
Wiem, że z tej sytuacji nie ma wyjścia. Ona się nie zmieni, a przecież nie rzucę z jej powodu mojego faceta (choć pewnie to jej największe marzenie). Nie wyobrażam sobie jednak ślubu w takiej atmosferce… Boję się nawet, że ona mogłaby zrobić naprawdę WIELE, aby zniszczyć nam wesele, bo naprawdę przednia z niej intrygantka, o czym wiele razy się już przekonałam.
Pozdrawiam i NIE życzę takiej znajomości żadnej z Was,
Ela
Na Wasze listy czekamy pod adresem redakcja(at)papilot.pl.
Zobacz także:
DECYZJA NALEŻY DO CIEBIE: "Czy odejść od ojca dziecka do faceta, którego naprawdę kocham?
Oliwia nie kocha męża i chciałaby go zostawić dla swojej jedynej miłości. Czy powinna?
Wasze Listy: "Moja dziewczyna nie chce zdjąć bluzki podczas seksu. O co jej chodzi?"
Mężczyźni to rzadkość w Papilotowej społeczności, a gdy się już pojawią, szukają odpowiedzi na damsko-męskie dylematy...
/img2.papilot.pl/800w/2011/12/nienawisc-13710458.jpg)
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej