LIST: „Chłopak w SMS-ie namawia mnie na aborcję. Wypisał 10 powodów...”

Według niego istnieje przynajmniej 10 powodów, dlaczego przerwanie ciąży jest w tej sytuacji najmniejszym złem. Dla mnie nie brzmią przekonująco. Są tylko dowodem na jego tchórzostwo. Przynajmniej wiem, że na ojca to on się nie nadaje.

1. Jesteśmy za młodzi - ja w sumie też tak uważam, ale bez przesady. Mam 23 lata, a on jest o rok starszy. Często się słyszy o ciężarnych nastolatkach i jakoś dają sobie radę. My jesteśmy dorośli.

2. Nie stać nas na dziecko - ja jeszcze nie pracuję, a on ma ciągle jakieś dorywcze prace. Finansowo może być ciężko, ale zawsze jest 500+ i wsparcie rodziny. Pieniądze nie powinny być argumentem, bo chodzi o życie.

3. Za krótko się znamy - wolałabym założyć rodzinę po latach związku i mieć pewność, że to ten jedyny. Ale bez przesady. Nie wpadłam z chłopakiem z dyskoteki, ale z kimś, kogo znam od roku.

4. Zmarnujemy sobie młodość - nie jesteśmy już nastolatkami, więc mieliśmy czas się wyszumieć. Życie się zmieni, będzie inne, ale nie wiem, czy na pewno gorsze. Byłoby lepsze, gdyby mnie wspierał.

5. Rodzice nas wydziedziczą - moi rodzice nigdy jakoś strasznie nie kibicowali temu związkowi, a jego prawie nie znam. Ale myślę, że dziadkowie staną na wysokości zadania. W końcu chodzi o ich wnuka i pomogą.

Zobacz również: LIST: „Wpadłam, więc rodzice siłą chcą wydać mnie za mąż. Kazali rzucić szkołę i założyć rodzinę!”

6. To jeszcze jest płód - ten argument zabolał mnie najbardziej. Nie wierzę, że on tak myśli. Wmawia sobie, że noszę w brzuchu „coś”, a nie jego dziecko, żeby łatwiej było się „tego” pozbyć. Tak naprawdę wie, że to nowe życie.

7. Nic w życiu nie osiągniemy - niby dlaczego? Bo ja urodzę na studiach, a on będzie musiał poważnie wziąć się za robotę? Znam wiele młodych rodzin, które dały sobie radę i fajnie im się wiedzie. Wystarczy chcieć.

8. On też ma coś w tej kwestii do powiedzenia - to prawda, bo jest ojcem dziecka, ale dobrze by było, gdyby nie proponował od razu zabicia go. Pierwsze słyszę, żeby ktoś miał prawo decydować o cudzym życiu. Facet - jesteś ojcem czy katem?

9. Wpadka to powód do wstydu - ja też nie skaczę z radości i nie mam zamiaru się tym przesadnie szczycić, ale tak się po prostu życie ułożyło. Nie jesteśmy dziećmi. Niech ludzie sobie gadają.

10. Dziecko nas rozdzieli, a nie zbliży - właśnie myślałam, że będzie na odwrót. Ale ta wiadomość wszystko zrujnowała. Boję się, że nie da się tego już odbudować. Bo jak mam być z kimś, kto uważa nasze maleństwo za problem, którego trzeba się pozbyć?

Zobacz również: Ciąża z zaskoczenia - te sytuacje mogą zakończyć się wpadką!

Tutaj się rozpisałam, ale jemu nie mam siły tego tłumaczyć. To dorosły człowiek, który powinien racjonalnie myśleć. Zamiast tego miota się jak mały chłopiec. Jemu przekazałam tylko jedno: mam nadzieję, że tak nie myślisz i wkrótce mnie za to przeprosisz. Jeśli on rzeczywiście myślał, że trafił na dziewczynę, która może chcieć się „wyskrobać”, to chyba naprawdę w ogóle mnie nie zna. Przez niego jest mi jeszcze gorzej i teraz w ogóle nie wiem, co dalej.

Zachował się jak idiota, ale wolałabym, żeby był gdzieś obok. Sama mogę sobie nie poradzić. Ale co zrobię, jeśli zaakceptuje ciążę i poczuje się do odpowiedzialności? Ja przez ten jego wywód zupełnie straciłam do niego zaufanie. I szacunek chyba też. Tak nie zachowuje się mężczyzna, z którym można cokolwiek budować. Dobrze wie, jak bardzo jestem pogubiona i zdenerwowana. Zamiast mnie uspokajać, to wykorzystuje moment, żeby mnie przekonać do najgorszego.

Wiem, że dziecko potrzebuje ojca. Jaki by nie był. Ale nie wiem, czy ja chcę go jeszcze znać…

Anonim