Małżeństwo Marianny i Łukasza Schreiberów od dawna budziło wiele emocji. On - polityk i samorządowiec, poseł na Sejm, kandydat na prezydenta Bydgoszczy z ramienia PiSu. Ona – aspirująca modelka, kontrowersyjna celebrytka, uczestniczka freak fightów. Teraz oboje przyznali, że podjęli decyzję o rozstaniu.
Zobacz także: Paulina i Jakub Rzeźniczakowie pokazali sesję noworodkową w ich domu
Kampania prezydencka wymaga od kandydatów powagi i braku skandali. Tymczasem ostatnio bardzo głośno było o dyskusyjnej działalności Marianny Schreiber w MMA. Słowne utarczki z innymi uczestniczkami walk, rękoczyny, problematyczne wypowiedzi w social mediach – wszystko to sprawiło, że przyszli wyborcy uważniej przyglądali się również Łukaszowi Schreiberowi.
Polityk udzielił więc wywiadu serwisowi metropoliabydgoska.pl, w którym zaznaczył, że nie chce się skupiać na swojej sferze prywatnej, zwłaszcza że w jego małżeństwie nie dzieje się ostatnio najlepiej.
„Nigdy nie używałem wizerunku rodziny w kampaniach wyborczych, ani teraz, ani 10 lat temu. Uważam, że to nie ma znaczenia. A przy tym wszystkim jest mi… jest to w jakiś sposób trudne dla mnie i przykre, tym bardziej że podjęliśmy decyzję o rozstaniu i rozmawiamy o separacji (….). Każde z nas robi coś indywidualnie i na swój rachunek. Zawsze będę życzył mojej żonie powodzenia i to jest oczywiste, ale nie wiem, w jaki sposób miałoby to wpłynąć na funkcjonowanie Bydgoszczy… Po prostu jest to dla mnie zagadka trudna do rozwiązania”
- powiedział. Ona z kolei skomentowała całą sytuację w ten sposób:
„Szkoda, że mój mąż postanowił nasze życie intymne skomentować przez gazety - nie jest to chyba najlepsza decyzja w jego życiu. Nie znalazł czasu, by powiedzieć mi to w twarz. Rozumiem, że to presja związana z wyborami. Ja żadnej decyzji nie podjęłam. Już kilka lat temu wiedziałam, że mój mąż wybrał karierę polityczną - nie rodzinę. Starałam się to zaakceptować. Chciałam, by mój mąż się rozwijał. Cieszyłam się jego sukcesami. Zawsze kochałam mojego męża nad życie. Przenosiłam dla niego góry. Wybaczałam. Życzę mu powodzenia”.
Zaskoczeni czy wręcz przeciwnie?
