Osoby, które nie mają rodzeństwa, zazwyczaj stają się dla swoich matek i ojców prawdziwym oczkiem w głowie. Są rozpieszczane i nigdy nie muszą o nic prosić dwa razy. Czasami czują się samotne, a rodzicielska miłość i opiekuńczość nieraz ich przytłacza.
Przez to, że nie muszą z bratem lub siostrą rywalizować o uwagę rodziców, nie znają również trudności związanych ze współzawodnictwem. Myślenie, że wszystko im się należy, może być jednak przez otoczenie uznane za arogancję i egoizm. Największą wadą jedynaków jest zaborczość – dzielenie się z innymi przychodzi im bowiem z ogromną trudnością.
Rzadko są jednak zazdrośni i zawistni, bo rodzice zbudowali w nich wysokie poczucie własnej wartości. Dzięki tej pewności siebie łatwo odnoszą sukcesy, a przekonanie o własnym perfekcjonizmie procentuje w postaci sukcesów zawodowych.