Czy warto teraz kupować mieszkanie? Ceny za metr mnie przerażają

Nie wiadomo co zrobić. Ty czy ja to jesteśmy szaraczki. Nic nie znaczymy w świecie finansów. Proponuję prześledzić notowania indeksu WIG-20 od 2005 do teraz. Jak ktoś nie wycofał się we wrześniu 2006 roku ten nie odkuł się do dziś. My nie mamy tej wiedzy. Nie wiemy kiedy może tąpnąć na giełdzie i notowania poszybują w dół, nie wiemy kiedy poszybują w górę jak w 2005 roku. Nie wiemy. Kto wziął pod koniec lat 90 tych kredyt na mieszkanie ten wygrał bo mieszkanie na które zadłużył się na 35 tysięcy, było warte po 2 latach 2x tyle, a ceny rosły. A jak dziś będzie? Tego nie wiemy. Gdybym mogła cofnąć się do 1985 roku z tą wiedzą którą mam, to bym dziś była multimilionerką. Nie doradzę Tobie. Jedyne co mogę doradzić, to to żebyś zadłużała się w tej walucie, w której zarabiasz.

Zbliża się kryzys ale nie wiadomo ile to potrwa. Poza tym jest dodatkowe ryzyko związane z trzymanie oszczędności w banku na niekorzystnych warunkach i z rosnącą inflacją

Ja czekam bo chcę sprzedać obecne i kupić w innej lokalizacji. Czas mnie nie goni bo mam gdzie mieszkać., dlatego podchodzę ostrożnie. Podobna sytuacja miała miejsce w 2008 r. Ceny szalały, ludzie kupowali bo będzie drożej. Znajomy zapłacił wtedy za m kw. 7000 zł w mieście ok. 200 000 mieszkańców (od dewelopera). W tym samym bloku, kilka lat później, mieszkanie kupiła moja koleżanka po 5500 zł za mkw. Obecnie cena za m kw w moim mieście to ok. 6000 zł (nowe, na rynku wtórnym pewnie trochę taniej)

Bańka nie pęknie. Ceny pracy rosną, ceny gruntów rosną, ceny materiałów budowlanych rosną jak popie.dolone. Koleżanka w marcu tego roku wahała się nad mieszkaniem za 240 tysięcy (pokazywał je jej mój kolega agent) , bo blok z płyty, bo trzecie piętro, dziś to mieszkanie kupione przez flipera idzie na 320.

Po pierwsze ceny ofertowe są wyśrubowane, a ceny transakcyjne, czyli te które faktycznie się płaci są niższe o jakieś 20%. Już teraz gdzieniegdzie deweloperzy ogłaszają promocję. Deweloperzy rzadko w ogłoszeniach podają cenę, bo jak już klient przyjdzie to się go szacuję - na ile można go przycisnąć? Ile można dodatkowo z klienta wycisnąć na prowizji od banku, na prowizji od ubezpieczalni. Czy po roku będzie można od niego wyciągnąć jeszcze trochę kasy za miejsce parkingowe, komórkę lokatorską, jakąś usługę zarządzania? A jak się dobrze targujesz to są w stanie duuuużo zejść z ceny. "Już nie ma, mieszkanie sprzedane, spóźniła się pani" = to takie same bajki jak w komisie samochodowym: "Niemiec do granicy mnie gonił bo się rozmyślił" , "Niemiec płakał jak sprzedawał", "Musisz się teraz zdecydować, bo już 5 klientów do mnie dzwoniło, że po ten samochód jadą". Zdarza się, że agencje pośrednictwa kopiują z internetu cudze ogłoszenia, byle przyciągnąć klienta, a potem walą ściemę "a to już jest zarezerwowane i nie mogę go pokazać". Jak chcesz zaoszczędzić to warto kupować mieszkanie używane, a nie nowe. Już na dzień dobry używane są tańsze. Wprawdzie kupując używane płacisz 2% PPC, ale kupując nowe płacisz 8% VAT (a czasami 23%, ale to szczególne przypadki). Kupując nowe dostajesz gołe ściany i musisz je wykończyć, kupując używane zwykle musisz zrobić jakiś remont, ale jeśli kuchnia i łazienka są ok to oszczędzasz dużo pieniędzy, czasu i nerwów. Deweloper zwykle chce dopłatę to miejsca parkingowego, piwnicy, komórki lokatorskiej - przy używanym masz to w cenie. A co najważniejsze w używanym widzisz jaka jest okolica i sąsiedzie. W nowym ryzykujesz, że za pół roku pod twoim oknem zacznie się budowa i zamiast widoku na las będziesz mieć widok na budowę, a potem na okno sąsiada. W nowym deweloper obiecuje plac zabaw, park i przystanek tramwajowy? To tylko obiecanki, może za 10 lat, może nigdy. W starym widzisz jaka okolica jest i co w okolicy jest. W starym widzisz po stanie klatki schodowej jacy sąsiedzi mieszkają, w nowym to loteria, nie wiesz kto się wprowadzi.