Witajcie, jestem Marta i podobno za dużo wydaję na ubrania. Ja tak nie uważam, ale moi rodzice zaczęli mnie sprawdzać i twierdzą, że przesadzam. W sumie, to nie wiem, co ich to obchodzi, bo sama za to płacę. Studiuję zaocznie, finansuję sobie studia i przyjemności. Grosza od nich nie biorę. Ale matka znalazła paragon z ostatnich zakupów i robi mi wyrzuty. Bo skoro mam za dużo pieniędzy, to powinnam się dokładać do opłat, a nie kupować głupoty.
Dla mnie ubrania to nie jest głupota. Studiuję kierunek, który jest z tym związany, do tego pracuję. Po prostu muszę dobrze wyglądać. Nie mogę się w jednym tygodniu pokazać w tym samym, bo nikt tak nie robi. Inwestuję w swój wizerunek i wcale się tego nie wstydzę. Nie uważam, że spodnie za 200 zł czy koszula za 150 to jakaś przesada. Znajdźcie mi coś tańszego i równie porządnego. Nie kupuję dziadostwa, więc stare rzeczy leżą i czekają. Kiedyś je założę.
Mamie wpadł w ręce paragon na kwotę prawie 600 zł. Robiłam wtedy większe zakupy w sieciówce. Potrzebowałam dwie nowe koszule do pracy, spódnicę, jeszcze dokupiłam spodnie. Nie wydaję tyle codziennie. Dobrze, że nie zostawiłam paragonu z innego sklepu, bo tego samego dnia kupiłam buty za 400. Nie wiem ile w sumie wydaję na ubrania. W tym miesiącu tysiąc złotych, ale zazwyczaj 400-600. To 1/4 moich zarobków, ale na co innego mam wydawać?
Denerwuje mnie to ich gadanie. Jak proponowałam, że będę płaciła niektóre rachunki, to się obrazili. Teraz nagle mówią co innego. Tylko po to, żebym nie „marnowała” pieniędzy na ciuchy. Ja je noszę, więc co to za marnowanie. Dlatego powiedzcie mi, kto tu ma rację?
Bo ja już sama nie wiem...
Marta
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej