Jestem w siódmym miesiącu ciąży, więc już niedługo będę mamą. Czekałam na ten moment przez wiele lat. Macierzyństwo po trzydziestce, zwłaszcza tak wyczekiwane, to naprawdę wspaniała sprawa. Jestem szczęśliwą mężatką i wiem, że będę mogła liczyć na mojego męża we wszystkim. Zawsze byliśmy zgodni, ale od kiedy wiemy, że będziemy mieli córeczkę, pojawił się problem. Wcześniej tego nie ustalaliśmy, ale zawsze mówiłam, że jeśli nam się uda, to będę chciała upamiętnić moich dziadków, nadając dziecku imię jednego z nich. Teraz mąż mówi, że chcę skrzywdzić córkę.
Dziadek, z którym byłam bardzo związana, miał na imię Juliusz. Trochę nietypowo, jak na dzisiejsze czasy, ale przyznacie chyba, że ładnie? Mąż nie miał nic przeciwko. Babcia miała na imię Gertruda. To typowe germańskie imię, brzmiące trochę ciężej, niż popularna Joanna czy Magdalena. Mam wrażenie, że mąż modlił się o syna. Nie tylko dlatego, że każdy ojciec chciałby mieć przy sobie swoją małą kopię, ale chyba głównie ze względu na wspomniane przeze mnie imiona. Dla niego lepszy byłby syn Juliusz, niż córka Gertruda.
Zaraz po badaniu USG podjął temat. Powiedział, żebym się mocno zastanowiła co teraz, bo wcześniej rozmawialiśmy tylko teoretycznie, a teraz już wiemy na pewno. Wytłumaczyłam, że to dla mnie bardzo ważne i nie chcę zmieniać swojej decyzji. Na naszą Gertrudę możemy przecież mówić Gera lub Gunia. W dokumentach będzie pełna forma, ale przecież to nie żaden koszmar, prawda? Gertruda brzmi dostojnie i poważnie. Na dodatek to imię oznaczające kobietę zdecydowaną, silną, energiczną i otwartą na ludzi.
Dlaczego to imię miałoby ją skrzywdzić? Chyba lepsze takie tradycyjne, niż Amanda, Dżesika, Brajan czy Kewin... To te dzieci mogą mieć kiedyś nieprzyjemności. Rodzice wymyślają takie nowoczesne imiona, często je spolszczają i dopiero wychodzi tragedia. Nie słyszałam o świętej Dżesice czy św. Brajanie. Gertruda jak najbardziej. Na dodatek to popularne imię także w naszym kraju. O co więc chodzi mojemu mężowi?
Sugerował nawet, żebym Juliusza zamieniła na Julię lub Juliannę i to też będzie upamiętnienie. Broni się rękami i nogami, żeby to nie była właśnie Gertruda. Czy to naprawdę takie wstydliwe imię? Może miłość do babci tak bardzo mnie zaślepiła, że tego nie widzę? Nie sądzę, ale opór męża jest coraz silniejszy. Niedługo urodzę i nie będzie już czasu na decyzję. Moi rodzice i koleżanki już wiedzą, że będzie to Gertruda, a ja teraz mam to zmieniać?
Ewelina
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej