Subiektywne piękno - indywidulaność każdego z nas

Jak ludzie postrzegają piękno?

Pomagając sobie definicją piękna z encyklopedii, zastanówmy się nad tym pojęciem.

Od zarania dziejów aż po dzisiejsze czasy posługujemy się terminem piękna. Tylu artystów, filozofów i teoretyków usiłowało zebrać wszelkie dotychczas odnalezione synonimy tego pojęcia oraz obrać je w uniwersalną definicję.

"piękno - pozytywna właściwość estatyczna bytu wynikająca z zachowania proporcji, harmonii barw,dźwiękow, stosowności,umiaru i użyteczności, odbierana przez zmysły. Istnieje piękno idealne,duchowe,moralne,naturalne,cielesne, obiektywne i subiektywne. Pojęcie to jest silnie związane z teorią estetyki,prawdy i dobra (...)".

Pomyślmy przez chwilę, jakże subiektywnym jest ono odczuciem. Wraz z nowymi epokami w dziejach ludzkości rodziły się nowe symbole i odnośniki tejże harmonii. Kiedyś ludzie byli bardziej zgodni i potrafili wspólnie ustalić, czym dla nich jest piękno.

Czym tak naprawę jest piękno?

Otaczająca nas przyroda, a może nowa A6 prosto z salonu Audi? Pytanie o piękno na pozór wydaje się takie łatwe, ale to tylko pozory, a jak wiadomo - one lubią mylić, bo piękna może być fryzura sąsiadki, nowa sukienka bądź wolno stojąca działka za miastem.

Obraz zachwytu jest różny i objawia się w tylu formach, ilu ludzi żyje na świecie. Z tej teorii wychodzi konkluzja, iż tak naprawdę o wcześniej wspomnianym zjawisku można mówić jako o subiektywnej kategorii. 5-letniej Ali z piaskownicy podoba się różowa łopatka, ale Michałkowi z huśtawki obok - nie. Ale za to niebieskie, leżące kilka metrów dalej wiaderko już bardzo. Dla niego jest ono piękne i godne zachwytu.

Melodia starej piosenki “I will always love you” Karolinie i Marcinowi kojarzy się z ich pierwszą randką, pierwszym pocałunkiem przy świetle księżyca, patrzeniem sobie głęboko w oczy, ale smutnej, siedzącej przy świecach Oli, zalanej łzami, kojarzy się ona z bólem, cierpieniem i widokiem jej partnera z inną kobietą.

Przykłady te idealnie tłumaczą subiektywność piękna. Właśnie w obecnych czasach uważa się, że wzory piękna nie są stałe, pozostają swoiste dla kręgów kulturowych oraz okresu, w jakim powstały. Nie wszyscy potrafią uszanować, że ktoś ma swoją definicję piękna i usiłują ją zniszczyć narzucając swoją, za wszelką cenę szukają argumentów,które umocnią ich w tym,że to ich piękno jest słuszne. Każdy z nas ma swoje pojęcie ideału piękna, co sprawia że stajemy się jednostkami wyjątkowymi, szkoda że z biegiem czasów te wartości się wypalają, jednak zostaje żar, który nie może zostać pozbawiony ciepła,dlatego dmuchajmy na niego,aby rozniecić piękno naszych dusz.